او سابقه مهاجرت داشت، اما کشورش را دوست داشت

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ در گفتگو با تبریز بیدار قربانعلی طاهری فر با ابراز تاسف از درگذشت اسفندیار قره باغی گفت: قره باغی یکی از معدود صداهای ماندگار جمهوری اسلامی ایران در عرصه موسیقی است و شاید هم اوست. ماندگارترین و دلیلی برای گفتن دارم.

و افزود: اگر بخواهیم از نظر علم موسیقی، وسعت صدای او، تسلط و اشراف علم موسیقی و درجاتی که از صفر تا صد در رشته موسیقی گذرانده است، نظر بدهیم. ، نشان می دهد که او به تمام زوایای موسیقی از جزییات تا کلیات اشراف دارد.

این کارگردان سینما و تلویزیون خاطرنشان کرد: مسیری که طی کرده است از «ای ایران» مرحوم گل و گلاب تا استاد فاخردینی و احمدعلی راغب و …. روحیه استکبارستیزی که در استاد وجود داشت از ایشان صدایی ماندگار در جمهوری اسلامی ایران ساخت.

وی با اشاره به ادامه دوستی خود با استاد قره باغی ادامه داد: استاد از آن دسته افرادی بودند که فرصت مهاجرت داشتند و در هر مرحله از زندگی خود می توانستند به خارج از کشور بروند اما با وجود روحیه استکباری هرگز به خود اجازه این کار را نمی دادند.

این هنرمند تبریزی تاکید کرد: بارها شنیده ام که می گوید: من این سرزمین را دوست دارم، هرگز وطنم را ترک نمی کنم. او نیز از نوادگان ستارخان بود، از جمله درصد معینی. روحیه انقلابی از خانواده آنها به آنها منتقل شده و به نسلهای بعدی نیز منتقل خواهد شد.

این کارگردان سینما و تلویزیون همچنین ادامه داد: استاد بر همه سبک های موسیقی مسلط بود. استاد قره باغی در ساخت ترانه‌ها، آلبوم‌ها و تصنیف‌های خود کارهای بزرگی انجام داده و همین امر می‌تواند به رشد و شکوفایی او کمک کند و از او چهره‌ای برجسته و ماندگار بسازد. باعث افتخار است که معلمان عزیز ما تمام عمر خود را درگیر موسیقی بوده اند و نامشان در آهنگ شرم بر آمریکا ماندگار شده است.

وی تصریح کرد: اگر انسان بخواهد در عالم هنر راست و پایدار بماند، واقعاً به شجاعت و اراده ای پولادین نیاز دارد که همه در استاد وجود داشت. من تقریباً اکثر اوقات با معلم بودم و چندین بار مستقیماً برای او کار کردم و می دانم که معلم قره باغ از ته دل و با تمام ایمانش فریاد می زد: «شرم بر آمریکا». یکی از ماندگارترین خاطراتشان این است که در لبنان، در فاصله‌ای از فلسطین، عاشقانه فریاد زد: «آمریکا خجالت بکش».

طاهری فر همچنین گفت: استاد آهنگ های زیادی داشت اما همیشه این آهنگ را با عشق می خواندند. همین چند مورد کافی است تا از او چهره ای ماندگار در تمام دهه ها و عرصه ها بسازد.

این کارگردان سینما و تلویزیون در ادامه سخنان خود گفت: صراحت لهجه استاد قره باغ مورد پسند خاص و عام بود و از کسی و هیچ مسئولی تعارف نکرد. آتشی که بر خرمن تعارف و کتمان و توجه فرود آمد، دامن استاد را نگرفته بود و استاد هرگز به حساب نمی آمد; اگر هر مقامی از هر درجه، سمت، منطقه، اداره یا ستادی اشتباه می‌کرد، استاد بدون تعارف به اشتباه او گوش می‌داد و من هم این کار آقای قره باغی را ابوزرانه نامیدم.

و افزود: شوخ طبعی استاد در کنار دیگر صفات خوب ایشان واقعاً ایشان را دوست داشت. حتی خلاقیتش در طراحی جوک هم عالی بود و جوک را طوری تعریف می کرد که اگر حتی برای ما تکرار می شد باز هم می خندیدیم و می خندیدیم. علاقه زیادی به آذربایجان داشت. به فرموده حضرت آقا آذربایجان در رأس ایران قرار دارد و در همه عرصه ها و زمینه ها یکسان است.

طاهرفر در خصوص زندگی شخصی معلم نیز گفت: معلم در اواخر عمرش گوشه خلوتی را در زیرزمین یاقچیان انتخاب کرده بود، با خودش خلوت می کرد و در خاطرات زندگی می کرد و نوارهای قدیمی را باز می کرد و با خودش زمزمه می کرد. غرور. استاد قره باغی مردی است که انقلابی ترین سرودها را در رزومه کاری خود دارد. او دقیق بود.

وی گفت: در دوران انقلاب برای انقلاب موسیقی زیرزمینی خواند و صدای (BASE) که در آهنگ بوی زنبق و یاس آمد صدای استاد قره باغی است و خودشان جزو طراحان هستند. این آهنگ در فضای خفقان آن زمان بود.

وی در پایان تاکید کرد: سلاح استاد در راهی که برای مبارزه انتخاب کرده موسیقی و حنجره اوست. او این سلاح را از اول انقلاب گرفت و با همه تمسخرها، بدبینی ها، ضربات دوستان و دشمنان و… این سلاح را تا آخر زمین نگذاشت و با افتخار فریاد ننگ بر آمریکا سر داد.

انتهای پیام/