روزنامه جوان می نویسد: وزیر باید همانگونه که باید پاسخگوی خدمات مختلف حقوقی کشور باشد، پاسخگوی شبهات و پاسخگویی به سوالات افکار عمومی باشد.
اگرچه بخشی از رشد تولیدات تئاتری به دولت قبل بازمی گردد، اما به نظر می رسد این بار در دولت جدید که مورد غفلت وزارت ارشاد و زیرمجموعه های آن قرار گرفته، ادامه دارد و وزیر باید به دلیل این تمایل به این سوال پاسخ دهد. مسئله برای مردم
روی کار آمدن دولت سیزدهم و انتصاب محمدمهدی اسماعیلی به سمت وزیر ارشاد در کنار دیدارهای قبل و بعد از اخذ رای اعتماد از مجلس شورای اسلامی با گروه های مختلف فرهنگی و هنری، امیدواری و امیدواری را در پی داشت. خوش بینی در میان اهالی فرهنگ و هنر رسانه ها به تجربه روزهای خوب تبدیل شده اند. هرچه جلوتر می رفتیم، وزیر جهت یابی در مقاطعی نسبت به اتفاقات و مشکلات این امید برای اقدام عملگرایانه واکنش نشان می داد تا حد محکومیت و واکنش در توییتر (رایج در بین کارمندان خسته و قدیمی) و گفتار درمانی.
از جمله اتفاقات هدفمند و مشمئز کننده ای که در عرصه فرهنگ و هنر رخ داد، کشف مرموز فیلمسازان زن مورد هجوم همکارانشان بود که با راه اندازی جنبشی دروغین مانند اتفاق افتاده در هالیوود، سعی در تثبیت پیشنهاد «این هویت» داشتند. ذهن مردم کشورمان را تئوریزه کنید. در این مورد، وزیر جهت یابی بیشتر تلاش کرد تا ماموریت را به مدیران زیرمجموعه خود منتقل کند و نیازی به به روز رسانی عنصری که در رویدادهای قبلی مغفول مانده بود، احساس نکرد.
فروریختن برج متروپولیتن آبادان و اظهارات سیاسی و ضدامنیتی تعدادی از مدیران برای تحریک جامعه و مردم با اظهارات تند اسماعیلیان مواجه شد. در ماجرای فاجعه بار جشنواره کن و اهدای جایزه به فیلم تخیلی عنکبوت مقدس و دلیل واکنش دیرهنگام وزارتخانه به جهت دهی به پیرامون خود در داخل و خارج از کشور، وزیر و مدیرانش سعی کردند از صهیونیست ها و سعودی ها ایراد بگیرند. آنها خودشان را نمی شناسند.
در تمام این رویدادها، عنصر «ملاقات با افکار عمومی» مهمترین عاملی بود که در واکنش های آقای وزیر مورد غفلت قرار گرفت. وزارت ارشاد آنها را محکوم و تحت تعقیب قرار داد و همچنین اگر افرادی که در ایجاد، راه اندازی و تشدید این مشکلات و مسائل نقش داشته اند، انضباط یا محروم باشند، باید افکار عمومی و مردم گزارش شوند!
وزیر ارشاد باید بداند که پاسخگویی افکار عمومی به مطالبات مطرح شده در حوزه فرهنگ و هنر و نیز پاسخگویی مردم در قبال اقدامات عملی انجام شده در این زمینه برای او و مدیرانش در اولویت است و باید نه فقط شما فکر می کنید که یک بیانیه یا توییت همه چیز را تعیین می کند. اگر در حین اجرای تئاتر انحطاط، «مخاطب» وزیر مدیریت به جای اینکه مسئول آن باشد، در دل کشاورزان دهقان باشد. این یک وظیفه نیست. وزیر باید هم در قبال ادارات مختلف حقوقی کشور پاسخگو باشد و هم در قبال خودش برای رفع شبهات و پاسخگویی به سوالات افکار عمومی.