بودجه هایی که توهمات خرابکارانه را خنثی می کند

ساعت: 11:12
تاریخ انتشار: ۱۳۰۰/۰۹/۲۳
کد خبر: 1792033

زمانی که تصمیم نظام سلطه براندازی نظام اسلامی از درون با اجرای سیاست «فروپاشی از درون» است که طی سالیان متمادی این سیاست در ایران توسط مقامات ضعیف و ناآگاه با نارضایتی از مسیر اقتصادی اجرا شده است. تنگ کردن معیشت خانواده ها دولت سیزدهم بودجه ای برای رفع توهمات تخریب ایجاد کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از وبلاگ؛ کشور به گفته دوستان و دشمنان در وضعیت بحرانی قرار دارد. تورم به دلیل خلق پول و افزایش نامتناسب نقدینگی شرایط سختی را برای کشور به وجود آورده که منجر به کاهش ارزش پول ملی و به حداقل رساندن قدرت خرید جامعه شده است.

امروز عموم مردم می دانند که تورم شدیدی در کشور تحمیل شده و قیمت ها در حال افزایش است. هزینه ها طناب مردم را می کشد. کارگران مزدبگیر به حال خود رها شده اند. بازنشستگان در حفظ آبروی خود نزد فرزندان و نوه های خود به شدت آسیب پذیر شده اند. بدهی ماهانه دولت قبل که رئیس دولت ایتالیا باید پرداخت کند ماهانه 15 هزار میلیارد تن است. کسری وحشتناک دولت قبل بر کشور و مردم سنگینی کرده است.

فشار بر مردم به حدی بوده و می تواند باشد که دشمنان انقلاب رهایی از آن را ممکن نمی دانند و از بروز اعتراضات اجتماعی و توهم آنها یعنی از هم پاشیدگی نظام اسلامی در درون بسیار خرسندند!

این توهم زمانی برای رژیم سلطه جدی‌تر و امیدوارکننده‌تر شد که تنها در نتیجه دولت آقای روحانی، چهار تظاهرات گسترده به وجود آمد که از اعتراضات مردم ضدانقلاب سوء استفاده کرد و آنها را به شورش‌های خطرناک تبدیل کرد. امید فعلی شیطان بزرگ و عذاب های او، تداوم تورم و افزایش هزینه های انسانی و ناکارآمدی دولت و در نهایت ظهور اعتراضات خیابانی و تبدیل این اعتراضات به درگیری و تنش و اختلاف بین دولت و ملت و از هم پاشیدگی اصلی ارکان نظام اسلامی مردم و مقابله جدی آنها با حکومت.

بی شک تداوم سیاست های دولت قبل به ویژه در نظام بودجه چیزی جز تسریع در تحقق آرمان های شوم دشمنان نیست و دولت سیزدهم چاره ای جز وقف بودجه رو به کاهش سال آینده ندارد.

دولت سیزدهم برای جلوگیری از کسری بودجه و ایجاد تعادل بین هزینه ها و درآمدها باید ضمن کاهش هزینه های جاری، سطح درآمد خود را افزایش دهد.

امروزه تنها راه دستیابی به بودجه بدون کسری در شرایط فعلی اقتصاد کشور، حرکت به سمت بودجه انقباضی، یعنی تدوین بودجه با رشد کمتر از نرخ تورم است. کاهش بودجه رشد مخارج فعلی را بیش از هر چیز دیگری محدود می کند. این محدودیت قطعا پیامدهای اجتماعی دارد، اما در بلندمدت باید تورم را محدود کرد و از رشد نارضایتی ها جلوگیری کرد. راه حل تحمل افزایش اندک در هزینه های دستمزد، افزایش دستمزد بیشتر برای طبقات فقیرتر و درآمد کمتر و پایین تر برای درآمدهای بالاتر است.

در تلاش برای درآمدزایی برای جلوگیری از کسری بودجه، فروش اوراق و سهام دولتی با توجه به ظرفیت بورس محدود شده و امکان افزایش آن چندان چشمگیر نیست. اگرچه فروش نفت به طور نسبی افزایش یافته است، اما در مجموع نمی توان به بیش از 1.2 میلیون بشکه در روز برای فروش نفت اعتماد کرد، زیرا نیاز به قطع پیوند بودجه و مذاکرات وجود دارد. تنها راه پیش رو افزایش درآمدهای مالیاتی است.

راه افزایش مالیات دریافتی را زمانی می توان دنبال کرد که بر فرار مالیاتی و افزایش پایه های جدید مالیاتی متمرکز شود و به بخش تجاری فعلی فشار نیاورد.

بخش‌های فرار مالیاتی و پایه‌های مالیاتی جدید می‌توانند منبعی سازنده برای جلوگیری از کسری بودجه و تامین منابع برای بودجه‌های عمرانی و معیشتی باشند. بنابراین می توان به افزایش مشروط 62 درصدی درآمدهای مالیاتی در بودجه امیدوار بود.

این نکته قابل کتمان نیست و باید صادقانه با مردم در میان گذاشت که بودجه 1401 آغاز راه سختی است. مسیری که قرار بود دولت دوازدهم در سال 97 آغاز شود، وقتی ترامپ از برجام خارج شد و تحریم ها بازگشتند، مشخص بود که اقتصاد کشور در دوره سختی قرار دارد که باید هزینه ها مدیریت می شد، اما نشد و بودجه این کار را نکرد. سرریز به هزینه های جاری مختلف، به عنوان مثال به نفع برخی از کارکنان بخش قابل توجهی از آنها بازده بالایی دارند. طلای کشور به عنوان پشتوانه ارز کشور توسط خارجی ها در قالب فروش سکه غارت شد و با عرضه 31 میلیارد دلاری به بهانه تغییر پایه ارزی کشور به 4200 تن و داشتن چند نفر خاص، به غارت پرداختند. خزانه داری. نتیجه این روند تورم بود که بر اقشار کم درآمد فشار وارد کرد.

اکنون دولت سیزدهم چاره ای جز تشدید بودجه ندارد. اگر بودجه کاهش پیدا نکند، تورم شدیدتر از الان است و ونزوئلا شدن دور نیست. بنابراین همه حامیان کشور از هر جناح سیاسی و هر نگرش عقیدتی باید کمک کنند تا در این مسیر حرکت کنیم.

برای نجات کشور از شرایط سخت کنونی و رسیدن به شرایط پیشرفته، عموم مردم به ویژه نخبگان و افراد تأثیرگذار جامعه به ویژه رسانه ها باید شرایط و عاقبت موجود را تبیین کنند و در روند سازندگی صبور باشند. ایران اسلامی پس از چندین سال صبر و در عین حال کار شبانه روزی می تواند سربلندی خود را خلق، تثبیت و تضمین کند.

محمداسماعیل امام‌زاده; کارشناس سیاسی

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید