اولین زیارت عتبات عالیات بهترین روزهای اسارت بود

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ محمدرضا نیستانی از آزادگان خراسان جنوبی در گفت و گو با خبرنگار خاورستان گفت: در سال 65 به جبهه اعزام شدم و در تیرماه 67 در عملیات دشمن اسیر شدم و با جراحات شدید در شرایط سخت جسمانی در قلمرو عراق منطقه زبیدات.

آزاده با بیان اینکه در زمان اسارت متاهل و دارای فرزند بود، گفت: مدت اسارت 26 ماه بود و در شهریور 69 آزاد و به وطن بازگشتم.

نیستانی گفت: وقتی اسیر شدم آقای خسروی و حکمتی فر همراهم بودند و به دلیل جراحت شدید و خونریزی فکر نمی کردم زنده بمانم و بدون هیچ درمانی اسیر شدم.

وی گفت: پس از مدتی اسارت به تدریج بهبود یافتم و جراحاتم کمتر شد.

آزاده گفت: زمانی که اسیر شدم حدود 8 ماه مفقودالاثر بودم و خانواده ام هیچ اطلاعی از من نداشتند و فکر می کردند من شهید هستم. پس از حدود یک سال اسارت، صلیب سرخ به اردوگاه آمد و اسامی اسرا را یادداشت کرد و من نیز نامه ای به خانواده نوشتم و از طریق صلیب سرخ به دست خانواده رسید و به این ترتیب پس از حدود یک سال خانواده متوجه شدند. در مورد اسارت من

نیستانی با اشاره به مصادف شدن سالروز بازگشت آزادگان به کشور با ماه محرم، افزود: شرایط عزاداری در اردوگاه سخت بود و اکثر مراسم عزاداری را از تلویزیون تماشا می کردیم و زندانیان نیز در حال سرود خوانی و مرثیه سرایی بودند. سرود، نوحه و مناجات.»

وی خاطره ای از دوران اسارت را یادآور شد و افزود: زمانی که اسیر شدیم دقیقاً مقابل نیروهای عراقی بودیم و حداکثر 10 متر با آنها فاصله داشتیم و چون سه گلوله به من شلیک شد، بر روی آن افتادم. زمین در نزدیکی نیروهای عراقی.”

آزاده ادامه داد: من به همراه دو نفر دیگر که آنها نیز مجروح شده بودند، سنگر را در مقابل نیروهای عراقی ترک کردند و احتمال اینکه هر لحظه سنگر ما را بمباران کنند، به هیچ وجه نتوانستم بایستم. جراحات من می ایستم و سنگر را ترک می کنم.

نیستانی تصریح کرد: در این شرایط که هیچ چیز مشخص نبود و کاری از دستم برنمی آمد فقط به حضرت ابوالفضل العباس (ع) روی آوردم و گفتم اگر به من رحم نمی کنید به خانواده و فرزندانم رحم کنید و فقط با کمک حضرت تونستم این کار رو انجام بدم و با این همه درد و خونریزی بدون حتی یک دردی روبرو بشم.

وی افزود: عشق و نام حضرت ابوالفضل (ع) همیشه دهان به دهان و حلال زندگی من است.

وی با بیان اینکه این روزها ایام اسارت حضرت زینب(س) و اهل بیت(ع) بود، گفت: با الگوگیری از اهل بیت و یادآوری اسارت اهل الله و سختی ها. تحمل کرد، قطعا اسارت برای ما قابل تحمل بود و بدون توسل به اهل بیت (علیهم السلام) نمی شد و توکل بر خدا از این شرایط گذشت.

نیستانی به حرم امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (علیه السلام) در دوران اسارت اشاره کرد و خاطرنشان کرد: در دوران اسارت و شرایط سخت جراحات توزیع شد و به همه اسرا اجازه زیارت کربلا و عتبات داده شد که این امر شگفت انگیز بود. زمان.

وی با بیان اینکه کربلا را برای اولین بار در این شرایط دیدم گفت: در آنجا مظلومیت و اسارت حضرت زینب(س) را می توان به معنای واقعی آن درک کرد.

این آزاده درباره مشکلات آزادگان گفت: برای حفظ کشور، حفظ وطن و ناموس و حفظ استقلال و آزادی ایران اسلامی به جبهه رفتیم. بحث هایی مطرح می شود که درست نیست و قلب ما و جامعه آزادگان را به درد می آورد.

نیستانی تصریح کرد: دلجویی و دیدار با آزادگان بیشتر مختص ایام بازگشت زندانیان است و در طول سال از این موارد بسیار کم است و کارمند در پاسخ به درخواست قشر ایثارگر مشتری نیست.

و افزود: همانطور که گفتم ما از هیچکس توقعی نداریم، اما وقتی برای احقاق حق خود به جایی می رویم، اگر کاری انجام نمی دهند، لااقل با ما درست رفتار می کنند و ما را اذیت نمی کنند. کلمات

انتهای پیام/