حمیدرضا صالحی اظهار داشت: بر اساس برآوردهای اعلام شده از سوی اوپک و به آن اشاره در نشست اخیر اتاق بازرگانی تهران، در 10 سال گذشته، ایران تحت تاثیر تحریم های نفتی 450 میلیارد دلار درآمد از دست داده است. به تعبیر ساده، در شرایطی که می‌توانستیم از فروش نفت برای وارد کردن آن درآمد به اقتصاد کشور استفاده کنیم، دچار آسیب شده‌ایم.
وی با اشاره به جایگاه نفت در اقتصاد ایران گفت: ما در تمام دهه های گذشته بخش قابل توجهی از درآمد اقتصاد خود را از طریق فروش نفت دریافت کرده ایم، البته این نظر وجود داشت که وابستگی بودجه سالانه به نفت باید باشد. کاهش. اما در عمل دولت همچنان بسیاری از برنامه های خود را در این چارچوب دنبال می کرد. البته چند سال پیش با وارد شدن حساب ذخیره ارزی و سپس صندوق توسعه ملی، بخشی از فروش نفت پروژه های زیربنایی به آن حساب و صندوق واریز شد.
یکی از اعضای اتاق بازرگانی تهران عدم فروش نفت ایران را یکی از عوامل تاخیر در توسعه زیرساخت ها دانست و گفت: وقتی از کسری درآمد سالانه 45 میلیارد دلاری صحبت می کنیم به این معناست که دولت این کار را نکرده است. پول لازم برای مشارکت در پروژه های عمرانی، پروژه ها و توسعه زیرساخت ها و کمبود سرمایه را داریم، سرمایه گذاری در بسیاری از این حوزه ها رها شده است، یعنی علاوه بر بحث کمبود درآمد، اثر دیگری از عدم فروش نفت نمایان می شود. در توسعه زیرساخت ها
صالحی ادامه داد: بر اساس گفته های وزیر نفت بیش از 150 میلیارد دلار در حوزه نفت و بیش از 70 میلیارد دلار در حوزه گاز نیاز داریم. ما به درآمد سال های گذشته نیاز داشتیم تا به حداکثر ممکن برسیم. عقب ماندن از برنامه مشترک توسعه نفت و گاز و کاهش تولید یک زنجیره عقب مانده ایجاد می کند که باید آن را جبران کنیم.
وی با بیان اینکه جبران عقب ماندگی سال های گذشته امکان پذیر است اما این امر مستلزم تغییر رویکردهای اساسی است، تصریح کرد: باید تلاش کنیم روابط خود را با دنیا بهبود بخشیده و تنش ها را کاهش دهیم. با استفاده از این رویداد می توان روابط بانکی و ارزی را از سر گرفت و راهی برای فروش نفت و جذب وجوه جدید فراهم کرد. اگر این تغییرات اتفاق بیفتد، ممکن است بسیاری از این تاخیرها در یک دوره چهار ساله جبران شود، اما در غیر این صورت برای بازگشت به بازار قبلی خود نیز با مشکل مواجه خواهیم شد.