روز جدید گسترش شیوع ویروس کرونا در آینده به شدت با ایمنی جمعیت و چگونگی تغییر ویروس مرتبط است. مقاومت جمعیت در برابر گونه های در گردش بستگی به سابقه عفونت، واکسیناسیون و تقویت سیستم ایمنی دارد. سویه هایی که فقط اندکی با فرمول واکسن یا سویه های قدیمی تر تفاوت دارند ممکن است باعث بیماری زیادی نشوند. با این حال، یک سویه با تغییرات اساسی مانند omicron می تواند بسیاری از افراد را با فرار از مصونیت آلوده کند.
آینده کوید در جهان چگونه خواهد بود؟ مراقب این دو شخصیت باشید – جفری شامن. یک اپیدمیولوژیست در دانشگاه کلمبیا در مدل سازی بیماری های عفونی تخصص دارد. او استاد بهداشت محیط و مدیر برنامه آب و هوا و سلامت در دانشگاه کلمبیا است. او تیمی را رهبری کرد که یکی از اولین مدل‌ها را برای پیش‌بینی و تخمین شیوع کووید-۱۹ طراحی کرد. مدل تیم او در سال گذشته تخمین زد که 3.6 میلیون نفر آلوده شده و ویروس را به دیگران منتقل کرده اند.
بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر در ایالات متحده در ماه گذشته از زمان شیوع سویه های Omicron به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. در پاسخ، فرمانداران و شهرداران محدودیت هایی مانند استفاده از ماسک و پاسپورت واکسن را لغو کردند. بسیاری تعجب می کنند که آیا این دوره کاهش بستری شدن در بیمارستان نقطه عطفی در گسترش ویروس است یا فقط یک آرامش قبل از طوفان است و ما باید برای سویه های جدیدی که موج خطرناک تری ایجاد می کند آماده شویم.
حتی قبل از اینکه omicrons در سراسر جهان گسترش یابد، دانشمندان و مقامات بهداشت عمومی متعجب بودند که Covid-19 چگونه بر جوامع پس از یک بیماری همه گیر تأثیر می گذارد. سوال 1 میلیارد دلاری این است: آیا شیوع بیماری چندین بار در سال، یک بار در سال یا هر چند سال یکبار اتفاق می‌افتد؟ و این شیوع چقدر بیماری زا خواهد بود؟
اپیدمیولوژیست ها تداوم یک پاتوژن در یک جامعه یا جمعیت را آندمیک می نامند. نحوه ایجاد یک اندمیک از پاتوژنی به پاتوژن دیگر متفاوت است. در ایالات متحده، برخی از ویروس های تنفسی، مانند آنفولانزا و ویروس سنسیشیال تنفسی، که به عنوان RSV نیز شناخته می شود، در زمستان بسیار رایج هستند. این ویروس ها اغلب بر سیستم سلامت فشار وارد می کنند و مرگ و میر را افزایش می دهند. تخمین زده می شود که سالانه بین 12000 تا 52000 نفر بر اثر آنفولانزا در ایالات متحده جان خود را از دست می دهند.
با این حال، همه ویروس های تنفسی از این الگو پیروی نمی کنند. برخی از ویروس‌ها مانند راینوویروس‌ها در طول سال در سطوح پایین‌تری به گردش در می‌آیند و آسیب کمتری به سلامت انسان وارد می‌کنند. برخی دیگر از ویروس ها، مانند آنفولانزا، ممکن است به طور ناهموارتر یا در فصول دیگر گسترش یابند. بنابراین، مدل SARS-CoV-2، ویروسی که پس از بومی شدن باعث ایجاد کووید-19 می شود، چگونه خواهد بود؟ و چقدر تداخل ایجاد خواهد کرد؟ پاسخ کوتاه این است: ما هنوز نمی دانیم.
الگوی بومی هر بیماری با رویکرد گذشته نگر به راحتی قابل درک است. با این حال، تنها دو سال از حضور ویروس تاج در میان ما می گذرد و زمان زیادی نیست. با این حال، علائم و عواملی وجود دارد که همه ما می‌توانیم از آن‌ها آگاه باشیم و نشانه‌هایی از تأثیر کووید-19 بر زندگی ما در فصول و سال‌های آینده را نشان می‌دهند. این نشانه ها در حالی که به سمت جامعه ای معمولی تر و کارآمدتر پیش می رویم ارزش بحث دارند.
