آقای وزیر آموزش و پرورش! من اگر جای شما بودم اشتباهات هیجان زده نوجوانان را با این تفاسیر واسطه نمی کردم

آقای وزیر آموزش و پرورش!  من اگر جای شما بودم اشتباهات هیجان زده نوجوانان را با این تفاسیر واسطه نمی کردم

روزنامه اطلاعات: چه خوب است که هرکسی با توجه به دانشش شغل و حرفه ای دارد. اگر من وزیر آموزش و پرورش بودم نه تنها با این تفاسیر رسانه ای اشتباهات هیجان انگیز نوجوان را مرتکب نمی شدم، بلکه واسطه و ضامن بخشش و چشم پوشی از اقدامات نامناسب احتمالی او با پلیس می شدم.

وزیر محترم آموزش و پرورش اخیراً در مصاحبه ای گفته اند: «ما با بچه ها در مورد خاک رس رقیقتر صحبت نمی کنیم! البته که نه. ممکن است حدس زده شود که آنها می خواستند بگویند: “ما خیلی آرام با بچه ها صحبت می کنیم. شما به اندازه یک برگ گل لاغر هستید، اما ضعیف تر. اما عبارت او خلاف این معنا را می رساند و چنین می گوید: «او مثل گل لاغر نیست. شاید کمی چاق تر!…”

می گویید این نشانه های ملا از این قلم چه معنایی دارد؟ (ملا کلمه اشتباهی است!)
می گویم: نقطه به نقطه داریم! زمانی یکی از وزیران صنعت یا اقتصاد یا در جاده ها و حمل و نقل (!) در ادبیات و ضرب المثل های فارسی حرف می زد که چندان ظریف و انتقادی نیست. اما با تکیه بر وزارت آموزش و پرورش یا باید کمتر صحبت کنیم. یا اگر زیاد صحبت می شود باید دقیق و به معنای درست توضیح داده شود.
اصل ضرب المثل این است: «از گل بلندتر». «بالا» در اینجا نه در تقابل با «کم»، بلکه به معنای «شدت و زیاد» است و منظور این است که از همان لطافت بالای گل صحبت می کنیم، نه کمتر.

حال از معنای ادبی این عبارت فراتر برویم و به مفهوم و معنای ورود (!) بپردازیم.
آیا واقعاً صفت «اختلال شخصیت ضد اجتماعی» (Antisocial Personality Disorder) تعبیری از لطافت گل ها است؟ در وقایع اخیر – البته از نظر پیشگیری و مراقبت قبل از تصادف – صفتی را به گروهی از دانش آموزان تحمیل کردند که وزن نسبتاً وحشتناکی در فرهنگ لغت اصطلاحات روانشناختی و قاعدتاً در مقام حمایت از آموزش رسمی دانش آموزان دارد. فرزندان این مرز و بوم . استفاده از این صفت حتی به عنوان پیش بینی پیامدهای منفی بسیاری دارد.

امام علی علیه السلام می فرمایند: «کسی که به خودی خود محترم باشد، گرایش های پست و ناعادلانه در نظرش کم می شود».

امام هادی علیه السّلام نیز در بیان این مطلب به همین معنا اشاره کرده است: «من صیاد فی نفسه لا یقین الذین»; «کسی که در نظر خود فروتن است. خود را از شر او در امان مپندار.»

یک طلبه و در عین حال گناهکار وقتی به او برچسب «ضداجتماعی» می زنند (حتی در موقعیت فرصت، اما با ظاهر عمومی)، آیا مصداق این است که با او به قدری نازک گل صحبت می شود!؟

چه خوب که هرکسی شغل و حرفه خودش و با توجه به علم خودش دارد. اگر من وزیر آموزش و پرورش بودم نه تنها با این تفاسیر رسانه ای اشتباهات هیجان انگیز نوجوان را مرتکب نمی شدم، بلکه واسطه و ضامن بخشش و چشم پوشی از اقدامات نامناسب احتمالی او با پلیس می شدم.
بله در کار آموزش و پرورش نمی توان گفت «بالاتر» از گل، و نمی توان در را به روی واژه «پایین تر» از ادب و ادب ببندی.

دیدگاهتان را بنویسید