تاکید رهبر انقلاب بر پرداخت هنرمندانه به جان یاران مهم پیامبر(ص)

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ رهبر معظم انقلاب در دیدار با اعضای اجلاسیه حضرت حمزه سیدالشهداء(ع)، توجه هنرمندانه به سیره پیامبران مهم پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) را مورد توجه قرار دادند.

متن بیانات رهبر معظم انقلاب در این دیدار به شرح زیر است:

بسم‌اللّه‌الرّحمن‌الرحیم (1)

الحمد لله رب العالمین و صلوات و درود بر محمد و آل پاکان و لعنت خدا بر آنها در اعدام مشترکشان.

خیلی ممنون آقایان که به این فکر کردید و این قدم بزرگ را برداشتید. البته این یک مقدمه است. یعنی این اقدام شما و این تجلیل از جناب حمزه علیه السلام مبنای و منشأ آثار زیر است. کار اصلی را هنر باید انجام دهد و برای این منظور باید از هنرهای نمایشی، زبانی و هنرهای تجسمی استفاده کرد تا به هدف تجلیل و تکریم شخصیتی چون آقای حمزه رسید. وگرنه فقط جشن گرفتن [به نتیجه نمیرسد]خب حالا چون در رسانه ها پخش می شود، می شود در مقطعی از طرف این بزرگوار پخش کرد; اما کاری که می خواهید انجام دهید و می خواهید فرهنگ سازی و الگوسازی کنید، کاملاً با آثار هنری انجام می شود و ناتمام می ماند. پس کار شما خیلی خوبه تا آنجا که می توانید – همانطور که به درستی اشاره کردید – بر متقاعدسازی تکیه کنید و کیفیت را بهبود بخشید. این باعث می شود فردی که می خواهد اثر هنری بسازد منابع و مستندات لازم را داشته باشد.

اما چند کلمه در مورد جناب حمزه (علیه السلام). همانا او با نقشی که ایفا کرد از یاران غریب رسول خدا (ص) است. وقتی ایمان آورد، خصلت مؤمن این است که ایمان بیاورد که آشکارا فریاد بزند که مسلمان شده ام و بعد از آن که به قول ابن عطیر ابوجهل را به تفصیل بزند – در اسدالگابة، (2) ابن عطر، اسلام را اعلام کند. این را می گوید – بعداً مسئله هجرت و ورود به مدینه و تأثیر شخصیت او در ساختن این عمارت باشکوه اسلامی که پیامبر می خواست در این محیط کوچک انجام دهد. سپس طبق داستان، اولین سریالی که پیامبر فرستاد، سریال جناب حمزه بود که برای ایشان علامت گذاری کردند و به جنگ فرستادند; سپس در جنگ بدر و نهضت بزرگی که او و دو بزرگوار دیگر انجام دادند و سپس در جنگ احد. وقتی آقا حمزه دعوا می کرد، تابلویی با خود داشت; بر لباس و بدنش زخمی بود – ظاهراً در جنگ بدر – یکی از اسرا می گوید این علامت کیست؟ گفتند او حمزه بن عبدالمطلب است; گفت هر چه به ما می رسد از طریق او می آید; او بود که در بدر لشکر کفار را شکست داد! یعنی چنین شخصیتی بود; در این شرایط این بزرگوار مجهول است، نامش ذکر نمی شود، شرح حالش ذکر نمی شود، خصوصیاتش ذکر نمی شود، واقعاً عجیب است.

و خداوند مصطفی عقاد را بیامرزد و باید از او تشکر کرد که این قهرمان بزرگ را در فیلم الرساله (3) در قالب اثری فاخر – کاملاً باشکوه – به تصویر کشیده است. مخصوصاً قسمت حمزه كه بازيگرش هم بازيگر فوق العاده معروف و مهمي است (4) واقعاً تأثير دارد – او تا حدودي توانسته زندگي اين بزرگوار را به تصوير بكشد. البته تا حدودی. و این باید انجام شود. البته در مورد سایر اصحاب پیامبر نیز باید چنین کرد: برای عمار نیز باید چنین کرد; در مورد آقای سلمان باید اینطور باشد. درباره آقای مک داد [باید بشود]. چه کسی مک داد را می شناسد؟ کی میدونه چیکار کرد حتي براي بعضي از رفقا درجه اولي است كه بعد از پيامبر «حساس حيسا» (5) به استثناي مقداد; او تنها کسی بود که حرکت نکرد. آنها بسیار مهم هستند؛ اینها را باید احیا کرد، احیا کرد. یا جناب جعفر بن ابی طلبه ای از این قبیل; مخصوصاً که زندگی آقا جعفر، ظرفیت هنری و به قول خودشان ظرفیت نمایشی ایشان بسیار بالاست. این سفر به حبشه و کیفیت آن و رفت و برگشت و مانند آن; این یک کار بسیار با کیفیت است و می توان آن را هنرمندانه انجام داد [روی آن] خوب پرداخت کرد. بنابراین آنچه در وهله اول می توان گفت این است که این بزرگوار بسیار عجیب است.

