پاییز و زمستان داروهای سختی هستند

پاییز و زمستان داروهای سختی هستند

روز جدید پاییز فرا رسیده و اگرچه آمار کرونا در ایران اعداد دلگرم کننده ای را نشان می دهد، اما همچنان نگرانی هایی در نظام سلامت کشور وجود دارد. مدت زیادی است که در اخبار خبری از اوج کرونا نداریم، اما در حال حاضر در اوج درگیری با یک بیماری دیگر هستیم.

پاییز فرا رسیده و اگرچه آمار کرونا در ایران اعداد دلگرم کننده ای را نشان می دهد، اما همچنان نگرانی هایی در نظام سلامت کشور وجود دارد. مدت زیادی است که در اخبار خبری از اوج کرونا نداریم، اما در حال حاضر در اوج درگیری با یک بیماری دیگر هستیم. آنفولانزا که هر ساله در اوایل پاییز نگرانی های زیادی را ایجاد می کند، اکنون با از بین رفتن کرونا به صدر فهرست نگرانی های بهداشتی بازگشته است. آنچه وضعیت آنفولانزا را نگران کننده می کند کمبود دارو در کشور است. موضوعی که در هفته های اخیر هشدارهای زیادی درباره آن داده شده است. پای رئیس جمهور و دستورات معروف او را باز کرد و در نهایت منجر به واردات برخی از مواد ضروری در عصر حاضر شد. اما همه این اتفاقات در حالی رخ داد که ایران در اوج مبارزه با آنفولانزا قرار دارد و طبق گزارش ها دسترسی به سرم و آنتی بیوتیک در کشور با مشکلات جدی مواجه است.

یک سال مبارزه با کمبود دارو

از اوایل سال 1401 و به دنبال تصمیمات مربوط به واردات دارو و تخصیص ارز برای آن، نگرانی هایی در مورد وضعیت دارو در ایران وجود داشت. در آن زمان اتحادیه صنف صاحبان صنایع دارویی نامه ای به رئیس جمهور منتشر کرد و اعلام کرد که در صورت عدم حمایت از صنعت دارو در ایران، ممکن است به زودی با موج ورشکستگی بسیاری از شرکت های دارویی در ایران مواجه شویم. اگرچه به نظر می رسید تصمیم گیری در خصوص تخصیص ارز برای واردات دارو باعث ایجاد تنش در بخش واردات دارو شود، اما با گذشت چند ماه از اجرای این سیاست ها نشان داد که اکثر عناصر بازار دارویی ایران از جمله داروهای تولید داخل. ، در مواجهه با مشکلات و تولید آنها با چالش ها دست و پنجه نرم می کند. به عنوان مثال در یک ماه گذشته گزارش های زیادی مبنی بر کمبود سرم در کشور گزارش شده است. در دو سال اول جنگ کرونا، این سرم محصول کمیاب در داروخانه ها بود. البته دلیل کمبود سرم در زمان مبارزه با کرونا به دلیل مشکلات مربوط به اپیدمی آن زمان بود. در آن زمان اعلام شد که افزایش مصرف رمدسیویر برای تزریق دارو برای بیماران کرونایی و تعطیلی برخی از خطوط تولید از جمله دلایل کمبود سرم در کشور بود. اکنون امواج کرونا فروکش کرده است، اما همچنان کمبود دارو وجود دارد و همچنان کمبود سرم وجود دارد، داروهای بیهوشی در بیمارستان ها توزیع شده و کمبود دارو به آنتی بیوتیک برای کودکان رسیده است.

سرگردانی در سیاست گذاری و از دست دادن تولید

چیزی که در حال حاضر با آن دست به گریبان هستیم، مشکلی است که از ابتدای سال زنگ خطر را به صدا درآورده است. حذف ارز ترجیحی دارو از یک سو و تلاش دولت برای جلوگیری از افزایش قیمت دارو اتفاقی است که تولیدکننده را به تولید بی علاقه می کند. این مشکل باعث شده است که کشور در اوایل پاییز و در اوج درگیری آنفلوآنزا با مشکل تامین دارو مواجه شود. درک اینکه چرا چنین رویدادی رخ می دهد بسیار آسان است. بر اساس طرح «دارویار» برخی داروها بین 40 تا 50 درصد گران شده است.

