در پی تداوم بازنشستگی های اجباری و اجبار چهره های کلیدی آموزش پزشکی به استعفا در دانشگاه های علوم پزشکی کشور، 29 نفر از اعضای هیئت مدیره مجمع انجمن های علمی گروه پزشکی ایران با صدور بیانیه ای «محدودیت گسترده» را صادر کردند. اعضای هیأت علمی» در خصوص تأثیر این اقدام بر افت جدی کیفیت هشدار داد.
امضاکنندگان این بیانیه کارشناسان جامعه پزشکی و اعضای هیات علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی هستند که برخی از آنها در سال‌های اخیر مسئولیت‌های کلیدی در نظام سلامت را بر عهده داشته‌اند. این سخنان را ایرج فاضل (وزیر بهداشت در دولت اول مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی و رئیس سابق فرهنگستان علوم پزشکی ایران)، علی نوبخت (رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس دهم)، محمد بیان کردند. رضا ظفرکندی (رئیس اسبق سازمان نظام پزشکی کشور)، محمدرضا واعظ مهدوی (معاون رفاه اجتماعی در دولت اصلاحات)، علی تاجرنیا (رئیس جامعه دندانپزشکی ایران)، محمدتقی جحطایی (رئیس سابق) از دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، سید احمد جلیلی (رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران)، رضا ملک زاده (وزیر بهداشت در دولت اول مرحوم هاشمی رفسنجانی)، سید جلیل حسینی، محمد بیات، شهریار کاغانی، ناهید خداکرمی، سیدحمید خویی، محمد رضی، بابک زمانی، امید سبزواری، علیرضا سلیمی، محمود شیرزاد، عبدالرسول صداقت، مسعود فلاحی، سودابه کاظمی، حسین کشاورز و معصومه وحشی گیستی، حلال‌رضا گیتی‌وشیتی بهروز برومند امضا کرد.
در متن این بیانیه آمده است:
«جامعه پزشکی در ایران از اخبار باورنکردنی که نشان می‌دهد برنامه‌ای هماهنگ برای حذف اساتید برجسته از هیئت مدیره و در عین حال بازنشستگی یا سایر محدودیت‌های گروهی را نشان می‌دهد، بسیار نگران است. حذف برنامه ریزی شده اعضای مشهور و بعضاً منحصربفرد هیات علمی از صحنه های مختلف آموزشی، تاثیر مخربی بر آموزش دانشجویان و فراگیران علوم پزشکی و همچنین کاهش کمی و کیفی خدمات بهداشتی و درمانی و به خطر انداختن جان بیماران خواهد داشت. و نیازمندان به پزشک، بیگانگی هموطنان عزیز را داشتند
در شرایطی که مهاجرت به طور فزاینده ای تعداد ناوگان آموزشی کشور را کاهش می دهد، در شرایطی که شانس جامعه پزشکی جوان برای ادامه تحصیل در کشور هر روز به وضوح کاهش می یابد، مشخص نیست که هدف دولتمردان و بهورزان کشور در آرزوی این است که آیا ریشه های سازمانی را که مسئول آن هستند بیرون کشیده اند؟ آنچه بیش از هر یک از این اخراج ها و محدودیت ها جامعه پزشکی و جامعه دانشگاهی کشور را نگران می کند، پیامدهای تفکرات حاکم است که منافع و مصالح سیاسی را بر مبانی علمی کشور ترجیح می دهد و حتی قبح تاریخی این رفتارها نیز می باشد. به نظر آنها نیست
در ادامه این بیانیه، راهکارهای اصلی پیشنهاد و تاکید شده است: «می دانیم که باید جامعه پزشکی را به صبر و استقامت دعوت کرد و برای بهبود وضعیت با همه سختی ها تلاش کرد. خواهشمندیم مسئولین و هیات مدیره انجمن های علمی گروه پزشکی، دبیران هیات مدیره و هیات کارشناسی وزارت بهداشت صرفا ناظر بی طرف روند جاری نباشند و به تعهدات اخلاقی خود عمل کنند. در مورد پزشکان، سوگند نظام پزشکی آنها) هنگام انجام دستورات. خواهشمندیم سازمان نظام پزشکی طبق تکالیف قانونی خود پیامدهای بلندمدت چنین تصمیماتی را به اطلاع عموم برساند. بی شک فراخوانی و قضاوت کارکنانی که چنین تصمیماتی را گرفته اند و یا کورکورانه از آنها اطاعت کرده اند در دادگاه اخلاقی سازمان مهمترین اقدام در این زمینه است. از رسانه ها، روشنفکران و مردم می خواهیم نسبت به جریانی که سیاست را به جای دانش قرار می دهد بی تفاوت نباشند. این منشأ عدم آگاهی کشور در همه امور است و به همین جا ختم نمی شود.»