علاوه بر این آثار، به نظر من فرمایش امیرالمؤمنین (ع) و داستان جناب حمزه که نور التکلین از هسل نقل می کند – البته در نور التکلین دیدم، نه. رجوع به خصال – حکایت مهمی است. حضرت امام بکر (علیه السلام) از امیر ارتدکس (علیه السلام) نقل می کند که این داستان مفصل است و یکی از قسمت های آن است. همان عبید بن حریت که اصلاً این بزرگوار را هیچکس نمی شناسد; او یکی از سه نفری بود که در جنگ بدر شرکت کرد [به میدان] رفت و بعد به شهادت رسید. هیچ کس اصلاً از او خبر ندارد. حضرت امیر نام او را می آورد [و میفرماید]: من و پسر عمویم حمزه و برادرم جعفر و پسر عمویم عبیده به امر و وفای به خدا و رسول او صلی الله علیه و آله و سلم; ما در یک موضوع توافق کردیم، با خدا و پیامبرش عهد بستیم; یعنی نشسته اند. امیرالمومنین جوان با عموی بزرگش آقا حمزه که دو سال یا به روایتی چهار سال از پیامبر بزرگتر و همچنین برادر خوانده پیامبر(ص) بود، نشست و با او قرارداد بست که معمولاً “جهاد حتی شهادت.” یعنی به این ترتیب در این حرکت تا لحظه شهادت مدام می رویم.(6) سپس حضرت می فرماید: این رفقا، [این] سه نفر جلوی من افتادند. وتخلف بحتهم لما ره الله عز ولل فانزل الله فینا: سپس می فرماید: حَمَزةُ وَجَافَرٌ و عُبَیدَة; این سه نفر «مورد عشق» هستند (7); وَأَنا وَاللّهِ المُنتَظِر (8) خب اینها خیلی مهم است; این که از زبان امیرالمؤمنین این گونه افراد تجلیل و تجلیل و تمجید می شود، عظمت این پرسش و عظمت این شخص را نشان می دهد.

خود پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم گویا از همان لحظه اول شهادت می خواست برای او الگو قرار دهد; اینکه پیامبر او را «سید الشهداء» نامید; و سپس [وقتی] وارد مدینه شدند و زنان انصار را دیدند که گریه و زاری می کنند – چون در جنگ احد 70 نفر کشته شدند و 4 نفر از آنها پناهنده و 66 نفر از انصار شکنجه شدند – پیامبر مدتی گوش داد سپس فرمود حمزه. گریه نکن. این خبر به زنان مدینه رسید و همه گفتند قبل از اینکه بر شهید خود بگریم بر حمزه گریه می کنیم.(9) پیامبر آنها را به گریه انداخت; یعنی تمام مدینه را مجبور کرد [بر او گریه کنند]; پیامبر برای جناب حمزه در سراسر مدینه غوغایی به پا کرد. این یعنی چی؟ این [یعنی] پیامبر می خواهد بر حمزه تأکید کند. او شهید است و اوست که همه باید برایش گریه کنند. این مدلینگ است و فقط برای این روز نیست. این داستان همیشه و برای همه مسلمانان است. پس شغل شماست [تنها] ربطی به کشور و ایران ندارد. شما کاری را انجام می دهید که اگر خدا بخواهد آب نیکو می آورد – که امیدوارم کار خیر شما هم بیاید – آن وقت خدمت به همه کشورهای اسلامی می شود. کشورهای عربی، کشورهایی با زبان های دیگر که همه به آنها نیاز دارند و از آنها استفاده خواهند کرد و شاید هنرمندان آنها پیش قدم شوند و کارهای بزرگی انجام دهند.

