* چرا منصورخان؟
من به حرفه و زندگی ام می پردازم، مربی تیم ملی بودم اما پولی به من پرداخت نشد. آقایی بود که نماینده مجلس بود، بعد به خاطر تخلفات مالی از مجلس بیرون انداختند، اما می گفت به سرمربیان تیم ملی نباید پول بدهند، جالب است که هر وقت مشکلی دارند، پیش من می آید. اما احساس می کنم آرزوهایی که در سال 1988 ترک کرده بودم و دیگر برنگشتم.
* منظورتان المپیک 88 سئول است؟
بله ممنوع الخروج شدم. من حرف های سیاسی زدم، خوششان نیامد. در حال اعزام کاروان ورزشی به ایران بودند که ناگهان در فرودگاه گفتند اجازه خروج ندارید. برگشتم و رفتم ولی کاش برنمی گشتم.
* راستی تولدت مبارک!
بسیار از شما متشکرم. باید از لطف دوستانم در این چند روز تشکر کنم.
* حالا به گله های شما می آییم اما می خواهیم بپرسیم در این ۷۶ سال از زندگی خود راضی هستید؟
خدا را شکر خوشحال بودم اما خیلی سخت بود. هر چه جلوتر می رفتیم سخت تر می شد.
*برای شما که سالها در کشتی (عشقتان) بودید این سختی که هنوز با شماست از کجا می آید؟
وقتی من 7 ساله بودم پدرم فوت کرد. ما برای بزرگ شدن تلاش کردیم. ما تازه داشتیم از زندگی لذت می بردیم که جنگ شروع شد و مشکلاتی که همه از آن رنج می برند ظاهر شد. 10 هزار تومان به مادر همسرم بدهکار بودم اما وقتی انقلاب شد با گران شدن دلار ناگهان بدهی من 12 هزار تومان شد. الان هم دلار 60 هزار تومانی نفس همه را گرفته بود.
* شما پسر کوچکتر بودید، نه، اما از نزدیک با برادرتان کار می کردید، نه؟
از 7 سالگی جلوی در مغازه ایستادم. البته برادر بزرگترم مسئول بود، اما من هم از بچگی کار می کردم، شاگرد مغازه بودم. بعداً مکانیک درجه یک شدم.
*پس اول مکانیک بودی بعد کشتی گیر شدی؟
بله وقتی وارد کشتی شدم مکانیک درجه یک شده بودم. خب من به کشتی علاقه داشتم. نزدیک خانه ما و محل کارم یک باشگاه البرز بود که بلافاصله به سمت کشتی رفتم. سپس به باشگاه ایزد فردوسی رفتم و با آقایان اینانلو و تبریزی کار کردم.
* حتی پس از ورود به سازمان آب.
بله، با خدا بیامرز عبدالحسین فیلی کار کردم و خیلی زود به تیم ملی رسیدم و در 20 سالگی برای انتخابی المپیک مسابقه می دادم.
آیا از کشتی راضی هستید؟
من هر آنچه را که می خواستم در کشتی به دست آوردم.
*اما طلای المپیک نداری!
هر روز صبح که از خواب بیدار می شوم، طلای المپیک جلوی چشمم است.
* هنوز فراموش نکردی؟
غم های بزرگ فراموش نمی شوند یعنی هر کاری کردم نتوانستم فراموش کنم.
*اما شما اتفاقات بزرگی را رقم زدید.
من همه قهرمانان جهان را شکست دادم اما به طلای المپیک نرسیدم. نمی توان فراموش کرد
*شما همه چیز ممکن را در کشتی انجام داده اید. در دوره قهرمانی طلای المپیک را نگرفتی اما به عنوان سرمربی موفق شدی.
تیم ملی کشتی آزاد قرار بود قهرمان المپیک آتلانتا شود.
*اما این اتفاق نیفتاد.
من هنوز نمی فهمم 8 قهرمان جهان در تیم داشتیم. سرمربی تیم کشتی آمریکا به تیم ایران غبطه خورد. می گفت ما که میزبان هستیم این همه ستاره داشته باشیم. اکبر فلاح باید مدال می گرفت، محمد طلایی و عباس حاج کناری باید مدال می گرفتند. عباس جدید باید طلا می گرفت. حیف که این تیمی بود که باید بهترین نتیجه را می گرفت اما نشد.
*چرا؟
نمی دونم چه اتفاقی افتاده.
*چطور نمیدونی؟ تو سرمربی بودی نمی دانم یا نمی خواهم بگویم؟
در تیم انشعاب ایجاد شد. ببینید درد بزرگی در ورزش ما وجود دارد و آن المپیکی نبودن و المپیکی نبودن است. اگر قرار است رئیس فدراسیون کشتی را انتخاب کنند، بعد از المپیک او را انتخاب کنند. سرمربی باید بعد از المپیک انتخاب شود نه در المپیک بعدی. دریابید که آنها چه می کنند. یک ماه مانده به جام جهانی یک سرمربی خارجی آوردند. این آقای کی روش یک ماه مانده به جام جهانی می خواست چه کار کند؟ اصلا چرا سراغ مربی خارجی می روند؟
* یعنی باید سرمربی ایرانی بیاورند؟
به نظر من فوتبال یک ورزش مافیایی است و ربطی به من ندارد. من باید در مورد کشتی صحبت کنم اما این مربیان خارجی واقعا با فوتبال چه کردند؟ نمی دانم با انتخاب مربی خارجی به دنبال پول هستند یا نه اما با مربیان خارجی کاری نکردیم.
