به جرات می توان گفت از زمان حضور یحیی گل محمدی روی نیمکت پرسپولیس، فضایی با حمایت حداکثری از او وجود داشته است. علاوه بر هوادارانی که اغلب از سرمربی تیم حمایت می کردند و این را نجاتی به سبک دوران برانکو می دانستند، بسیاری از پیشکسوتان و ستاره های قدیمی فوتبال ایران نیز از یحیی حمایت کردند. او علاوه بر عملکرد خوبی که برای گل محمدی داشت، به هر حال یک مربی ملی بود و در مربیان دونفره ایرانی-خارجی بالاخره محلی ها را در جایگاهی بالاتر قرار داد. همه اینها باعث شد گل محمدی همیشه زیر نظر بالاترین حمایت ها باشد و حتی ناکامی هایی مانند از دست دادن جام حذفی در فصول گذشته و شکست عجیب ابتدای این فصل مقابل الهلال تغییری در وضعیت او ایجاد نکرد.
با این حال در هفته های اخیر شاهد افت زیادی در مقابل هواداران گل محمدی بوده ایم. امروز درصد انتقادات از او به شدت بالا رفته و حتی به جایی رسیده که برخی می گویند اگر پرسپولیس در پایان فصل قهرمان شود، یحیی باید برود. شاید یکی از آخرین افرادی که چنین موضعی را تکرار کرده امیر عابدینی باشد. مدیرعامل سال ها موفق پرسپولیس گفت که این باشگاه باید در پایان فصل با یحیی خداحافظی کند. بعید است این حجم از انتقادات ناشی از نتایج بی ثبات، از دست دادن چندین جام و ناکامی احتمالی در لیگ برتر باشد. آنچه یحیی را بدتر کرد رفتار غیرحرفه ای او بود. از عذرخواهی بی پایان تا تجاوز زمینی و خشونت و آشتی واقعی و مجازی که همه را عذاب می دهد.
به هر حال یحیی در شرایطی است که در سه سال اخیر هرگز تجربه نکرده است. او مطمئناً به خوبی می داند که کار برای او چقدر سخت شده است. با این حال شاید قهرمانی معجزه آسا در 6 هفته اخیر لیگ ورق را برگرداند تا همه اینها به فراموشی سپرده شود.