حضور کریستیانو رونالدو یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال در عربستان تبعات زیادی در منطقه داشت. پیچیده ترین آنها مربوط به توجهی است که رسانه های معتبر جهانی به خاورمیانه به ویژه عربستان سعودی معطوف می کنند.
. کشوری که تا یک دهه پیش در فوتبال جهان و حتی منطقه حرف چندانی برای گفتن نداشت، امروز با سرمایه گذاری روی پرطرفدارترین ورزش جهان، قصد دارد نام خود را از این طریق چند برابر کند، به امید آنکه بخشی از نگاه منفی ای که نسبت به این کشور وجود دارد، به ویژه برای حذف حقوق زنان و مسائل حقوق بشر و تغییر آن به دیدگاه مثبت. دقیقاً به همین دلیل است که مقامات سلطنتی این کشور به فوتبال روی آورده و مانند همسایگان قطری خود به خرید باشگاه های معتبر فوتبال در جهان توجه کرده اند. عربستانی ها این روزها مالک باشگاه نیوکاسل در لیگ برتر انگلیس، بهترین لیگ باشگاهی جهان شده اند و هر از گاهی شایعاتی مبنی بر خرید تاتنهام یا منچستریونایتد به گوش می رسد. همزمان با چنین رویدادهایی میزبانی از دیگر اماکن ورزشی در سطح جهانی نیز در دستور کار مسئولان ورزشی و سیاسی این کشور قرار گرفته و هزینه های زیادی را صرف آن می کنند. البته دستاوردهای آنها مثبت است و پس از چندین سال تلاش در این زمینه به تدریج ستاره های مشهور جهان را برای اقامت در عربستان جذب می کنند. بزرگترین نمونه این بخش، حضور کریستیانو رونالدو، فوق ستاره پرتغالی دنیای فوتبال در عربستان است که با قراردادی 2.5 ساله به النصر این کشور پیوست. از زمان آمدن رونالدو به عربستان، کشورهای مختلف برای خرید حق پخش مسابقات لیگ عربستان صف کشیده اند و این روزها مسابقات لیگ این کشور به ویژه مسابقاتی که نصر در آن برگزار می شود، طرفداران زیادی دارد. علاوه بر این کشور، حضور رونالدو در عربستان سعودی، سایر همسایگان عربستان و البته کشورهای خاورمیانه را تحت تاثیر قرار داده است و آنها می توانند از حضور رونالدو در کشور خود به عنوان فرصتی مهم با آغاز به کار خود استفاده کنند. لیگ قهرمانی آسیا.
این موضوع اخیرا شامل حال ایران هم شده و از فصل آینده هم منتفی نیست که امکان حضور کریستیانو رونالدو در ایران فراهم شود. این مشکل تا چند روز پیش ممکن نبود. چرا که تیم های عربستان از حضور در ایران خودداری کردند و دیدار نمایندگان ایران و عربستان به شخص ثالث سپرده شد. حال به نظر می رسد می توان در این داستان کمی مثبت بود. به ویژه اینکه مقامات سیاسی دو کشور ابهامات مربوط به حوزه دیپلماسی را فراموش کرده و اخیراً توافقنامه مهمی برای آشتی دادن روابط از این پس منعقد کرده اند. هر چند هفته گذشته صحبت های زیادی در مورد اهمیت توافق دو کشور مطرح شد، اما بخشی که کمتر مورد توجه قرار گرفت یا اصلا صحبتی از آن نشد، مربوط به بندهای این توافق بود که شامل ورزش و حوزه جوانان می شود. در بیانیه وزارت امور خارجه ایران آمده است: «دو طرف با تاکید بر احترام به حاکمیت و عدم مداخله در امور داخلی طرف مقابل، در چارچوب اجرای توافقنامه همکاری امنیتی امضا شده در تاریخ 28/1 /1380 معادل 17/4/1380 و همچنین موافقت نامه عمومی همکاری های اقتصادی، تجاری، سرمایه گذاری، فنی، علمی، فرهنگی، ورزشی و جوانان، منعقده در تاریخ 1377/06/03 برابر با 27/05/1377.
