ساعت: 10:46
تاریخ انتشار: 91/01/29
کد خبر: 1822767
یکی از سنت های دیرینه یزدی ها از قدیم الایام پختن و توزیع غذای ثلی در ماه مبارک رمضان و توزیع بین روزه داران در مساجد و مستضعفان است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش یزدرسا ، ماه مبارک رمضان با صبح ها و افطاری های خاطره انگیزش بوی صمیمیت می دهد. این ماه از دیرباز حال و هوای خاصی را برای مردم این مرز و بوم به ارمغان آورده است و آداب و رسوم مختلفی در شهرهای مختلف برگزار می شود.
استان دارالعباده یزد یکی از استان هایی است که با توجه به اعتقادات مردم خود همواره سنت های قدیمی را حفظ کرده و سعی دارد این سنت ها را به نسل های آینده نیز منتقل کند.
یکی از سنت هایی که از گذشته تا به امروز در استان یزد در ماه مبارک رمضان انجام می شود، بحث پختن و افطاری در مساجد و درب منازل محرومان است.
پخت و پخش غذای تولیت در ماه مبارک رمضان
در گذشته غذای ثروتمندان، اربابان و ثروتمندان شامل گوشت، پنیر و گوشت گوسفند، برنج و سایر غذاهای مقوی در ماه رمضان بود، اما بیشتر مردم تخم مرغ را با مرزنجوش، فلفل سیاه، پیاز و در صورت امکان گوشت گاو یا گوشت می خوردند. گوشت گوسفندی.روغن گوسفند.وگرنه با یکی از روغنهای ارزانتر میپزند تا کمی آب برای کج کردن نان در آن باشد.
در وعده سحری از شیر گاو یا گوسفند استفاده می کردند و اگر ماه مبارک مصادف با زمستان می شد، غذای افطاری مردم «یک ظرف» یا شلغم آب پز بود.
قبل از شیوع ویروس کرونا و ایجاد شرایط خاص و پروتکلهای بهداشتی که مانع از توزیع علنی افطاری در خیابانها و محلههای شهر با کمک همسایهها میشد، شاهد این اتفاق بودیم که باعث ایجاد فضای معنوی و روحی شد. فضای هیجان انگیز
پخت و پخش افطاری توسط هیئت ها در نقاط مختلف یزد
در برخی از مناطق یزد تعدادی از خانواده ها برای رفع نیازهای خود در روزهای مختلف ماه مبارک رمضان غذاهای متنوعی تهیه و بین همسایگان و مستمندان توزیع می کردند که پخت و توزیع نمونه است.
برخی از هیئت ها با همکاری مردم و فعالان این هیئت در روزهای مختلف ماه مبارک برای کمک به مستضعفان و افطاری خوب این کار را انجام می دهند.
بازگشت مساجد پس از دو سال تاجگذاری
همچنین امسال با توجه به کاهش بیماری کرونا در کشور، مساجد شهر و استان یزد در ماه مبارک رمضان می توانند به نمازگزاران افطاری بدهند و امروز با گذشت 15 روز از ماه میهمانی خدا شاهد هستیم. وصف نشدنی برای دو سال
انتهای پیام/ خ