ساعت: 10:03
تاریخ انتشار: 30.05.1401
کد خبر: 1891361
شاید 3 سال زمان کمی برای تکمیل تنها المان فرهنگی و معنوی شهرک رودبار جنوبی نبود و مسئولان باید برای تکمیل پروژه ساخت یادمان شهدای گمنام اقدام عاجل می کردند که متأسفانه به بهره برداری نرسید، اما به دلیل عدم برنامه ریزی همچنان مظلوم و تعطیل است.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از آرماند; ماجرای مظلومیت و بیگانگی شهدای گمنام رودبار جنوبی را زمانی می توان خواند که پس از گذشت 7 سال یادمان این شهدای عزیز ساخته نشده و هنوز مزارشان مشخص نیست.
هشتم اردیبهشت 94 خبر کشف جسد 175 غواص غواص حراست مقدس با دستان بسته در رسانه ها منتشر شد.
این شهدا جمعی از غواصان دریادل و خط شکنان بودند که در عملیات کربلای 4 به شهادت رسیدند که در دی ماه سال 65 در جریان عملیاتی که نقشه آن توسط آواکس های آمریکایی لو رفت به شهادت رسیدند.
طبق شواهد و اطلاعات، این رزمندگان در حالی که اکثر آنها مجروح شده بودند، در مقابل خط مقدم به اسارت دشمن بعثی درآمدند و اجسادشان را با دست و پای بسته در گور دسته جمعی دفن کردند.
پیکر مطهر این شهدای والامقام پس از 30 سال در جزایر ام الرصاص، بووارین و ابوالحسیب توسط تیم تفحص شهدا کشف شد.
پس از تشییع باشکوه شهدای غواص در تهران، پیکر پاک این شهدا در 29 مرداد 94 مصادف با شهادت امام جعفر صادق (ع) در بهترین مکان های شهرهای مختلف کشور به خاک سپرده شد. تقدیم به مردم قدرشناس ایران اسلامی
این در حالی است که پیکر مطهر 2 شهید گمنام دوران دفاع مقدس توسط مردم رودبار جنوب تشییع و در پارک کشاورز به خاک سپرده شد.
تدفین شهدای گمنام در پارک شهر اقدامی پسندیده و ارزشمند است، اما قبل از تدفین، بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس باید بررسی کند که آیا محل تدفین ظرفیت لازم برای برکت وجود شهدا و اینکه آیا نهادهای ذیربط مسئول ساخت و ساز هستند آیا به این بناها توجهی که شایسته است می شود یا خیر؟
مایه تاسف و تاسف است که بعد از 7 سال هیچ اقدامی برای ساخت یادمان شهدای گمنام صورت نمی گیرد و این کار فقط در حد دانستن چند آهن است.
شایان ذکر است اولین مقصد همه مسئولان در بدو ورود به شهرک رودبار در جنوب گلزار شهدای انهیم و سه شنبه مهدوی تنها برنامه فرهنگی است که به همت هیئت خادمان شهدا در این مکان برگزار می شود.
اما قانون مهمانی این است که میزبان باید به بهترین شکل ممکن از مهمان پذیرایی کند، حتی اگر مهمان سفیر (شهید) باشد که از عرش خدا پیامی برای زدودن زنگار دل می آورد، اما چه آیا ما انجام می دهیم؟ آیا این بدان معناست که مسئولین قبور این شهدای عزیز و یاد و خاطره شهدای خوب توفیق میزبانی را داشته اند؟ آیا بیگانگی و مظلومیت و گمنامی در فضای پارک رودبار جنوبی شایسته شهدای گمنام است؟
انتهای پیام/