گنجینه بزرگ آواهای موسیقی کشور در حال نابودی است / آهنگ های وارداتی و تغییر ذائقه شنیداری جوانان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ مدرس دانشگاه هنر به مناسبت روز آواها و آواها در گفت و گو با خبرنگار تیتریک گفت: گنجینه بزرگی از صداها و صحنه های موسیقی در ایران وجود دارد که متاسفانه در حال نابودی است.

محمد حسینی مطلق ادامه داد: وقتی موسیقی اقوام ایرانی را مطالعه می کنیم به مشاغلی می رسیم که موسیقی در آن نقش اساسی دارد. به عنوان مثال، موسیقی چوپان توسط صداهایی ایجاد می شود که ارتباط عمیقی با مراقبت های شبانی دارند.

وی افزود: موسیقی ایرانی به دو دسته شهری و محلی تقسیم می شود. یکی از بخشهای موسیقی محلی توجه به عظمت موسیقی کار است. متاسفانه در سالهای اخیر تولیدات مناسبی در این زمینه صورت نگرفته و در اثر بی توجهی مسئولان ناپدید می شود.

وی گفت: مردم در شهرها و روستاهای مختلف در زمان های مختلف در حالی که به کشاورزی، زراعت، کشاورزی، دامداری، ماهیگیری و سایر مشاغل اشتغال دارند، از موسیقی و صداها برای فعالیت بیشتر و بهتر استفاده می کنند.

حسینی مطلق ادامه داد: موسیقی کار در ایران متعلق به چند منطقه محدود نیست و به نوعی همه استان ها، شهرها و روستاها (حتی مناطق دور افتاده) را در بر می گیرد.

این کارشناس تاکید کرد: موسیقی اصیل و سنتی برای مخاطبان دهه 60 و قبل از آن دلنشین و نوستالژیک بود.

او گفت: «نسل دهه 80 بعدها موسیقی و صدای درستی نشنیدند و اطمینان از این کاستی رسالت مهم متولیان فرهنگی است..

حسینی مطلق ادامه داد: در دوران پیروزی انقلاب اسلامی هیچ هنری به اندازه موسیقی بار فرهنگی کشور را بر دوش نداشت.

وی گفت: هر استانی با توجه به ظرفیت، پتانسیل و فرهنگ خود باید موسیقی محلی متناسب با خود تولید و در گنجینه ای ارزشمند ذخیره کند.

این مدرس دانشگاه در خاتمه خاطرنشان کرد: صداهای محلی سابقه طولانی در فرهنگ اقوام مختلف ایران دارند و بزرگان می توانند خاطرات خود را از موسیقی سنتی بیان کنند و متولیان باید آن را به عرصه نویسندگی منتقل کنند.

انتهای پیام/