* بیایید در مورد کشتی صحبت کنیم. انتخابات ریاست فدراسیون کشتی نزدیک است، قبل از مسابقات جهانی و یک سال مانده به المپیک!
این اشتباه است. انتخابات باید بعد از المپیک برگزار شود. تأخیر کنند تا نتیجه کارشان را ببینند و بعد انتخابات باشد. این هم به فکر نکردن به المپیک برمی گردد. اگر الان (یعنی قبل از المپیک) بخواهند رئیس فدراسیون را عوض کنند، خیانت کرده اند.
* دوره چهار ساله به پایان می رسد.
پس بازی های المپیک نشان خواهد داد که آنها چه کرده اند. ما رئیس فدراسیون را داشتیم که جلوی ما یک طرفه صحبت می کرد اما پشت سر او کار دیگری انجام می داد.
چند وقت پیش به خانه کشتی رفتید، وضعیت کشتی را چگونه ارزیابی می کنید؟
وقتی به المپیک رفتند معلوم می شود چه کرده اند.
* این تیم در جام جهانی عملکرد خوبی داشت. این کافی نیست؟
کیفیت تیم ها در جام جهانی مشخص نیست. در مجموع سه کشور ورزش دارند. آمریکا، روسیه و چین، همه مدال های المپیک بین این کشورها تقسیم می شود. المپیک نشان می دهد که شما یک ورزش دارید یا یک نمایش اجرا می کنید. المپیک نشان خواهد داد که آیا شما کشور سالمی هستید یا نه؟ با رفتن به المپیک معلوم می شود کاتان کیست.
* اما چگونه می توان از ورزشی که مثل المپیک فکر نمی کند در المپیک قدردانی کرد؟
المپیک قبلی، فدراسیون فعلی وقت زیادی نداشت، اما الان وقت دارند. چهار سال حضور داشتند. المپیاد قبلی را دیدند و حالا وقت می دهند تا المپیاد بعدی را ببینند. معلوم می شود که وضعیت چگونه است. چه کسانی چه کردند و چقدر انجام دادند. اخراج یا تغییر قبل از المپیک افراد را از جریان کاری خود خارج می کند. همچنین ارزیابی مناسبی برای تصمیم گیری وجود دارد. مسابقات قهرمانی جهان به درجه بندی تیمی بستگی دارد و تنها چند کشور هستند که در کشتی سبک دارند.
* بحث غرامت کشتی گیران و قهرمانان المپیک هم مطرح است که سال هاست درباره آن صحبت می شود اما به سرانجام نرسیده است.
در سال 73 قهرمان جهان شدم بلافاصله 150 هزار تومان جایزه به من دادند. رفتم با آن پول خانه خریدم. 300 هزار تومان. 150 هزار تومان باقی مانده را سال بعد دادند. یعنی با جایزه قهرمانی جهان خانه خریدم. حالا با طلای المپیک چه می توان کرد؟
آیا هنوز این خانه را دارید؟
نه متاسفانه فروختم من یه جای دیگه خونه خریدم
* حدود 2 میلیارد تومان جایزه طلای المپیک است.
پول جلوی خانه نیست. به نظر من جایزه طلای المپیک باید بیش از 50 میلیارد تومان باشد.
* همان پول خانه ای که خریدی؟
این قیمت خانه در تهران است. حالا باید به فوتبال برگردم. فوتبالیستی که آنقدر تولید ندارد چرا باید 70-80 میلیارد قرارداد ببندد؟ آن وقت قهرمان المپیک 2 میلیارد جایزه می گیرد؟ فوتبال در المپیک به زیر 23 سال داده شد تا کیفیت آن مشخص شود.
* قبل از المپیک 88 از تیم حذف شدی اما برای المپیک 92 برگشتی.
بله، دکتر غفور فرد آمد و گفت باید برگردی، بعد من را برای کشتی انتخاب کردند و علی پروین را برای فوتبال. هنوز پشیمانم و به خودم می گویم ای کاش در آستانه المپیک برنگشتم.
*دو دوره مختلف در کشتی داشتید. دوران قهرمانی همراه با طلای جهان و نقره المپیک…
من هم باید طلا را می گرفتم که اگر آن را می گرفتم عالی بود.
* در دوره مربیگری خیلی تاثیرگذار بودی. شما قهرمانان زیادی تولید کرده اید، اما اینجا هم دلت برای المپیک 1996 تنگ شده است.
96 تیم بزرگی بود، شرمنده اما پشیمان نیست. در عین حال نتیجه عالی بود. ما اولین طلای سی و دو ساله را گرفتیم. ما هم سه مدال گرفتیم اما مدال ها باید بیشتر می شد.
* در مورد زندگی شخصی چطور؟ آیا از 76 سال زندگی راضی هستید؟
من راضی هستم. من ثروتمند نیستم، اما به آن نیازی ندارم. مردم به من احترام می گذارند که این بزرگترین افتخار است. در ضمن بچه های خوب و سالمی دارم. پسران خوب، عروس های خوب، دامادهای خوب و دختران خوب. من به عنوان یک پدر چه چیز دیگری می خواهم؟
شما در کشتی هم نقش پدر را دارید.
کشتی گیران من فرزندانم بودند. من واقعا از همه آنها راضی هستم. آنها خیلی تلاش کردند و من هم زحمت کشیدم. بسیاری از آنها به شایستگی قهرمانان بزرگی شدند و این افتخار بزرگی برای همه بود، برای مردم ایران آرزوی سلامتی دارم. امیدوارم زندگی خوبی برای همه باشه
* توضیح اینکه این گفتگو با منصورخان برزگر در روز تولد او انجام شده است.