یک کارشناس بین المللی انرژی گفت: در دولت هفتم و هشتم با کشورهای اروپایی و آمریکایی در خصوص سرمایه گذاری در پروژه های LNG به توافقاتی دست یافتند. در آن زمان، یک پروژه LNG به 10 میلیارد دلار سرمایه نیاز داشت. الان این سرمایه گذاری احتمالا 2 یا 3 برابر شده است این سرمایه فقط در ایران و حتی دنیا وجود ندارد بنابراین هیچکس روی LNG ایران سرمایه گذاری نمی کند.
سعد الکعبی، رئیس انرژی قطر، دوشنبه گذشته اعلام کرد که شرکت او قرارداد خرید و فروش 27 ساله را با سینوپک چین امضا کرده است که طولانی‌ترین قرارداد در تاریخ قراردادهای گاز طبیعی مایع (LNG) است.
از زمان شروع عملیات نظامی روسیه در اوکراین، رقابت برای خرید LNG تشدید شده است و اروپا در موقعیت خاصی قرار دارد که به مقادیر زیادی LNG برای کمک به جایگزینی گاز خط لوله روسیه نیاز دارد که حدود 40 درصد از واردات این قاره را تشکیل می دهد.
بر اساس توافق دوحه و قطر، شرکت دولتی قطر انرژی سالانه چهار میلیون تن گاز طبیعی مایع از پروژه جدید خود در میدان شمال شرق (میدان مشترک ایران، پارس جنوبی) را به شرکت نفت سینوپک چین ارسال می کند. شرکت شیمی.
در عین حال این قرارداد 27 ساله بین بزرگترین تولیدکننده و بزرگترین واردکننده LNG در میدان مشترک با ایران منعقد شده است و سالانه با افت 28 میلیون مترمکعبی تولید میدان گازی پارس جنوبی مواجه هستیم. و چالش کمبود فناوری و سرمایه برای تامین نیازهای داخلی پروژه‌های توسعه LNG در کشور متوقف شده و جریان سرمایه به کشور همچنان در گرو توافقات و برجام و برنامه‌های صادراتی است که فقط روی کاغذ و در واقعیت زیر صفر است.
محمود حقانی در ارزیابی قرارداد 27 ساله گاز و LNG قطر و چین گفت: دولت قطر پس از دیدار با بایدن و رئیس جمهوری چین خبر مربوط به این قرارداد را اعلام کرد. این بدان معناست که قطر مجوز لازم را از ایالات متحده داشته است. اینکه چین در حال سرمایه گذاری در قطر برای تامین نیازهای انرژی بلندمدت خود است. فراموش نکنیم که مذاکره محرمانه ای بین دولت آمریکا و روسیه در جریان است که بر اساس آن دولت روسیه باید از منطقه خرسون اوکراین عقب نشینی کند، با وجود اینکه جنگ سنگینی برای فتح این منطقه در جریان است، اما به راحتی عقب نشینی کرد. که تضمین امنیت انرژی برای چین و آمریکا بسیار مهم است. از سوی دیگر، واضح است که دوران طلایی تولید نفت و گاز در آمریکا از مخازن غیرمتعارف به پایان رسیده است و آمریکا و چین توافق دارند که عرضه نفت و گاز به بازار به گونه ای باشد که مصرف کننده قدرت پرداخت را دارد و در عین حال در اختیار تولیدکننده است
وی افزود: در شرایطی که قطر و سایر کشورهای نفتی منطقه قراردادهای باورنکردنی امضا می کنند، سیاست خارجی ایران در راستای خود انزوا و در واقع مشکلات روابط بانکی با دنیا و ارتباط با دنیا طراحی شده است. مانند اینترنت در ایران حل نشده است.ایران قادر به جذب مستقیم سرمایه خارجی به ویژه در نفت و گاز نخواهد بود. اگرچه ایران با روسیه و چین نیز قراردادهای بلندمدت امضا کرده است، اما واقعیت این است که رابطه روسیه با عربستان سعودی و بقیه حاکمان خلیج فارس در بازار نفت و گاز بسیار خاص است.
این کارشناس بین الملل انرژی گفت: سیاست کلان اقتصادی ایران بر اساس دیپلماسی هسته ای طراحی شده است، در حالی که دیپلماسی کشوری مانند عراق بر اساس طرح های مربوط به نفت و گاز و در کشوری مانند امارات مبتنی بر ساخت نیروگاه هسته ای است. نیروگاه، ما هیچ تمایلی نداریم مصرف کننده نهایی گاز باید در تولید گاز با ایران مشارکت کند، اما چین در قطر، عربستان و عراق در زمینه مشارکت در تولید به توافق رسیده است و غرب بدش نمی آید. ما در شرایطی نیستیم که بتوانیم از منابع داخلی خود نفت و گاز تولید کنیم و آنچه را که تولید می کنیم با هزینه کمتر و با تخفیف در اختیار کشورهایی مانند هند قرار دهیم.
وی درباره عقب ماندگی ایران در زمینه صادرات نه تنها گاز مایع، بلکه مسیر خط لوله نسبت به سایر کشورهای گازی جهان گفت: در دولت های هفتم و هشتم با کشورهای اروپایی و آمریکایی در خصوص سرمایه گذاری در این زمینه به توافقاتی دست یافتند. پروژه های بالقوه گاز طبیعی مایع یک پروژه LNG نیاز به 10 میلیارد دلار سرمایه داشت، اکنون که سرمایه گذاری احتمالا دو یا سه برابر شده است، این سرمایه نه تنها در ایران بلکه حتی در جهان برای هرکسی برای سرمایه گذاری در LNG ایران آماده نیست.
خاقانی گفت: در حال حاضر برای تامین کسری گاز داخلی به 80 میلیارد دلار سرمایه نیاز داریم اما هنوز نمی دانیم از کجا باید تامین شود و به نظر نمی رسد دیپلماسی جذب آن سرمایه از خارج نیز در دستور کار باشد. بنابراین ما شاهد فرار سرمایه هستیم و از سوی دیگر کشورهای منطقه همچنان در حال برداشتن گام های بلندتری در توسعه میادین نفت و گاز هستند.