آیت الله جوادی آملی در پایان جلسه امروز علوم قرآنی گفت: ما شعار «زن، زندگی، آزادی» را هم قبول داریم. اما دو چیز هست که در بطن کار بود و فراموش شد: اول اینکه این همه هویت من را کی به من داده است؟ دوم اینکه بمیرم و پوست کنم یا از پوست بیرون بیام؟! مشکل جدی کنونی بشریت سیل مرگ است و در مورد این طاعون اخیر نیز همینطور است. بله، «زن» هست، «زندگی» هست، «آزادی» هست، مرد هست، همه جای خود دارند. اما بالاخره این اصل هم وجود دارد که آیا فرد پوسیده می شود یا از پوست بیرون می آید؟ بشریت امروز فراموش شده است!
گفتند: اگر من برای خودم نیستم و دیگری تمام هویتم را به من داده است، او هم به من تکلیف کرده و باید به دستور او عمل کنم! اگر می‌خواهید وسیله‌ای مانند یخچال یا هر وسیله دیگری بخرید، دستورالعملی برای آن وجود دارد، آیا این حقیقتی که به عنوان انسان به ما داده شده است نیاز به دستورالعمل استفاده از آن ندارد؟! چگونه از این فصل استفاده کنم؟! چطور از این چشم استفاده کنم؟! چطور از این دست استفاده کنم؟! چه بخوریم و چه نخوریم؟! هدایت ما این قرآن است; این را بشریت فراموش کرده است!
معظم له فرمودند: دین ثابت کرده است که انسان مرگ را می کشد نه اینکه می میرد. این اهل بیت علیهم السلام آمدند از این طرف گزارش کنند; گفتند: «اما تو از جایی به جای دیگر حرکت می کنی»; مرگ در حال ریزش است نه زوال. مرگ هجرت است مرگ را می کشیم، بر آن مسلط می شویم، مرگ را زیر پا می گذاریم و به آن سوی می رویم. این بیان زنده سیدالشهدا (علیه السلام) در بعدازظهر عاشورا در میان شمشیرها است که فرمود: «صبر بنی الکرم، چه مرگی جز قنطره»؛ «صبر بنی الکرام، چه مرگی جز قنطاره». خدای نکرده زمین نخور مرگ پل زیر پای توست روی این پل قدم می گذاری و می روی آن طرف پل «فاما الموتو إلا قانطره تعیبر بیکم» همه خبرها از این طرف است. !
وی تاکید کرد: اگر این دو اصل روشن شود، چه کسی ما را خلق کرده است؟ و سپس به کجا می رویم؟ آیا پوسیده می شویم یا از پوست بیرون می آییم؟ همه جمعیت تا همین اواخر خواب بودند، مرگ یکی از مهم ترین عوامل تربیتی است که این جمعیت را به خواب می برد.