خب حالا باید چیکار کنیم [این است که] ما باید عناصر تشکیل دهنده شخصیت حمزه را بشناسیم. یعنی یکی از چیزهای بزرگ این است که چه اتفاقی افتاده و شخصیت چیست [بود] چه کسی این شخصیت را تا این حد بزرگ کرده است. من فکر می کنم این یکی از چیزها است. سپس آنها برای ما الگویی می شوند که هم از خود و هم از دیگران استفاده کنیم. و من فکر می کنم دو مورد از این عناصر مهمی که شخصیت او را می سازند یکی «عزم» است و یکی «قدرت معرفت» است که باید تا جایی که می توانیم آن را ارتقا دهیم. عزم و اراده گاه انسان چیزی را متوجه می شود، چیزی را می پذیرد، به آن هم معتقد است، اما به خاطر ضعف نفسش به آن عمل نمی کند; اراده و اراده قوی در اینجا عنصر تعیین کننده ای است که این مرد با عزم راسخ دارد [عمل کند].

روزی که جناب حمزه اسلام آورد – جناب حمزه در سال هشتم اسلام آوردند که مستند آن در منابع معروف آمده است; یعنى اسد الگبا (10) و دیگران گفته اند که سال هشتم از سخت ترین دوران پیامبر بوده است; چون اسلام علنی بود از همه جا به پیغمبر حمله کردند و به یاران پیغمبر حمله کردند. البته جناب حمزه قبل از مسلمان شدن از پیامبر به طور جدی دفاع کرد; از اولی محافظت کنید؛ و این [هم] مثلاً وقتی آقای اطالب دچار مشکل شد و امیرالمؤمنین را به پیامبری پذیرفت [هم] آقا جعفر از کودکی [به خانه‌ی خود آورد](11) این بدان معناست که در زندگی جناب حمزه چیزهایی وجود دارد که از اموال قبل از اسلام است. این سختی‌هایی که شنیدیم متعلق به سال‌هایی است که در شرایطی که مسلمانان در سختی زندگی می‌کنند، این مرد در مسجدالحرام، به سوی کعبه فریاد می‌زند که من مسلمان شدم و همه بدانند که من به دین او ایمان دارم. . .

اینها شجاعت و عزم برای تصمیم گیری درست است [نشان میدهد]; و این تشخیص صحیح بسیار مهم است. به خود و مردم ما بیاموزید که درست فکر کنند و چیزها را تشخیص دهند. و گفتند: اگر گوش نکنیم، فکر نکنیم، از اصحاب بینوایان نباشیم. این را قرآن به صراحت می گوید. و اینک این بزرگوار به فرمایش امیرالمومنین به فرموده امام بکر (علیه السلام) مصداق «ما اخلاص ما عهد الله» (13) است. ) پس «ما به عهد خدا وفاداریم» – یعنی صداقت به عهد الهی – چیست؟ صورت کامل آن است که انسان برای تعالیم الهی و احکام الهی و راهی که خداوند تعیین و بیان کرده از خود الگو قرار دهد. يعنى مثالى در اين مورد بزنيم; خدای نکرده از این عبرت بگیریم.

و اگر خواص جامعه برای تولید چنین شخصیت هایی بکوشند، هر یک از آنها می توانند در شرایط بحرانی جامعه را نجات دهند. درست است، ما الان راضی نیستیم که مردم را یاد بدهیم، یا موعظه کنیم، یا بعضی از این چیزها را بپذیریم، که بالاخره از هر نظر بار سنگینی است. خیر، این همان کاری است که نهادها می خواهند انجام دهند – الحمدلله جامعه مصطفی می تواند مرکز فعالی در این زمینه ها باشد. در مراکز کوم که اخیراً مدیریت مؤثری در حوزه علمیه ایجاد کرده اند، الحمدلله می توانند چنین کارهایی را تهیه کنند. برخی از دستگاه های تبلیغاتی نیز در این زمینه خوب عمل می کنند – برای خلق شخصیت هایی که خود مصداق معارف الهی، معارف اسلامی و احکام اسلامی هستند. اگر چنین شخصیت هایی خلق شود، قطعاً شکل گیری تمدن اسلامی چیزی خواهد بود. یعنی شکی نخواهد بود.

خداوند به شما اجر دهد، خداوند شما را موفق گرداند تا اگر خدا بخواهد، این کار و کارهای بعدی را به بهترین نحو انجام دهید. من به نوبه خود از همه شما آقایان درگیر در این پرونده تشکر می کنم.

والسّلام‌علیکم‌و‌رحمة‌اللّه

در ابتدای این دیدار حجت الاسلام والمسلمین علی عباسی (رئیس جامعة المصطفی العالمیه) و حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیع محمدی (رئیس اجلاس بین المللی حضرت حمزه سعید الشهداء) سخنرانی کردند.

انتهای پیام/ ک