در شبی که پرسپولیس می توانست به دور بعد صعود کند، در نیمه دوم بسیار ضعیف بازی کرد و البته اگر بدشانس بود می توانست به دور بعد صعود کند. اما هواداران یحیی گل محمدی هم به خوبی می دانند که پرسپولیس در این فصل چه از نظر فنی و چه خارج از زمین آنقدر مشکلات داشته که دلیل شکست خانگی امشب پرسپولیس را نباید تنها روی نیمکت جستجو کرد. واقعاً هیچ توجیهی برای یک نوع تقابل وجود ندارد: پرتاب بطری و تحقیر فراریان به سوی گروهی که بهترین روزهای تاریخ پرسپولیس را رقم زدند.
1- وقتی تیمی از 3 بازی خود در لیگ قهرمانان دو بازی را در خانه می بازد، لیاقت صعود به دور بعد را ندارد و عملکرد پرسپولیس در بازی امشب حتی کسانی را که به فکر سرمربی پرافتخار این باشگاه هستند را متقاعد نکرد. کیفیت فنی پرسپولیس در این فصل. بنابراین از نظر بازی امشب حداقل با بخش قابل توجهی از هواداران پرسپولیس موافقیم که این تیم مستحق صعود به دور بعد نبود و مشکلات فنی تیم زیر نظر یحیی مشخص است. تعویض های پرسپولیس بازی این تیم را بدتر کرد، دلیلی برای جدایی سعید صادقی وجود نداشت و بازیکنانی که وارد زمین شدند نتوانستند مشکل این تیم را حل کنند.
2- پرسپولیس در سخت ترین گروه غرب آسیا قرار گرفت و با شروع با شکست مقابل نصر، صعود این تیم به دور بعد را با مشکل مواجه کرد. پرسپولیس جدا از نمایش درخشان در قطر در بازی رفت مقابل الدحیل، 90 دقیقه کامل دیگر در مرحله گروهی نداشت و تساوی مقابل استقلال در تاجیکستان، صعود این تیم به دور بعد را بسیار سخت کرد. در واقع هیچ دفاعی نسبت به عملکرد پرسپولیس در مرحله گروهی لیگ قهرمانان این فصل وجود ندارد و حق این تیم نبود تا به دور بعد صعود کند.
3- به مشکلات پرسپولیس در بازی امشب، نقد منصفانه به عملکرد این تیم اشاره کنیم. شروع عالی و موقعیت های متعدد پرسپولیس با خطای فنی آشکار در محوطه جریمه دروازه بان همراه شد. پرسینگ درخشان پرسپولیس در ادامه به چند موقعیت خوب منجر شد اما آخرین ضربه ها اصلا خوب نبود و در نیمه دوم همان پرسینگ شدید باعث خستگی مفرط شد. تعویض های یحیی اصلا خوب نبود، حضور نبیل می توانست با توپ های بلند کمک کند، سروش در نیمه دوم افت شدیدی داشت و تمام آن کرنرها به خصوص مهدی ترابی همه در تیرک جلو بود.
4- اما تیمی که در بهار امسال سه گانه را به دست آورد در تابستان امسال بدترین شرایط ممکن را تجربه کرد و در شرایط بدتری نسبت به تیم مدعی وارد فصل سخت جدید شد. بخش قابل توجهی از فصل تابستان با شایعه جدایی علیرضا بیرانوند و انتقال این دروازه بان به استقلال سپری شد و حتی ابقای عیسی آل کثیر که هفته به هفته در سپاهان بازی نمی کند تبدیل به یک موضوع شد. مشکل بزرگ برای باشگاهی در این سطح. یعنی پرسپولیس در شرایط غیرعادی وارد فصل شد و توقعات از تیمی در این شرایط نباید زیاد باشد.
5- در شبی که پرسپولیس نتوانست انتظارات را برآورده کند و حتی از دور اول لیگ قهرمانان حذف شد، واکنش هواداران در پایان بازی عجیب و در واقع غیر قابل باور بود. این تیم با این همه دستاورد و پرتاب بطری؟ به نظر می رسید که نحوه برخورد هواداران با “شکست” در فوتبال در دهه گذشته تغییر کرده است و امشب این ذهنیت به تنظیمات کارخانه بازگشته است. این نگرش نسبت به یحیی گل محمدی و بازیکنانی که در یک سال اخیر به هر افتخاری دست یافته اند و در دو دربی متوالی پیروز شده اند، منصفانه نبود.
6- شکست، خطای فنی و بدشانسی چیزی است که کمتر در مورد آن صحبت می شود. پرسپولیس حداقل تا پایان فصل گزینه بهتری از یحیی ندارد و با وجود اشتباهات فاحش این سرمربی چه در این بازی و چه در چند ماه اخیر، ناکامی سرمربی پرسپولیس، درگیری محرز با این باشگاه. مدیریت و عدم تقویت ترکیب تیم از دیگر دلایل ناکامی امشب پرسپولیس است. یک تیم نباید همیشه در آستانه موفقیت باشد و حداقل در یک چیز می توانیم به توافق برسیم: قطعا این دیدار شایسته گروهی نبود که چنین روزهایی را تجربه کرده است. پرتاب بطری به سمت بازیکنان و کادر فنی ناخوشایند بود.
7- توانایی پذیرش شکست به اندازه توانایی شاد بودن در هنگام پیروزی مهم است. فکر می کردم اگر پرسپولیسی ها بعد از این باخت و حذف بازیکنان و کادر فنی خود را تشویق کنند و در تمام تلاششان برای صعود به دور بعد حمایت کنند، چقدر این تیم در دربی هفته آینده بهتر بازی می کند. چقدر محتمل است که این مسابقه پس از نمایش قابل قبول در دو بازی اخیر، بازیکنان را شوکه کند و این نوع اعتراض کور واقعاً قابل قبول نیست.