در این قرارداد به وضوح به همکاری و از سرگیری روابط در عرصه ورزش اشاره شده است که می تواند پایانی بر غیبت تیم ها و ورزشکاران عربستانی در ایران باشد. از سال 2014، تیم های عربستانی از سفر به ایران برای بازی با رقبای ایرانی منع شده اند و به همین دلیل از حمایت کنفدراسیون فوتبال آسیا برخوردار هستند. از دسامبر 2014 تاکنون، هر بار که یک تیم عربستانی باید به ایران بیاید، بازی به کشور ثالث منتقل می شود و فرصت میزبانی از تیم های ایرانی از دست می رود. ورزش ایران از یک سو و فوتبال ملی و باشگاهی ایران در این بخش از سوی دیگر قربانی افرادی تصادفی شدند که در دسامبر 2014 از دیوار سفارت عربستان سعودی در تهران بالا رفتند. این حادثه مربوط به همان روز است. زمانی که سعودی ها شیخ نمر را اعدام کردند. این روزها ابتدا عده ای در مشهد از دیوار کنسولگری عربستان سعودی بالا رفته و پرچم این کشور را پایین کشیدند و شب نوبت تهران بود که از دیوار سفارت این کشور در پایتخت ایران بالا رفته و آن را پایین بکشند. پرچم و باعث تخریب جزئی شد . از فردای آن روز روابط دیپلماتیک عربستان و ایران رو به وخامت گذاشت و علیرغم تلاش سیاستمداران ایرانی، این موضوع با وجود گذشت زمان هرگز حل نشد. در آن زمان خبرگزاری حکومتی افرادی که از دیوار سفارت عربستان بالا رفتند را افراد خودسر نامید و دولت وقت اعلام کرد که برای بدتر نشدن روابط دیپلماتیک با عربستان این افراد را دستگیر و مجازات خواهد کرد. پس از گذشت تقریباً یک سال از جلسه رسیدگی به این پرونده، غلامحسین محسنی آذهی، سخنگوی وقت قوه قضائیه، نام حسین کاردیهان را به عنوان یکی از افرادی که نقش اصلی این پرونده را بر عهده داشت، ذکر کرد. حسین کاردیهان نیز مدتی در بازداشت بود که پس از رسیدگی به پرونده وی آزاد شد. رسیدگی به این پرونده باعث نارضایتی سعودی ها نشد و آنها روابط دیپلماتیک خود را با ایران قطع کردند. گفته می شود در همین راستا یکی دو کشور متحد عربستان از جمله امارات و بحرین نیز دست به درگیری زدند و ضمن حمایت از عربستان در این موضوع، خواستار برگزاری کل بازی نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا مقابل هر رقیب آسیایی شدند. به کشور ثالث منتقل می شود. اگرچه کنفدراسیون فوتبال آسیا با این پیشنهادات موافقت نکرد، اما نفوذ آنها در لایه های مدیریتی AFC باعث شد تا ایران از این فرصت برای میزبانی از تورنمنت های کوچکتر استفاده کند.
توافق اخیر احتمالاً پایانی بر این وضعیت مبهم است. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، از آنجایی که بندهای توافقنامه به وضوح به موضوع ورزش می پردازد، به نظر می رسد از فصل آینده باید منتظر حضور سعودی ها باشیم. البته این حضور قطعا به جذابیت حضور احتمالی کریستیانو رونالدو در ایران نخواهد بود. او در این فصل با النصر به دنبال قهرمانی در لیگ عربستان است و بدیهی است که ادامه این روند به معنای حضور تیمش در لیگ قهرمانان آسیا است. اکنون همگروهی یا تقابل با النصر با یکی از تیم های ایرانی به کریستیانو رونالدو فرصت حضور در ایران را می دهد. زیرا برخلاف گذشته، نه خبری از کروناست، نه از سپردن میزبان به کشوری ثابت و نه دیگر خبری از اختلافات دیپلماتیک که سعودی ها از حضور در ایران خودداری می کنند. بدیهی است که در صورت ارائه چنین فرصتی باید سازوکار جدی برای سرمایه گذاری از حضور کریستیانو رونالدو در ایران به ویژه از جنبه تبلیغاتی در نظر گرفته شود تا شاید مانند عربستان وجهه مثبتی از ایران ایجاد شود. به دنیای خارج تحویل داده می شود. واضح است که این موارد شامل فرصت‌هایی است، اما نیاز به حکمرانی لازم در این بخش وجود دارد تا اگر این فرصت به واقعیت نزدیک شد، اسیر رفتارهای عجولانه نشود.