روزنامه اصولگرای فرهیختگان دانشگاه آزاد در گزارشی به انتقاد از عملکرد دولت ابراهیم رئیسی در ماجرای مسمومیت دانشجویان دختر پرداخت و نوشت:
اگرچه حقیقتی تلخ است، اما متاسفانه باید پذیرفت که نحوه برخورد برخی از مدیریت ها با مشکلاتی که در نهایت به چالش تبدیل شده و هزینه های گزافی را به سیستم تحمیل کرده است، الگویی شبیه مسمومیت دانش آموزان و علیرغم آزمایش مکرر نتایج آن است. ، هیچ تغییری در این رویکرد وجود ندارد.
«دیر ورود»، «سکوت»، «عدم اطلاع رسانی به موقع» و «عدم توضیح قابل قبول مدیریت رسانه»، چهار رکن شایعه سازی و تحریف و ایجاد روایت های کذب که در عصر اطلاعات و امپراطوری رسانه ای کمپین رسانه ای تعیین کننده ترین نبرد است. امکان و بستر مدیریت افکار عمومی را از دست نظام سیاسی خواهد سپرد و به «دیگری» سپرد و اگر این «دیگری» دشمن دیرینه باشد، به چالشی بزرگ برای این نظام تبدیل خواهد شد. ما بارها آن را دیده ایم.
متأسفانه باید اذعان داشت که در سطح مدیریت، کار با رسانه همواره به رویکردهای حذفی و انفعالی خلاصه شده است و به جز زمانی که مشکل مربوط به مدیریت بوده و هوشمندانه در مدیریت فضا پیشقدم شده باشد، شروع نقطه نظام در اکثر موارد حرکت است این از گام دوم و رویکرد پاسخگویی است که جز سلب اعتماد تعدادی از مردم و متعاقب آن از دست دادن رسانه ها نتیجه ای نداشته است. قدرت.
رویکردی که ریشه آن را باید در رواج باورهای نادرست در میان برخی از مدیران دهه های اول انقلاب جست وجو کرد که معتقد بودند اگر مثلاً نارسایی و نابسامانی یک پدیده در نقطه ای از کشور یا بی احتیاطی و خطا در کار یک فرد یا نهاد مسئول در رسانه های رسمی دولت منعکس می شود و این امر باعث تضعیف انقلاب و فروپاشی بدنه مردمی نظام می شود لذا بر سکوت و سکوت استوار است. برخی از حقایق را منعکس نمی کند