حسین امیرعبدلاخیان، وزیر امور خارجه ایران گفت: پنجره توافق برای لغو تحریم ها (وین) همچنان باز است، اما این پنجره برای همیشه باز نخواهد بود.
بر اساس آنچه CNN از مصاحبه خود با حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران در ژنو منتشر کرده است، این مقام عالی رتبه دولت جمهوری اسلامی ایران با اشاره به دعوت ایران از رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی، وی به ایران گفت: روابط ما با آژانس بین المللی انرژی اتمی در مسیر درست و طبیعی قرار دارد.
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران افزود: ما با استفاده از میانجی‌ها به آمریکایی‌ها اعلام کردیم که همچنان در مسیر توافق هستیم.
این مقام ارشد دولت جمهوری اسلامی ایران در عین حال تصریح کرد: اما اگر مجلس ایران قانون جدیدی را تصویب کند، باید از قانون مجلس حمایت کنیم، بنابراین پنجره توافق همچنان باز است. اما این پنجره برای همیشه باز نخواهد ماند.
امیرعبداللهیان افزود: طرف آمریکایی از مجاری دیپلماتیک پیام‌های مثبتی (در رابطه با مذاکرات) داد، اما در مواضع رسانه‌ای خود اظهاراتی کاملا متفاوت می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ایرنا از نیویورک، این اظهارات وزیر امور خارجه ایران در حالی بیان شد که کالین کال معاون سیاسی وزیر امور خارجه آمریکا روز سه شنبه به وقت محلی در جلسه استماع کمیته نیروهای مسلح مجلس نمایندگان آمریکا در سخنان خود درباره ارزیابی وضعیت ایران گفت. برنامه هسته ای فاش شد که ایران 12 روز تا تولید مواد هسته ای مورد نیاز برای ساخت سلاح هسته ای فاصله دارد.
معاون رئیس جمهور پنتاگون این ادعا را در پاسخ به سوال یک قانونگذار جمهوری خواه مطرح کرد که او را تحت فشار قرار داد تا توضیح دهد چرا دولت بایدن از برجام حمایت می کند.
معاون وزیر دفاع آمریکا در امور سیاست‌گذاری گفت: پیشرفت برنامه هسته‌ای ایران از زمان خروج ما از برجام قابل توجه بوده است. در سال 2018، زمانی که دولت قبلی تصمیم به خروج از برجام گرفت، ایران به 12 ماه برای تولید مواد هسته ای و ساخت بمب نیاز داشت. اما الان حدود 12 روز طول می کشد.
این مقام پنتاگون در عین حال تصریح کرد: فکر می کنم هنوز این دیدگاه وجود دارد که اگر بتوان این موضوع را از طریق دیپلماتیک حل کرد و محدودیت های برنامه هسته ای ایران بازگردانده شد، بهتر از سایر گزینه هاست. با این حال، برجام در حال حاضر متوقف شده است.
به گزارش ایرنا، از زمان امضای برجام در سال 2014 به منظور رفع تحریم های سرکوبگرانه، ایران به عنوان طرف مسئول به تعهدات خود بی عیب و نقص عمل کرده و این موضوع در 16 گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید شده است. اما پس از ورود دونالد ترامپ به کاخ سفید در ژانویه 2017 (دسامبر 2017) و پس از انجام برخی اقدامات مقدماتی، در نهایت با اتخاذ مواضع مغایر با مفاد برجام، با خروج یکجانبه و غیرقانونی ایالات متحده از آن در 18 می 2018 (دسامبر 2018) 8 مه 2018) در دو مرحله، تحریم‌های ثانویه آن علیه ایران لغو شد.
اجرای نامتوازن این توافق از یک سو و فشارهای ناشی از اجرا و تقویت تحریم های یکجانبه آمریکا از سوی دیگر، شورای عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران را به تصمیم گیری یکساله سوق داد. پس از خروج ایالات متحده از برجام برای حذف تدریجی اقدامات داوطلبانه تعهدات هسته ای، گزینه های دیپلماتیک 60 روزه را بپذیرید.
ایران طی یک سال پس از خروج ایالات متحده از برجام به تمامی تعهدات خود بر اساس آن توافق عمل کرد تا به کشورهای اروپایی که متعهد شده بودند اثرات خروج واشنگتن از توافق را جبران کنند، اجازه دهد تا به این وعده عمل کنند. اما با توجه به اینکه کشورهای اروپایی به وعده های خود عمل نکردند، وی طی چند مرحله تعهدات خود را در برجام کاهش داد. کاهش تعهدات ایران بر اساس مفاد توافق هسته ای برجام است.
از زمان روی کار آمدن جو بایدن در ژانویه 2021، دولت دموکرات جو بایدن اقدامات یکجانبه دولت سابق آن کشور برای خروج از توافق ایران و گروه 1+5 را محکوم کرده است، اما تاکنون هیچ اقدام معتبری برای جبران این توافق انجام نداده است. رفتار نادرست گذشته، حداکثر فشار را از دولت دونالد ترامپ گرفت و به بهانه حقوق بشر برای حمایت از ناآرامی های ایران، همراه با متحدان غربی خود تحریم هایی را اعمال کرد و از هیچ اقدامی کوتاهی نکرد و به صراحت اعلام کرد که به جای تمرکز بر رویکرد مذاکره و دیپلماسی که او همیشه از آن ستایش کرده است بر ناآرامی های ایران متمرکز است، اما می گوید به دنبال تغییر رژیم در ایران نیست.
این روزها دولت بایدن نیز در پی تعمیق روابط تهران و مسکو، ایران را به ارسال سلاح به روسیه برای استفاده در جنگ اوکراین متهم می کند که مقامات جمهوری اسلامی ایران به شدت آن را رد کرده اند.
جمهوری اسلامی ایران تاکید می کند که اگر طرف آمریکایی واقع بینانه عمل کند، امکان دستیابی به توافق در وین وجود دارد. توافق در دست بررسی ایران سندی است که تحریم ها را تا حد امکان رفع می کند و منطقه از اجرای آن منتفع می شود.