روز جدید اعلام اوپک پلاس برای کاهش تولید 2 میلیون بشکه ای در روز از ماه آینده روباه ضرب المثلی است که مرغ ها را در واشنگتن کشت. جنگ‌افروزان جمهوری‌خواه جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا را به دلیل ناکامی در توقف کاهش تولید سرزنش می‌کنند، در حالی که صلح‌طلبان دموکرات خواستار تلافی علیه کارتل نفت هستند.
بابی قوش در بلومبرگ نوشت: اعلام اوپک پلاس برای کاهش تولید 2 میلیون بشکه در روز از ماه آینده روباه ضرب المثلی است که مرغ ها را در واشنگتن کشت. جنگ‌افروزان جمهوری‌خواه جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا را به دلیل ناکامی در توقف کاهش تولید سرزنش می‌کنند، در حالی که صلح‌طلبان دموکرات خواستار تلافی علیه کارتل نفت هستند. دولت بایدن که ادعا می کند شوکه شده است، نسبت به عواقب آن به ویژه علیه عربستان سعودی هشدار داده است. گمان می رود که محمد بن سلمان، حاکم واقعی این کشور، همراه با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، عوامل اصلی کاهش تولید باشند.
این مقاله در ادامه می گوید: اما این عواقب چه می تواند باشد؟ شخصیت های برجسته سیاست خارجی مانند سناتور کریس مورفی در حال بررسی محدودیت فروش تسلیحات به سعودی ها هستند. سه عضو مجلس نمایندگان قانونی را ارائه کرده اند که خواستار خروج نیروهای آمریکایی و سامانه های دفاع موشکی از عربستان سعودی و تا حدی امارات متحده عربی است.
دیگران تهدید می کنند که لایحه موسوم به NOPEC را احیا می کنند که کل کارتل را هدف قرار می دهد. اما هر دو طرف باید آرام باشند. اولاً، این کاهش غیرمنتظره نبود، بنابراین تظاهر به غافلگیری غیرقابل قبول است. سعودی ها سال ها نشان داده اند که مایلند قیمت نفت را نزدیک به 100 دلار در هر بشکه نگه دارند. آنها اخیراً هدف را 10 دلار کاهش دادند.
با کاهش تقاضا همزمان با کندی اقتصاد جهانی و کاهش قیمت ها به زیر 85 دلار در ماه گذشته، کاهش تولید اجتناب ناپذیر بود. تیمیپر سیلوا، وزیر دولت نیجریه در امور منابع نفتی، می گوید که کارتل امیدوار است با کاهش قیمت ها، قیمت ها را در حدود 90 دلار حفظ کند. دوم، همانطور که همکار من خاویر بلاس اشاره کرد، عدد بزرگی که روز چهارشنبه اعلام شد – 2 میلیون بشکه – گمراه کننده است. با توجه به اینکه بسیاری از اعضای اوپک به اهداف خود دست نمی یابند، کاهش واقعی تولید در منطقه 950 هزار بشکه در روز خواهد بود.
کاخ سفید می‌دانست که یک کاهش بزرگ در راه است: سعی کرد اعضای اوپک را از جانبداری از روسیه منصرف کند و همه را از جانت یلن، وزیر خزانه‌داری تا تیم لندرکینگ، فرستاده ویژه بایدن در یمن فرستاد. در همان زمان، دولت اعلام کرد که دیگر آزادسازی ذخایر استراتژیک نفت فراتر از 10 میلیون بشکه که در نوامبر اعلام شده بود، وجود نخواهد داشت. روز دوشنبه، کارین ژان پیر، سخنگوی کاخ سفید به خبرنگاران گفت که دولت “در حال حاضر به دنبال انتشار منابع جدید نیست.”
یا این یک بلوف بود یا کاخ سفید بیش از حد اطمینان داشت که یلن و پاس سعودی ها را متقاعد خواهند کرد، اما آنها شکست خوردند و اکنون دولت به دنبال آزادسازی بیشتر است. اما با توجه به این واقعیت که کاهش تولید به عنوان بی احترامی به بایدن تعبیر می شود، رئیس جمهور خود را موظف می داند در ازای آن کاری انجام دهد. گزینه های او محدود است. لایحه NOPEC احتمالا بعید است. این پیشنهاد توسط خود بایدن در سال 2007 حمایت شد و دو دهه پیش در دوران سناتور بودنش در هر دو مجلس کنگره تصویب شد، اما پس از تهدید جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور وقت آمریکا به وتو کردن آن، کنار گذاشته شد.
از زمان ریاست جمهوری، بایدن نظر خود را تغییر داده و نسبت به عواقب ناخواسته NOPEC مانند افزایش قیمت ها هشدار داده است. پیامدهای غیرقابل قبول برای او در آستانه انتخابات میان دوره ای ماه آینده. نوپک همچنین با مخالفت مؤسسه نفت آمریکا و اتاق بازرگانی ایالات متحده مواجه شد که هشدار داد در صورت تبدیل شدن به قانون، شرکت های آمریکایی خارج از کشور ممکن است با تلافی جویانه مواجه شوند.
مسدود کردن فروش تسلیحات به سعودی‌ها و خروج چتر امنیتی آمریکا از پادشاهی به تولیدکنندگان تسلیحات آمریکایی آسیب می‌زند و ایران را قدرتمند می‌کند، که تهدیدی بسیار بزرگ‌تر از نفت 90 دلاری برای اقتصاد جهان است. یک راه هوشمندانه‌تر برای بایدن این است که کاهش تولید را نه به‌عنوان یک اقدام سبک یا ضد آمریکایی، بلکه به‌عنوان مانعی بر سر راه بهبود اقتصاد جهانی معرفی کند. اوپک پلاس به همه آسیب می زند – به ویژه کشورهای در حال توسعه که ذخایر استراتژیک نفت ندارند. بایدن باید اشاره کند که فقرا به طور نامتناسبی آسیب خواهند دید.
در مورد عربستان سعودی، او باید نشان دهد که پیام شاهزاده محمد را درک کرده است که واشنگتن نباید از ریاض انتظار توجه یا لطف خاصی داشته باشد – و حتی عربستان سعودی نباید انتظار تلافی‌جویی شدید را داشته باشد. یعنی اگر سعودی‌ها خواهان یک رابطه صرفاً اقتصادی هستند، بیایید آن را بپذیریم و دیگر وانمود نکنیم که رابطه‌ای خاص یا یادداشت‌های مثبت داریم، یا از بحث در مورد سابقه اسفناک حقوق بشر عربستان سعودی اجتناب کنیم. در عوض، با عربستان سعودی مانند بسیاری از کشورهای دیگر رفتار خواهد شد که ایالات متحده به طور معمول با آنها تجارت می کند و بر این اساس روابط دیپلماتیک برقرار می کند – مثلاً در سطح مالزی یا شاید برونئی.
چنین اقدامی می تواند بیش از هر حرف بیهوده درباره «عواقب احتمالی» به بن سلمان آسیب برساند.