روز جدید : حتی اگر بعد از تصمیم هیات مدیره برجام را مرده فرض کنیم، بر اساس ایمان، اراده و فشار جریان داخلی علیه توافق هسته ای، دولت اصلی نباید او را دفن کند. بنابراین، این دولت نه میل و نه توانایی خروج از آژانس بین المللی انرژی اتمی، NPT و در وهله اول خروج رسمی جمهوری اسلامی ایران از مذاکرات وین را دارد که به خوبی از آن آگاه است. پیامدهای منفی
در بحبوحه بن بست مذاکرات وین، این جمله تکراری بارها به عنوان انگیزه دیپلماتیک در مواضع تهران و واشنگتن تکرار شده است. آمریکایی ها می گویند «برجام در صورت امکان …»؛ ایرانی ها هم می گویند «برجام در صورتی موجود است که …». ادامه این حکم هر چه باشد، واقعیت ها نشان می دهد که برجامی در حال حاضر کارساز نیست، به ویژه در 10 روز گذشته پس از صدور قطعنامه شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی که واکنش های تهران به آن قطعنامه به صفر رسید.
در همین حال، بهاگری کنی، معاون سیاسی وزارت امور خارجه صبح پنجشنبه گذشته در نشست مجمع دانشگاهیان ایران در تالار فردوسی دانشگاه تهران، گفت: هیچ آسیب جدی به اراده، مذاکره وارد نشده است.
این جمله کلیدی مذاکره کننده ارشد ایرانی دو پیام بسیار مهم در دل او دارد. اول اینکه دولت سیزدهم علیرغم همه باج‌گیری‌های رسانه‌ای و فشارهای سیاسی از زمان قطعنامه شورای حکام، از خبرگزاری‌ها، روزنامه‌ها، محافل احزاب و سیاسی گرفته تا قلب شورا، مایل به خروج از NPT، خروج از توافق هسته‌ای است. و از برجام خارج می شود آژانس بین المللی انرژی اتمی همچنان از واقعیت های عرصه جهانی آگاه است و پس از گذشت 10 ماه از حضور در دستگاه اجرایی کشور همچنان به احیای برجام امیدوار است. پیام دیگر این است که حتی اگر بخواهیم بپذیریم که برجام بعد از صدور مصوبه برجام مرده است، حتی اگر به اراده، فشار و فشار جریان داخلی علیه توافق هسته ای اعتقاد داشته باشیم، دولت کل قبول می کند. شما جرات دفن او را ندارید بنابراین، این دولت نه میل و نه توانایی خروج از آژانس بین المللی انرژی اتمی، NPT و در وهله اول خروج رسمی جمهوری اسلامی ایران از مذاکرات وین را دارد که به خوبی از آن آگاه است. پیامدهای منفی
در عین حال پیچیده بود که چهارشنبه هفته گذشته کمیسیون اصل 90 در گزارشی درباره برکناری حسن روحانی رئیس جمهور سابق و علی اکبر صالحی رئیس سابق سازمان انرژی اتمی از اجرای کامل مصوبه مجلس یازدهم موسوم به اقدام راهبردی تحریم ها خبر داد. . این بازی سیاسی ثبات مجلس یازدهم تنها برای متهم ساختن دولت دوازدهم به این نقطه (بن بست مذاکرات وین و صدور مصوبه شورای حکام) منتشر شد. اما تنها مقصر، بن بست 99 روزه مذاکرات وین و نتیجه مستقیم آن یعنی صدور قطعنامه شورای حکومتی درباره مدیریت ضعیف مذاکرات توسط دولت سیزدهم یا بهتر بگوییم عدم حاکمیت و واگذاری مذاکرات است. مذاکرات با مسکو و اولیانوف انجام نخواهد شد.
شاید دولت اصلی و جریانات بر این باورند که با انداختن توپ آسیب های خود بر زمین دولت قبل، ممکن است افکار عمومی را منحرف کنند و زمان و مکان را تلف کنند تا دولت روحانی را بنیانگذار شرایط کنونی کنند، اما در این میان. بخشی در این مورد جامعه در راه است. این یک واقعیت غیرقابل انکار است که دولت سابق می خواست در وین هر چه سریعتر به توافقی برای احیای شورای امنیت سازمان ملل متحد دست یابد تا نظم را در ماه های آخر عمر خود برقرار کند. یازدهم و نهادهای دیگر مواجه شدند.
از این منظر گزارش کمیسیون اصل 90 با فشار چهره هایی چون هزریان، نبویان و … منتشر شد، صرفاً به این دلیل که مسئولیت شکست مفتضحانه دولت اصلی در سیاست خارجی بر عهده دولت روحانی است. مانند دیگر ناکامی های این دولت. زیرا به گفته این آقایان، اگر مفاد قانون به طور کامل اجرا می شد، طرف های غربی متمرکز بر آمریکایی ها و به دنبال آن آژانس بین المللی انرژی اتمی و شورای حکام، در صدور قطعنامه علیه ایران دخالتی نداشتند.
شاید نام این قانون از مجلس یازدهم گامی راهبردی برای رفع تحریم ها به نظر برسد، اما هرکسی که اطلاعات کمی از جامعه جهانی داشته باشد می داند که اجرای کامل این مصوبه لغو تحریم ها نیست، بلکه تنها برای جذب ایران است. شورا و فعال سازی مکانیسم ماشه منجر به تشدید تحریم ها علیه ایران می شود. سناریویی که به نظر می رسد ایده آل ترین شرایط برای تحریم و اغتشاش در سایه تحرکات پایداری مجلس یازدهم و جلیلی در شورا در حد مقتضی باشد. اما افکار عمومی دیگر گوشی برای شنیدن این جملات پوسیده و فرسوده و کلیشه ای ندارند.
حتی اگر بعد از گزارش روز چهارشنبه این بیانیه ثبات در کمیسیون اصل 90 را بپذیریم، سوال مهمی که باید پرسیده شود این است که آیا دولت روحانی به صلاحدید خود مفاد قانون مصوب مجلس یازدهم را به طور کامل اجرا می کند که این اتفاق هم می افتد. بدعت بودن در شورا بر خلاف نظر رئیس سابق شورا (روحانی)، مقام عالی امنیت ملی بر موافقت دبیر شورا (شمهانی) نظارت می کند.
مگر اینکه پیرو لحظه کلیدی ذکر شده در سطور فوق جرأت کند این قانون را به طور کامل اجرا کند یا به عبارتی برجام را دفن کند که اظهارات باقری کنی برخلاف فشارهای سیاسی و سیاه نمایی رسانه های داخلی حاکی از مخالفت با اجرای برجام است. قانون پارلمانی