آماده شدن کمال کامیابی نیا خبر خوبی برای هواداران پرسپولیس است. هافبک سرخ ها که پس از این دوران سخت در هفته های ابتدایی لیگ بیست و یکم به ارتش سرخ بازگشت.
خستگی ناپذیری و میل کامیابینیا به پیروزی، گلزنی و رسیدن به خود نمادی از روحیه حاکم بر اردوی سرخ ها در سال های اخیر است. مردانی که خسته نمی شوند از قهرمانی خسته نمی شوند و هر بار که پا بر زمین می گذارند برای اثبات خود تلاش می کنند.
وقتی سینه می زند و فریاد می زند بهترین و مناسب ترین تصویر را از واقعیت پرسپولیس در سال های اخیر به نمایش می گذارد. پرسپولیسی که خسته نمی شود، مثل کمال کامیابی نیا که از برد خسته نمی شود. این تفاوت قرمزها با دیگر تیم های آن سال هاست. آنها در هر شرایطی و در هر بازی می جنگند تا ثابت کنند بهترین هستند. ناله می کنند، از مشکلات حرف می زنند و مثل بقیه حتی گاهی شاکی می شوند، گلایه می کنند که حقوق نمی گیرند و پول ندارند، اما وقتی پا به زمین می گذارند با تمام وجود می جنگند. برخی تیم های دیگر در این فصل در سال های گذشته مشکلات پرسپولیس را داشتند اما این پرسپولیس روحیه ای دارد که تسلیم این مشکلات نمی شود و خسته نمی شود. قرمزها هم مثل دایی کمال با انگیزه جوانی که دنبال نام است می دوند و دست و پنجه نرم می کنند.
گویا او هنوز خودش را به هواداران قرمز نشان نداده و گویا هنوز طعم موفقیت و قهرمانی با پرسپولیس را نچشیده است. بنابراین می توان گفت ناف این پرسپولیس با جنگ بسته می شود تا زمانی که کمال سنگی انگیزه مبارزه و تلاش برای حضور در جسم و روح هر بازیکن جدید و قدیمی پرسپولیس را داشته باشد. تا آن زمان پرسپولیس با همه مشکلات فارغ از نتیجه، هوادارانش را تحسین خواهد کرد. هواداری که مطمئن است بازیکنش تا آخرین لحظه می جنگد.