بهترین فرصت برای رضایت حداکثری

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ سید محمد عماد عربی در یادداشتی در روزنامه کیهان نوشت: شاید زمانی که آمریکا در اوکراین آتش زد و شمارش معکوس برای جنگ را آغاز کرد، حتی فکرش را هم نمی کرد که دمیدن در چنین آتشی اینقدر او را بگیرد. مقامات آمریکایی فکر نمی کردند که سه سال پس از به رسمیت شناختن خوان گویدو (رهبر شورشیان ونزوئلا) به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا، مجبور به کناره گیری و اعزام هیئتی بلندپایه به کاراکاس برای دیدار با نیکلاس مادورو شوند. رئیس جمهور ونزوئلا برای افزایش تولید نفت ونزوئلا مذاکره می کند. به دنبال ژست های بایدن برای حقوق بشر علیه رژیم سعودی و بی خانمانی نسبت به شاهزاده بی پروا خود، آنها حتی به این فکر نکردند که برای مذاکره با “مسلمانان” برای افزایش صادرات نفت، مقدمات سفر به عربستان سعودی را فراهم کنند. آمریکا فکر نمی کرد روزی برای چند بشکه نفت بچرخد.

انجمن خودرو آمریکا روز دوشنبه اعلام کرد که میانگین قیمت بنزین معمولی آمریکایی به 4.9 دلار در هر گالن (4.4 لیتر) رسیده است. رقمی که پس از بحران اقتصادی سال 2008 (2008) رکورد قیمت بنزین را در این کشور شکست. در همین حال، ایالات متحده از لحاظ تاریخی ذخایر استراتژیک نفت خود را برای کنترل بازار انرژی خود آزاد کرده است. روز سه شنبه، یک خبرنگار آمریکایی در کنفرانس مطبوعاتی سخنگوی کاخ سفید، اعتراض مردم آمریکا در پمپ بنزین را پوشش داد و از آنها در مورد پاسخ دولت بایدن پرسید. او گفت: جنیفر ساکی.

ما همچنان به گفتگو با تولیدکنندگان و تامین کنندگان عمده نفت در سراسر جهان برای کاهش تاثیر (افزایش قیمت بنزین) و بررسی گزینه های دیگر ادامه می دهیم. با این حال، روز بعد، قیمت بنزین به یک رکورد در تاریخ ایالات متحده رسید و به 4173 دلار در هر گالن رسید. نفت برنت نیز از بالاترین سطح خود در 14 سال گذشته یعنی 139 دلار در هر بشکه عبور کرد. بانک سرمایه گذاری جیپ مورگان هفته گذشته اعلام کرد که در صورت ادامه توقف عرضه نفت روسیه و کند شدن نفت ایران، قیمت نفت تا پایان امسال به 185 دلار در هر بشکه می رسد، اما اکنون برخی گزارش ها حاکی از آن است که حتی تا پایان سال جاری میلادی . قیمت نفت ممکن است در این ماه به بیش از 200 دلار در هر بشکه برسد. اسکات شفیلد، مدیر عامل بزرگترین شرکت نفتی آمریکا، این گزارش ها را تایید کرد و گفت: اگر دنیای غرب [فقط] اگر اعلام کند که قصد تحریم نفت و گاز روسیه را دارد، قیمت نفت به راحتی می تواند به 200 دلار در هر بشکه برسد. وی همچنین با تاکید بر اینکه امسال آمریکا نتوانست جایگزینی برای نفت روسیه پیدا کند، تاکید کرد: ما نمی توانیم مسیر کار خود را در سال جاری تغییر دهیم. من در مورد برنامه 2-3 ساله صحبت می کنم. حتی اگر چاه های جدید حفر شود، 6 ماه طول می کشد تا به اولین استخراج برسد. ما با کمبود نیروی کار، کمبود تجهیزات حمل و نقل و کمبود چاه های نفت مواجه هستیم. این “فشار حداکثری” بر ایالات متحده باعث شده است که آنها منتظر حضور نفت ایران در بازار انرژی باشند. مجری شبکه ام‌اس‌ان‌بی‌سی در پاسخ به سوال پیتر باجت وزیر حمل‌ونقل آمریکا که آیا بایدن آماده همکاری با ایران در مورد مسائل نفتی است، گفت:

“همه گزینه ها روی میز است.” پیش از این، سخنگوی کاخ سفید نیز پاسخ مشابهی به خبرنگاران داده بود. فرید زکریا، کارشناس برجسته سیاست خارجی آمریکا نیز همین پیشنهاد را به بایدن ارائه کرد. او در مقاله ای در واشنگتن پست نوشت: «بایدن همچنین باید به افتتاح دو چاه بزرگ نفتی کمک کند که در حال حاضر به اندازه کافی سریع یا به مقدار کافی وارد بازار نمی شوند. او باید تحریم های دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا علیه ونزوئلا و ایران را متوقف کند. در صورت امکان، واشنگتن باید با ایران همکاری کند تا شکاف های باقی مانده را ببندد و دوباره وارد یک توافق هسته ای شود که تمام نفت ایران را به بازار بازگرداند.» و البته از بایدن خواست که شخصاً با بن سلمان و بن زاید دیدار کند و از آنها بخواهد تولید نفت را افزایش دهند.