از سوی دیگر ارز ترجیحی دارو به کلی لغو شد. ترکیب این دو عامل به این معناست که تولیدکننده دارو باید مواد اولیه را با نصف ارز یعنی شش تا هفت برابر ارز ترجیحی خریداری کند. این مشکل باعث شد تا قیمت مواد اولیه 6 برابر شود. از طرفی داروها 1.5 تا 2 برابر گران شده است. نبود این نسبت باعث شده بسیاری از داروها آسیب ببینند و شرکت ها دیگر تمایلی به تولید آنها نداشته باشند. مدیرعامل شرکت داروسازی ایکتور در تشریح اتفاقاتی که امسال برای صنعت دارو افتاده است، می گوید: بسیاری از شرکت های تولیدی برای تسویه بدهی و جلوگیری از به خواب رفتن چرخ های تولید خود، داروهایی را که تولید می کنند به همان قیمت می فروشند. این مشکل نمی تواند در آینده ادامه یابد.

این مشکلات باعث نگرانی شدید صنعت داروسازی شده و در صورت عدم رفع آن، کمبود بسیاری از داروهای دیگر را به دنبال خواهد داشت. داروها همیشه موضوع حساسی در کشور بوده است و باید این کار را کرد تا بیمار هزینه زیادی نپردازد، در این زمینه بیمه ها باید فعال شوند تا شرکت های دارویی متحمل ضرر نشوند. زیرا نتیجه این می شود که دارو تولید نمی شود و برای همه یک برد-برد است.

واردات دیرهنگام آنتی بیوتیک

اگرچه از ابتدای سال مشخص بود که در ادامه سال با سیاست های دارویی اتخاذ شده با مشکل مواجه خواهیم بود، اما تلاشی برای رفع آن صورت نگرفت، به طوری که ناگهان صدای اعتراض بلند شد که در اوج قرار گرفتیم. درگیری آنفولانزا البته امسال آنفولانزا هم زودتر از حد انتظار وارد کشور شد. مشکلی است که دکتر شهنام عرشی، رئیس مرکز مدیریت بیماری‌های واگیر وزارت بهداشت به آن اذعان می‌کند و با اشاره به شروع زودهنگام پیک آنفلوآنزا در سال جاری، می‌گوید: امسال اوج آنفولانزا حدود پنج هفته شروع شد. و در ابتدای مهرماه.و البته حداقل یک ماه زودتر از سالهای قبل شروع شد. ظهور این بیماری در برخی دیگر از کشورهای نیمکره شمالی نیز همین وضعیت را داشت و زودرس بود.»

شاید با قرار گرفتن در چنین شرایطی تصمیماتی برای واردات آنتی بیوتیک گرفته شود. در حال حاضر و در اخبار منتشر شده محموله 50 تنی آنتی بیوتیک هندی وارد کشور شده است. علی فاطمی، نایب رئیس انجمن داروسازان ایران در این باره گفت: کمبود آنتی بیوتیک و سایر داروها قابل پیش بینی بود. گروه این وزارتخانه باید می دانست که به محض کاهش تولید دارو از کارخانه ها در مرداد و شهریور، نتیجه آن در مهر و آبان قابل مشاهده است. سپس وزارت بهداشت بحث افزایش قیمت دارو را نپذیرفت و در مهرماه که دیگر دیر شده بود و این کمبود دارو اتفاق افتاد، این کار را انجام داد. وزارت بهداشت در آن زمان واردات دارو را تایید نمی کرد و اکنون می بینیم که با واردات دارو موافقت شده که آن هم با تاخیر انجام شد. این اقدام دیرهنگام نمی تواند کاستی های این دوره اخیر را جبران کند».

اثر دارویی

بی شک آنچه در فضای بهداشتی کشور می گذرد، حاصل تدبیر ضروار است. هدف اصلی پروژه دروار به حداقل رساندن کمبود دارو و به حداکثر رساندن دسترسی مردم به داروها و ارزان‌تر کردن قیمت آنها برای بیماران بود.

اکنون هدف ارزان بودن دارو محقق شده است اما داروخانه های خصوصی هزینه این ارزانی را می پردازند و به جای دولت خود یارانه دارو می پردازند. برخی از فعالان داروسازی می گویند که بیمه ها هنوز یارانه مرداد و شهریور را پرداخت نکرده اند.

نایب رئیس انجمن داروسازان ایران از منتقدان این طرح است. او می گوید یارانه دارو هنوز بدهی است. اگر تامین اجتماعی به همین منوال پیش برود، دیگر داروخانه ها نمی توانند ادامه دهند و احتمال قطع همکاری وجود دارد. زیرا در حال حاضر قیمت واقعی دارو افزایش یافته است. بخشی دیگر از اهداف طرح دروار افزایش دسترسی مردم به داروهای باکیفیت بود. این هدف نه تنها محقق نشد، بلکه کاملا برعکس بود و به جای کاهش کمبود دارو، این کمبودها افزایش یافت که دلیل آن نارضایتی شرکت های سازنده از قیمت گذاری دارو بود و این شرکت ها تولید خود را کاهش دادند. وزارت بهداشت می تواند در این زمینه پیش بینی های لازم را انجام دهد.

دیدگاهتان را بنویسید