به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ رجبی، کارشناس سیاسی در گفتگو با دیار آفتاب؛ وی با اشاره به فساد در دوره پهلوی گفت: رژیم پهلوی به مبانی دینی اعتقادی نداشت و به دلیل اعتقادات مردم ایران تظاهر به دینداری می کرد.
وی افزود: رژیم پهلوی جریان ضد دینی در کشور از جمله بهائیت و انجمن حجه را برای مقابله با دین مبین اسلام تقویت کرده است.
رجبی گفت: بهائیان در دوره پهلوی از انزوای سیاسی و اجتماعی بیرون آمدند و شرایط آنها به حدی بهبود یافت که از نظام حکومتی خارج شدند و در مناصب کلیدی و مهمی قرار گرفتند.
این کارشناس سیاسی تصریح کرد: در رژیم پهلوی مردم نقشی در اداره حکومت نداشتند، نخبگان اجتماعی مورد توجه قرار نمی گرفتند و مورد توجه قرار نمی گرفتند و رژیم بر اساس منافع خود تصمیم می گرفت.
وی گفت: مفاسد اخلاقی رژیم پهلوی ناشی از عدم ایمان به مبانی دینی است و در رژیم پهلوی گسترش فساد و ابتذال در جامعه به راحتی قابل مشاهده بود.
رجبی افزود: درباریان نمی دانستند چگونه در مسیر فساد اخلاقی از مولای خود پیروی کنند. در این میان علم و علم گوی سبقت را از دیگران ربوده بود.
این کارشناس سیاسی گفت: پهلوی برای عادی سازی مفاسد اخلاقی از فیلم ها و کتاب هایی با ساختارهای ترویج دهنده فساد و محتوای تولیدات فرهنگی استفاده می کند.
وی گفت: گسترش سایه استعمار و استبداد از دوران پهلوی تا کنون جز تضعیف اقتدار این حکومت و بروز بحران ها و نابسامانی های فرهنگی و اجتماعی هیچ تأثیری بر سیاست ها و رفتارهای فرهنگی ندارد.
این کارشناس سیاسی گفت: طمع خاص شاه و امتیازات دربار و خانواده اش و رشوه هایی که علناً گرفته می شد، منجر به تشکیل طبقه ای خاص و با نفوذ شد.
وی گفت: دریافت رشوه از افراد ثروتمند کشور همواره مورد توجه درباریان و اطرافیان بوده و هر روز روش های جدیدی برای اخذ آن اندیشیده می شود.
رجبی با اشاره به غارت ثروت ملت ایران توسط خاندان پهلوی خاطرنشان کرد: محمدرضا و فرح پهلوی هنگام فرار از ایران بیشتر جواهرات سلطنتی کشور را با چمدان های فراوان به همراه ارزهای کلان صادر کردند.
انتهای پیام/