افزایش چشمگیر قیمت نفت و بنزین تنها چالش پیش روی دولت ایالات متحده در طول جنگ اوکراین نیست. چالش مهم تری وجود دارد که در حال حاضر چندان آشکار نیست. دو هفته پیش، زمانی که کشورهای غربی خواستار اخراج روسیه از نمایندگان مالی سوئیفت شدند، بانک های وال استریت به دولت بایدن و اعضای کنگره هشدار دادند که از این کار خودداری کنند. بانک هایی مانند جیپ مورگان

سیتی گروپ گفت: «خروج روسیه از این سیستم حیاتی جهانی می تواند نتیجه معکوس داشته باشد. این امر تورم را افزایش می دهد، روسیه را به چین نزدیک می کند و تجارت را به ارمغان می آورد[جهانی] از مشاهدات غربی محافظت می کند. همچنین می‌تواند به توسعه جایگزینی برای سوئیفت کمک کند که در نهایت به دلار آمریکا آسیب برساند.» آنها درباره فروپاشی یک شبکه پولی و بانکی هشدار دادند که ایالات متحده و متحدان غربی آن سال ها برای انحصار و تسلط بر تجارت جهانی برنامه ریزی کرده بودند.

شبکه ای که آنها در خدمت منافع خارجی خود از آن به عنوان سلاحی علیه کشورهای مختلف استفاده کرده اند و با تحریم آن کشورها اقتصاد آنها را به شدت تحت تأثیر قرار داده اند، اما بدیهی است که استفاده از این روش با توجه به عملکرد آنها در سال های اخیر ممکن است برای آنها مفید باشد. در اوایل 2022 خطرناک باشید. در واقع، اولین نشانه های تضعیف این سیستم مالی در سال های اولیه قرن بیست و یکم ظاهر شد. زمانی که روسای جمهور آمریکا به طور افراطی از ابزار تحریم برای فشار بر مخالفان خود استفاده کردند.

فوریه 2021 موسسه گیبسون گزارشی از تحریم های روسای جمهور جورج دبلیو بوش، باراک اوباما و دونالد ترامپ از سال 2001 تا 2020 ارائه می کند که نشان می دهد استفاده از تحریم ها در این دولت ها به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. بوش هر سال به طور متوسط ​​435 فرد یا کسب و کار را به فهرست تحریم ها اضافه می کند، در مقایسه با 533 نفر در دوره اوباما و 1027.5 نفر در دولت ترامپ. بر اساس گزارش وزارت خزانه داری آمریکا که پس از ریاست جمهوری ترامپ در دولت بایدن گزارشی رسمی منتشر کرد که در آن استفاده از تحریم ها از سال 2000 تا کنون 933 درصد افزایش یافته است، استفاده بیش از حد از تحریم ها سیستم مالی طرفدار غرب را تضعیف کرده است. دشمنان دلار آمریکا – و برخی از متحدان ما – اکنون در حال کاهش استفاده از دلار و تماس خود با سیستم مالی ایالات متحده در معاملات خارجی هستند و حتی نسبت به تضعیف دلار توسط متحدان ایالات متحده هشدار می دهند. «در حالی که دلایل زیادی برای چنین تغییراتی فراتر از تحریم های مالی آمریکا وجود دارد، ما باید آگاه باشیم که چنین روندهایی می تواند اثربخشی تحریم های ما را تضعیف کند.

دلارزدایی، حتی از سوی متحدان ایالات متحده، زمانی آغاز شد که به گفته صندوق جهانی پول، سهم دلار در ارز ذخیره جهان به 52 درصد کاهش یافت که پایین ترین سطح در 25 سال گذشته است. تراکنش های خارج از شبکه پولی و بانکی تحت کنترل ایالات متحده با سیستم های جایگزین سوئیفت مانند CIPS چین، SPFS روسیه یا همتای هندی آن نیز راه اندازی و گسترش یافته است، اما اکنون با جنگ در اوکراین و استفاده از سیستم مالی به عنوان یک سلاح. به نظر می رسد روند تضعیف نظام مالی غرب گرا و ناکارآمدی تحریم های مبتنی بر آن سرعت گرفته است. ظاهراً در این حالت چاقو می تواند دسته را برش دهد!

در این میان وضعیت ایران به عنوان یکی از کشورهایی که بیشترین تحریم ها را در جهان دارند می تواند جالب باشد. تمرکز اصلی تحریم‌های ایران بر محدود کردن فروش نفت و مسدود کردن دسترسی ایران به شبکه پولی و بانکی تحت کنترل ایالات متحده است که هر دو اکنون با ساختار شدیدا ضعیف شده مواجه هستند. ایران بدون برجام نفت خود را با قیمت مناسب و به مراتب بالاتر می فروشد و ارز را به کشور باز می گرداند. علاوه بر این، نیاز بازار جهانی انرژی به نفت ایران، ایده به صفر رساندن فروش نفت ایران را به یک ریسک احمقانه تبدیل کرده است.

همچنین شبکه جهانی شده پولی و بانکی ایالات متحده که از آغاز قرن بیست و یکم رو به تضعیف بوده است، اکنون در دهه دوم قرن جاری با حوادثی مانند جنگ اوکراین و جایگزینی، انحصار و سلطه خود را از دست داده است. و سیستم های مالی رقابتی آنها شروع به رشد سریعتر کردند. در واقع دو اهرم اصلی فشار آمریکا بر ایران روز به روز قدرت خود را از دست می دهند. به همین دلیل در شرایطی که روند امیدوارکننده تحولات داخلی و خارجی امتیازات بیشتری را از طریق یک معامله خوب به ایران داده است. باید هوشیار بود و هرگز با حداقل توافق موافقت نکرد.

انتهای پیام/ ک