پایان شیرین داستان تلخ یک زندگی / هنوز یکی بود!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ سرویس اجتماعی تبریزبیدار; در مورد بخشش، هرکسی در خواب فکر می‌کند که دست نیازمند را می‌گیرد و او را از رنج نجات می‌دهد، می‌تواند این کار را انجام دهد، اما وقتی صحبت از بخشش برخی از آنها یا معشوق می‌شود، ماجرا به گونه‌ای دیگر است. ممکن است حاضر نباشند ببخشند، حتی همه چیز را دفن کنند. اما هستند کسانی که با فداکاری و بخشش پیکر عزیزانشان، پایان داستان زندگی تلخ را شیرین می کنند.

هدیه دادن مراسم زیبایی است که انرژی مثبت را به هدیه گیرنده منتقل می کند. اما چه هدیه ای می تواند بالاتر و ارزشمندتر از دادن یک زندگی دیگر باشد؟

پیوند کبد و قلب تنها راه درمان نارسایی قلبی و کبدی است و در نارسایی کلیه یکی از روش های درمان پیوند است.

بسیاری از بیماران در اثر پیوند اعضا جان خود را از دست می دهند و افراد مبتلا به مرگ مغزی می توانند با اندام های سالم خود جان خود را نجات دهند.

اهدای عضو مرهمی شفابخش برای بیمارانی است که دردهای طولانی مدتی دارند و منتظر عضو پیوندی از بیمار مبتلا به مرگ مغزی هستند تا احیای آنها روشن شود. فرصتی ارزشمند و ماندگار برای بیماران نیازمندی که لحظه به لحظه شمع زندگیشان خاموش می شود و هدیه عضوی پیوندی می تواند برایشان زندگی تازه ای به ارمغان بیاورد.

این حادثه تلخ زندگی خانواده احمدی را تغییر داد

در این میان افرادی هستند که بدون هیچ چشمداشتی و با آگاهی و درک بالا اعضای بدن را به عزیزان خود اهدا می کنند و لحظات سختی را برای یک تصمیم بزرگ و کار ارزشمندتر سپری می کنند.

خانواده احمدی مانند بقیه افراد جامعه زندگی عادی داشتند و دو دختر و یک پسر این زندگی را روشن می کردند و تمام تلاش والدین بر این بود که لحظات خوب و آرامی را برای اعضای خانواده رقم بزنند. اما به گفته آنها یک اتفاق تلخ زندگی آنها را زیر و رو می کند و غم و اندوه را جایگزین همه خوشی ها و شیرینی ها می کند.

پس از هماهنگی های لازم با عوامل اهدایی دانشگاه علوم پزشکی تبریز، به دلیل وقوع یک اتفاق تلخ در زندگی پدر خانواده که دچار مرگ مغزی شد و پزشکان مدت کوتاهی را برای زندگی وی در نظر گرفتند و تصمیم گیری نشد. برای پیوند اعضا فراهم شد و پدر در آنجا ماند صف پیوند کبد شد و ناپدید شدند.

و به گفته دختر خانواده احمدی (اهداکننده عضو) اگر فرصت داشتیم اعضای پدر را برای نجات چندین خانواده اهدا می کردیم. متاسفانه این اهدا و پیوند باقی ماند که دقیقا 13 ماه بعد مادر خانواده دچار مرگ مغزی شد و تصمیم بزرگ فرزندان و والدین خانم احمدی برای اهدای عضو مورد علاقه شان.

انگار وجود دخترم را در تو می بینم

این بار نیز خانواده محمدی فرصت کمی برای پیوند کبد داشتند و امیدی به زنده ماندن خانواده محمدی نبود. پیوند با نظر پزشکان و رضایت خانواده احمدی انجام می شود. با مساعدت انجمن علوم پزشکی تبریز و رضایت خانواده ها اقدام شایسته ای صورت می گیرد و هر دو خانواده همدیگر را می بینند لحظه عاطفی خاصی حاکم است دختر اهدا کننده را می بینم که ناگهان خانم محمدی گیرنده را در آغوش می گیرد و گریه می کند. .

چه زیباست شاهد صحنه های احساسی زیبا و چه سنت و فرهنگ زیبایی، فرهنگ اهدای عضو که با داستان تلخ زندگی، پایان شیرین دیگری را شاهد بود.
پس با اطمینان می توان گفت: یکی هنوز آنجا بود!

انتهای پیام/