ابراهیم تهامی گفت: در پنج ماه گذشته حتی یک مسابقه فوتبال ندیده ام و ترجیح دادم در اتاقم تنها بنشینم. از همه مسئولان ورزشی و سیاسی استان خوزستان گلایه کردم چون مورد بی توجهی و فراموشی قرار گرفته بودم.
وی گفت: مردم با من خوب هستند و به من اسطوره می گویند اما این رفتار افسانه است و اسطوره باید در خانه اش بماند و بعد کارمندان و مدیران باشگاه ها نسبت به من بی تفاوت باشند؟ استان در زمان فوتبال شما؟ روزهای خوب زندگی ام را با فوتبال و شادی مردم استانم گذراندم و این درست نیست که غفلت و تا کی خانه نشین شوم و بعد در خوزستان غریبه ها در فوتبال فعالیت کنند.
این جانباز گفت: در خوزستان به جانباز اهمیت نمی دهند و در این مدت هیچ فردی به من مراجعه نکرده است. آیا زندگی ابراهیم تهامیه در خانه صحیح است؟ این شرایط برای من که شغلی ندارم و حتی بیمه هم نیستم سخت است. به هر حال من فوتبالیستی بودم که زحمت کشیدم و نباید شرمنده زن و بچه ام باشم.
وی افزود: لحظه ای که در بین مردم هستم یا وقتی برای تمرین به زمین فوتبال می روم از نوجوان تا پیشکسوت وقتی مرا به آنها معرفی می کنند همه به من احترام می گذارند و با من عکس می گیرند. بنابراین اگر به من توجهی نکنند و من در خانه بمانم، چهار نوجوان علاقه مند به فوتبال می گویند وای بر ما که با امثال ابراهیم تهامی چنین برخوردی شد.
تهامی گفت: به خاطر بی مهری کادرفنی از فوتبال بیزارم و دیگر فوتبال تماشا نمی کنم. اگر فردا یک روز بمیرم همه مسئولان خوزستان دور هم جمع می شوند و یک دسته گل بزرگ برایم می آورند و آن وقت به درد من می خورد؟ متأسفانه ما الان قدر این جانباز را نمی دانیم و بعد از فوتش از او یاد می کنیم و دقیقاً در خوزستان اینگونه با او برخورد می شود.
وی افزود: مسئولان سیاسی و ورزشی چگونه می خواهند ابراهیم تهامی را فراموش کنند و غریبه ها را دوست داشته باشند. چطور در ایام انتخابات به سراغ من می آیند تا رای جمع کنند و با من عکس بگیرند و بعد فراموشم کنند؟