روز جدید حسین کدیانی در مطلبی می نویسد: باور نکردنی! در سرتاسر شهر، بازی را باختیم، اما همچنان جشن می‌گیریم که توانستیم تمام صندلی‌های استادیوم را با افراد محجبه پر کنیم! آیا روسری ها به خاطر این کمپین ها خیس می شوند؟
برای خوش بین بودن باید این را بنویسم: با وجود این همه تبلیغات ضد حجاب و این همه بدحجابی، همین تعداد زنان محجبه باقی مانده قابل توجه است و اگر حجاب اجباری داشته باشیم رسانه های دنیا هم تبلیغ می کنند. بی حجابی اجباری
اما از اینجا به بعد با عینک واقع بینانه بنویسم. یک پیاده روی از میدان فردوسی تا میدان انقلاب کافی است تا بدانید زنان محجبه بیشتر هستند یا زنان محجبه. متاسفانه با وجود نمرات بدی که می گیریم و وضعیت بدی که داریم، گاهی حجاب داریم و گاهی همایش عفاف. یعنی طبقه حجاب موجود را طوری دستکاری می کنیم که گویی هشتاد درصد زنان جامعه حجاب دارند و حجاب را می توان نادیده گرفت. نمی دانیم که با این گونه نمایش ها و همایش ها ناخواسته دوگانگی بین حجاب و بدحجابی را تغذیه می کنیم.
خود آقایان در شهرهایی زندگی می کنند که سردار ادیکو همسایه جلو، سردار بهمنی همسایه پشت سر، بهمنی همسایه سمت راست و وزیر بهمنی همسایه سمت راست هستند. من اگر ساکن چنین قرنطینه ای با فضیلت بودم، جز خوش بینانه به مقوله حجاب نمی نگریستم، اما باید انصاف داد که دود خطای زنان محجبه و محجبه به چشم مردم نمایان است. فرودست ها و ما کسانی هستیم که در صف بانک و در صف پمپ بنزین و به طور کلی در هر صف دیگری باید سکوت کنیم و دیگران را تحمل می کنیم.
افراد دیگری که از آمریکا نمی آیند، اما به زور نتیجه سیاست ترویج حجاب رژیم هستند. سیاست هایی که اشتباه را اصلاح نکردند؛ فقط مردم را گیج می کند. ما با زنان با حجاب مانور می دهیم و از آنجایی که در آن طرف، از ساحل دریا تا پایین خیابان انقلاب، اجازه مانور مشابه را نمی دهیم، آنچه اغلب دیده می شود، آشکار شدن حجاب است.
این خواندن کلام خطبه نیست. می گویند وقتی علما می خواهند خطبه ای در مورد حجاب و بدحجابی بخوانند چشم بهشتی و حتی زبان بهشتی ندارند. همچنین من در تعجب هستم که چرا از سران قوا گرفته تا سایر دست اندرکاران اینقدر در مورد حجاب و بدحجابی صحبت می شود.
همه جامعه از محجبه و بی حجاب گرفته تا خروپف، در کار رزق و روزی هستند; سپس سوزن مراجع به بدترین نگاه امر به معروف و نهی از منکر فرو می رود. بیش از 40 سال است که بایدها و نبایدهای زلف زن را خلاصه می کنیم و اکنون آنچه کاشته ایم درو می کنیم.
شگفت انگيز! در سرتاسر شهر، بازی را باختیم، اما همچنان جشن می‌گیریم که توانستیم تمام صندلی‌های استادیوم را با افراد محجبه پر کنیم! آیا روسری ها به خاطر این کمپین ها خیس می شوند؟