اگر مجلس در جایی بی عدالتی می بیند، یا باید دولت را مجبور کند که لایحه را به مجلس ارائه کند یا خود حقوقدانان برای رفع بی عدالتی تدبیری بیندیشند.
دولت نیز باید در رفع بی عدالتی کوشا باشد.
بازنشستگان اکنون مورد ظلم و تبعیض قرار گرفته اند. دولت باید کاری کند که این گروه دیگر آسیب نبینند. اگر می گفت که بازنشستگان باید آنقدر دور هم جمع شوند تا خسته شوند، دیگر منصفانه نیست. نوعی تمسخر نیز محسوب می شود.
بازنشستگان نجیب و آرام هستند. دولت باید به این قشر توجه کند و اجازه ندهد این اقوام زیر فشار قیمت ها له شوند.
دولت حداقل می تواند به دنبال اصلاح حقوق این گروه باشد که هزینه زیادی هم نمی خواهد. چرا؟ از مجموع 5 میلیون و 540 هزار بازنشسته، تنها 2 میلیون و 200 هزار نفر بازنشستگان کشوری و لشکری هستند که باید توسط دولت خدمت کنند. بقیه بازنشستگان تامین اجتماعی هستند که می دانند در صورت پرداخت بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی چگونه باید تعدیل را انجام دهند.
در واقع حدود 1.5 میلیون نفر بازنشستگان کشوری و حدود 700 هزار نفر نیز بازنشستگان نظامی به دنبال مجلس و دولت هستند.
مجلس و دولت باید به فکر این 2.2 میلیون نفر باشند. اگر دولت بدهی تامین اجتماعی خود را پرداخت کند، مشکل تامین اجتماعی حل می شود. این در حالی است که بازنشستگان کشوری و لشکری باید توسط دولت و مجلس کمک کنند تا حقوق آنها تصویب و اجرا شود.
آقای نوباخت در لایحه‌ای که در آخرین ماه از ماموریت خود برای تعدیل حقوق بازنشستگی توسط مجلس ارائه شد، صراحتاً گفت که بار مالی آن متحمل شده است.
به همین دلیل هم در هیئت رئیسه مجلس و هم در لایحه پیشنهادی ارائه شد. اما اینکه چرا مجلس و دولت برای تصویب و اجرای عدالت تلاش نمی کنند جای سوال است.
چقدر تا پایان سال 1400 و در واقع تا پایان برنامه ششم باقی مانده است؟
دولت قبل اشتباه کرد، قبول کرد. چرا دولت فعلی که از عدالت دم می زند در این باره سکوت کرده است؟ آیا یکسان سازی حقوق بازنشستگان مخالف است؟