باز شدن بازی از سه مدافع میانی خوب نبود و هافبک ها در دست مدافعان پیدا نشد و به عبارتی بازی استقلال توسط منطقه سوم دفاعی شکل نگرفت تا جایی که در برخی صحنه ها مدافعان، به خصوص سیلوا، مجبور بود توپ های بلند بفرستد
ساپینتو که در نیمه اول با شکست یک بر صفر به رختکن رفت، تصمیم گرفت در نیمه دوم ترکیب تیمش را تغییر دهد و به بازی با 4 دفاع روی آورد. این تصمیم باعث شد که آبی ها توپ را در محوطه سوم دفاعی بهتر بچرخانند و دو مدافع میانی تیم توپ را به کناره ها بیاورند و از جناحین بازی کنند و از جناحین حمله کنند که در یکی از این حملات از ارسال یمگا و ضربه مهدی کایدی از استقلال پیش افتاد.
تغییر سبک بازی ساپینتو تصمیم جسورانه سرمربی آبی ها بود. این واقعا ریسکی بود که نتیجه داد. شاید اگر این ریسک جواب نمی داد، بسیاری از ساپینتو به خاطر تغییر شیوه بازی تیم انتقاد می کردند. چون استقلال بعد از استراماچونی مدت ها با 3 مدافع بازی کرد و به لطف این شیوه بازی حتی بعد از سال ها قهرمان لیگ برتر شد. اما ساپینتو نشان داد که بازی با سه مدافع یک مکاشفه نیست و سبک بازی تیم می تواند برای تغییر نتیجه تغییر کند. شاید حتی به دلیل پاسخی که سرمربی پرتغالی در انزلی دریافت کرد، از این پس نحوه بازی آبی ها به 4 دفاع تغییر کند.
3 بازی دفاعی یا 4 بازی دفاعی؟ بستگی به توانایی تیم دارد. بسیاری از تیم ها این تغییر را به عنوان یک الزام برای خود نمی بینند، به همین دلیل است که تیمی که با 4 دفاع بازی می کند، هنگام حمله با یکی از مدافعان کناری، از 3 دفاع می کند. بازی با 3 مدافع میانی زمانی می تواند نتیجه مثبتی داشته باشد که هر سه مدافع میانی تیم در بازی سریع و ماهر باشند که آبی پوشان در دو بازی اخیر نشان داده اند که این ویژگی را به طور کامل ندارند، مانند انزلی با سوئیچ. 4 مدافع، برنده زمین را ترک کرد و این می تواند باعث شود استقلالی ها در دیدارهای آینده با 4 مدافع به میدان بروند.