جلیلی از سایه بیرون آمد

واقعیت غیرقابل انکار سعید جلیلی این است که او نه در دولت روحانی که منتقد منتقد آن بود و نه در دولت همسایه جایگاهی ندارد. بنابراین او تنها همان رئیس دولتی سایه ای را که پس از باخت از روحانی در انتخابات سال ۹۶ به دست آورده بود، حفظ کرده است و حالا به تدریج قصد دارد خود را به عنوان اپوزیسیون دولت سیزدهم معرفی کند. برخی بر این باورند که حتی دبیر سابق شورای عالی امنیت ملی نیز پس از استعفای دیرهنگام خود به نفع انتخابات ریاست جمهوری 1400 و اعلام آمادگی برای ارائه طرح هایی برای کمک به دولت جدید، فکر نمی کرد از وی استقبال شود. در حالی که رئیس چتر خود را بر سر همه هوادارانش در انتخابات پهن کرد. اما جایی در دفترش به او اختصاص نداد و از رفتن پیش کشیش خودداری کرد!

طرفداران سرسخت سعید جلیلی معتقد بودند که پس از انتخاب روحانی که سایه احمدی نژاد و دولت او بود، 1400 نفر از او حمایت خواهند کرد. اما این باورها اشتباهی بیش نبود. زیرا همه نامزدها اصولاً به نفع رئیس جمهور کنار رفتند و تصمیم گرفتند که چه باید کرد. تکرار همان تصمیمی بود که اصولگرایان سال ها پیش دوباره گرفتند و کنگره 3000 نفری اصولگرا حذف جلیلی را از لیست نامزدهای جناح راست انتخاب کرد. اتفاق تلخی که سعید جلیلی بعدها به آن پاسخ داد و لب به شکایت از دوستانش گشود. اما او که برخی گمان می کردند معاون اول رئیس جمهور، وزیر خارجه یا حداقل مدیر مذاکرات هسته ای وزارت خارجه یا شورای عالی امنیت ملی خواهد بود، با ناباوری متوجه شد که در کابینه جایی نیست. در حالی که محسن رضایی، قاضی زاده هاشمی و زاکانی که مانند او در انتخابات به نفع رئیس جمهور کنار رفتند، سهم خود را در دولت گرفتند. اتفاقی که شکست سنگینی برای رئیس دولت بود و نشان داد که در عرصه سیاسی ایران جایی ندارد.

او در قالب اپوزیسیون حکومتی نقش جلیلی را بازی می کند!

سعید جلیلی که در دولت روحانی از مخالفان سرسخت برجام بود و پس از روی کار آمدن دولت سکوت اختیار کرد و تلاش کرد تا برجام را احیا کند، چند ماه پس از تشکیل دولت شروع به نوشتن کرد و بوی توافق وین را به مشام رساند. نامه می نویسد به مقامات رژیم به ویژه رهبری؛ نامه های 200 صفحه ای در محکومیت احیای برجام!

وی در نامه‌ای به مقام معظم رهبری که مخالف مذاکرات ایران و 1+5 در دولت سیزدهم است، خواستار خروج ایران از برجام شد و پیش‌بینی کرد که روسیه و چین از حق وتوی خود در شورای امنیت برای جلوگیری از بازگشت استفاده کنند. از -تحریم ها تحریم خواهد شد. وی همچنین خواستار افزایش 90 درصدی غنی سازی به عنوان مقدمه ای برای گفتگوهای مستقیم با ایالات متحده شد. اظهارات بی تدبیری که حتی صدای اصولگرایان و همتایان آنها را درآورد. اما نزدیکان جلیلی بعداً این نامه را «ساختگی» و تلاش مخالفان برای تخریب آن خواندند. اما در واقع این اولین اقدام رئیس دولت در سایه برای مخالفت با دولت واحد بود.

البته این تنها انتقاد به او و مواضعش نسبت به برنامه های دولت سیزدهم نبود. جلیلی در عین حال پس از جلسه شورای امنیت ملی برای احیای برجام، در مقابل برجام موضع گرفت و در توئیتی بر بدهی آمریکا تاکید کرد و نوشت: برای کسب تجربه لازم نیست هزینه کنید. امروز، خوشبین ترین مردم در ایالات متحده اعتراف می کنند که دیگر نمی توان به آنها اعتماد کرد.

دوستی ناامیدی

اکنون که همه از برنامه های دولت برای وضعیت بد اقتصادی انتقاد می کنند، جلیلی نیز سعی دارد خود را منجی مردم و کشور معرفی کند. او با ارائه یکی از برنامه های انتخاباتی خود می خواهد نشان دهد که متعهد به حل مشکل و کمک به دولت است. اما در واقع به نظر می رسد که انگشت گناه برای انتخاب رئیس جمهور به سمت مردم است. از سال 1997 تاکنون ده ها میلیارد دلار به ارز ترجیحی اختصاص یافته است. اما تنها سبد غذایی مردم نبود که به درستی تامین نشد. «بلکه به شدت آسیب دید و سرانه مصرف غذا کاهش یافت. جلیلی همچنین گفت: طبق نظر کارشناسان، متوسط ​​نیاز روزانه غذایی هر یک از افراد جامعه 2578 کیلوکالری است که دولت باید برای تامین آن برنامه داشته باشد. با در نظر گرفتن ابعاد کشاورزی، اقتصاد، نظام سلامت و اجرا، برنامه ای با عنوان «سبد غذایی ایران» در حداقل 13 پست تنظیم شد و در ابتدای دولت سیزدهم این برنامه به معاون اول رئیس جمهور و وزیر ارائه شد. کشاورزی. برای استفاده در لایحه بودجه 1401.

گفتنی است، برنامه ترجیحی سبد غذایی ایرانی، برنامه سه سطحی جلیلی برای رعایت استاندارد غذایی خانوار ایرانی در انتخابات 1400 بود که سال گذشته در ایام انتخابات معرفی و از سوی وزیر کشاورزی و معاون اول رئیس جمهور در جلسات جداگانه در ابتدای دولت سیزدهم. اوایل سال جاری طرح سبد غذایی ایرانیان به رئیس جمهور ارسال شد و در پی دستور وی به وزارت جهاد کشاورزی، جلسه ای با مسئولان این وزارتخانه برای بررسی این طرح تشکیل شد. باید دید آیا جلیلی واقعا قصد دارد با این برنامه به دولت کمک کند تا مشکلات اقتصادی را حل کند یا به فکر انتخابات در چهار سال آینده باشد!