یک سناریوی خوش بینانه این است که SARS-CoV-2 خود را در یک مدل کمتر مخرب آنفلوانزا نشان دهد و باعث شیوع بیماری زمستانی با بستری شدن در بیمارستان و نرخ مرگ و میر کمتری نسبت به سال های 2020 و 2021 شود. سناریوی بدبینانه تر برای ویروس است. برای ادامه تولید سویه هایی که ایمن می شوند و می توانند جمعیت های بزرگتری را آلوده کنند. اگرچه دشوار است بدانیم ویروس کرونا بومی ویروس کرونا چگونه ظاهر می‌شود، اما دو ویژگی مهم وجود دارد که در ماه‌ها و سال‌های آینده ارزش مشاهده دارد: فراوانی و شدت شیوع. این دو عامل اختلال ناشی از ویروس کرونا را در آینده تعیین می کنند.
گسترش شیوع ویروس کرونا در آینده به شدت با ایمنی جمعیت و چگونگی تغییر ویروس مرتبط است. مقاومت جمعیت در برابر گونه های در گردش بستگی به سابقه عفونت، واکسیناسیون و تقویت سیستم ایمنی دارد. سویه هایی که فقط اندکی با فرمول واکسن یا سویه های قدیمی تر تفاوت دارند ممکن است باعث بیماری زیادی نشوند. با این حال، یک سویه با تغییرات اساسی مانند omicron می تواند بسیاری از افراد را با فرار از مصونیت آلوده کند. در زمستان امسال، بسیاری از افرادی که محافظت خوبی در برابر دلتا داشتند، سویه‌ای که Omicron جایگزین آن شد، همچنان بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌ها و بیماری‌های Omicron بودند.
مشخص نیست که آیا SARS-CoV-2 می تواند به تولید سویه های مختلف سیستم ایمنی مانند دلتا و اومیکرون ادامه دهد یا خیر. اگر ویروس این ظرفیت را داشته باشد، می تواند چندین بار در سال پخش شود، درست مانند وضعیت سال 2021. این مدل بومی می تواند چندین سال یا به طور نامحدود ادامه یابد. از سوی دیگر، اگر توانایی ایجاد سویه‌های بسیار مقاوم از بین برود، نسخه‌های بعدی ویروس ممکن است کمتر تهاجمی و کمتر رایج باشند، شاید سالی یک بار در زمستان و در شرایطی بسیار شبیه به آنفولانزا.
شدت شیوع به عوامل مختلفی از جمله توانایی ذاتی سویه جدید در آلوده کردن افراد بستگی دارد. تا به امروز، همه سویه های SARS-CoV-2 دارای سطوح یکسانی از بیماری زایی نیستند. به عنوان مثال، Omicron معمولا باعث بیماری خفیف تری می شود. این یک سنت رایج است که ویروس با گذشت زمان نرم تر می شود و Omicron ممکن است اولین کسی باشد که این پیشرفت را مشاهده می کند. متأسفانه، این احتمالاً یک رویا نیست. اگرچه Omicron نرمتر بود، اما سویه های موثر بعدی به راحتی می توانند مانند دلتا کشنده باشند.
اگرچه سرعت ویروس کند نمی شود، عوامل دیگری مانند محافظت در برابر عفونت های قبلی، واکسیناسیون ها، تقویت کننده ها و داروها باید به کاهش شدت بیماری، مدت بستری در بیمارستان، زمان سپری شده در بیمارستان و خطر مرگ کوید کمک کنند. به عنوان مثال، واکسیناسیون mRNA خطر بستری شدن و مرگ در بیمارستان را تقریباً یک دهم نسبت به افراد واکسینه نشده کاهش می دهد. مهم است که اثربخشی واکسن نظارت شود و فرمول واکسن در صورت لزوم به روز شود تا با تقویت آن با هر گونه از دست دادن ایمنی مقابله شود.
با توجه به این سطح از عدم اطمینان، ما نباید بیش از حد اعتماد به نفس و عزت نفس کاذب داشته باشیم. ویروس کرونا موذیانه و بسیار مسری تر از ویروس آنفولانزا است. باید مراقب باشیم، حتی اگر به نظر می رسد که در حال حاضر وارد یک دوره آرامش در محل کار شده ایم، زیرا مشخص نیست این آرامش تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
ما نباید تصور کنیم که کووید در نهایت به یک ناراحتی خفیف شبیه آنفولانزا تبدیل خواهد شد. در عوض، باید آماده باشیم: واکسن بزنیم و سیستم ایمنی خود را تقویت کنیم، به توصیه های بهداشت عمومی گوش دهیم، آزمایشات کووید را در خانه انجام دهیم، و اگر با فردی که بیمار است یا احساس بیماری می کند در تماس باشیم، مراحل اولیه را دنبال می کنیم. و ماسک بزنید تا همه ما بتوانیم مراقب فراوانی و شدت بیماری عروق کرونر قلب در آینده باشیم.