روز جدید : نمی توان احتمال علاقه ایران به ساخت بمب هسته ای را نادیده گرفت، اما به جای تلاش برای خواندن نیات رهبران ایران – که غیرممکن است – بهتر است شواهد موجود را مطالعه کرد. اینجاست که اطلاعات موجود نشان می دهد که ایران اراده ای برای ساخت بمب هسته ای ندارد و در عوض می خواهد توانایی دستیابی به آن را در صورت نیاز در آینده داشته باشد، یعنی. آنچه در گفتمان هسته ای به عنوان استراتژی جبهه ای شناخته می شود.
از ERIC BREWER او عضو ارشد و معاون مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی است و در شورای امنیت ملی و شورای اطلاعات ملی خدمت کرده است.
ادعای کارشناسانی مانند ری تکیه (18 اکتبر 2021) که می گویند جنگ هسته ای ایران بر خود کشور تأثیر معکوس دارد، چندان هم دمدمی مزاجانه نیست. آنها شواهد مهم را نادیده می گیرند، استدلال های خود را بر نگرش های مشکوک استوار می کنند، و درس های آموخته شده از تجربه کشورهای دیگر در زمینه سلاح های هسته ای را نادیده می گیرند. در واقع، بمب هسته ای ایران چندان اجتناب ناپذیر نیست و کمپین فشار جهانی که Requiem انتظار دارد پس از اولین آزمایش هسته ای ایران راه اندازی کند، محقق نخواهد شد.
ایران هسته‌ای چالش‌های جدی برای ایالات متحده ایجاد می‌کند و فرض ری تکی مبنی بر اینکه چنین سناریویی به خودی خود احتمال تغییر رژیم در تهران است، ایده‌ای خطرناک و غیرمنطقی است. گزینه بهتر این است که ابتدا سعی کنیم از ظهور یک ایران هسته ای جلوگیری کنیم.
تکیه می گوید ایران مصمم به ساخت سلاح هسته ای است و به ناچار این کار را انجام خواهد داد. وی گفت: نه دیپلماسی، نه اقدام پنهان و نه تهدید نظامی در توقف حرکت ایران به سمت بمب اتمی بسیار مؤثر نیست، چه رسد به اینکه آن را متوقف کند. سوء ظن ایران به ایالات متحده و جاه طلبی های آن برای تسلط بر منطقه به این معناست که “به سادگی نمی توان آن را در آستانه دستیابی به بمب هسته ای متوقف کرد.” پس باید تا آخر این راه را طی کند.
نادیده گرفتن احتمال متعهد شدن ایران به ساخت بمب هسته ای غیرممکن است، اما به جای تلاش برای خواندن نیات رهبران ایران – که غیرممکن است – بهتر است به شواهد موجود نگاه کنیم. اینجاست که اطلاعات موجود نشان می دهد که ایران اراده ای برای ساخت بمب هسته ای ندارد و در عوض می خواهد توانایی دستیابی به آن را در صورت نیاز در آینده داشته باشد، یعنی آنچه در گفتمان هسته ای به عنوان استراتژی سرب وجود دارد. شناخته شده.
از سال 2007، تمام ارزیابی‌های اطلاعاتی ایالات متحده می‌گویند که ایران خواهان «گزینه بمب» است و نه «خود بمب»، و در آینده هر تصمیمی از سوی ایران برای ساخت بمب مبتنی بر رویکرد هزینه و فایده خواهد بود. بنابراین برخلاف آنچه ری می گوید، ایران هنوز تصمیمی برای ساخت بمب هسته ای نگرفته است.
حتی در حال حاضر نیز تمایل تهران برای بازگشت به آژانس، نشانه خوبی از عدم اصرار این کشور برای دستیابی به سلاح هسته ای است. یک مقام ارشد اطلاعاتی اسرائیل ماه گذشته گفت که “آخرین اطلاعات ما نشان می دهد که ایران مسیر خود را تغییر نداده است و آنها در حال حاضر برای ساخت بمب هسته ای تلاش نمی کنند.”
اگرچه ایالات متحده و اسرائیل بر برنامه هسته‌ای ایران تمرکز کرده‌اند و آن را زیر ذره بین می‌بینند، اما این ممکن است تعجب‌آور باشد، اما تصور سناریویی که در آن ایالات متحده یا اسرائیل عمداً اجازه شکستن ایران را بدهند بسیار دشوار است. پاس هسته ای به صورت رایگان اسرائیل تمرینات نظامی خود را برای حمله به تاسیسات هسته ای ایران افزایش داده است و برای چندین دهه رؤسای جمهور آمریکا گفته اند در صورت شکست دیپلماسی به گزینه های دیگری متوسل خواهند شد. به خاطر داشته باشید که دستیابی به اجماع دو حزبی در مورد حمله به تاسیسات هسته ای ایران کار دشواری نیست.
اما برخلاف آنچه رای تکی انتظار دارد، در صورت انجام آزمایش هسته‌ای، یک کمپین فشار جهانی علیه ایران بعید است. به ویژه، حمایت کمی از تحریم های تغییر رژیم وجود خواهد داشت، سیاستی که حتی اکثر متحدان ایالات متحده آن را رد خواهند کرد.
ایالات متحده به جای تسلیم شدن به این تصور که بمب هسته ای ایران قریب الوقوع است، باید بر جلوگیری از عبور ایران از نقطه شروع هسته ای تمرکز کند. بهترین راه برای دستیابی به این هدف، توافقی است که برنامه هسته ای ایران را به کنترل سازمان ملل بازگرداند و تحریم ها را لغو کند. اگرچه امروز با عواقب خروج دونالد ترامپ انجام این کار دشوارتر شده است، اما تاریخ می گوید دو دلیل برای خوش بینی وجود دارد: اول اینکه ایران مصمم به ساخت بمب هسته ای نیست و ممکن است تصمیمات هسته ای آن تحت تاثیر قرار گیرد. آنچه واشنگتن باید انجام دهد این است که ایران را متقاعد کند که منافعش با توافق بهتر تامین می شود تا تشدید تنش ها. برای انجام این کار، واشنگتن باید گزینه نظامی را در جیب عقب خود بگذارد، در را به روی راه حل دیپلماتیک باز کند و در صورت شکست توافق هسته ای، برای جایگزین های احتمالی آماده شود.