چند ماه از تشکیل دولت آقای رئیسی می گذرد. کم کم می توان شناخت دقیق تری از این حکومت به دست آورد.
قبل از پرداختن به ارائه حوزه های اقتصادی، فرهنگی، مدنی و سیاسی، در مرحله اول لازم است که ارائه رئیس دولت از دیدگاه خارجی مورد توجه قرار گیرد.
آقای رئیسی در این مدت نشان داد که به نظرات مشاوران رسانه ای اهمیت می دهد که البته ظاهری شبیه مشاوران حرفه ای ندارند.
ارائه کلمات کلیدی برای سخنرانی های رئیس جمهور، زوایای دوربین و مواردی از این دست کار «مهم» است، اما «همه» نیست. دوربین پزشکی برای مدت کوتاهی کار می کند، به خصوص اگر رئیس جمهور توانایی ذهنی برای تشخیص اینکه مردم متوجه می شوند که این یک نمایش است را نداشته باشد.
آقای رئیس جمهور که اهل مشهد هستند به این موضوع توجه ویژه ای داشته باشند مثل مشهد:
یکی از هموطنان آقای رئیس جمهور در حال آماده شدن برای پیشنهاد ازدواج به خانمی بود که دوستش با مهربانی به او یادآوری می کرد که وقتی زنگ خانه را پشت آیفون می زنید، بگو بله نمی گویم! مشهدی ساده دل هم در جواب دوستش می گوید: خب می آید بیرون و مرا می فهمد!!
رئیس جمهور باید این قدرت را داشته باشد که بفهمد اگر مشاوری به او بگوید به راننده بگو اگر درست رانندگی نکنی من پشت فرمان خواهم بود.
حال این رفتار را به امور دولت تعمیم دهید و صحت پیشنهادات وزرا و معاونین و دیگران را مشخص کنید. علاوه بر دوربین، چند نفر از اطرافیان رئیس جمهور که از اعضای کلیدی ستاد انتخاباتی وی هستند و در قوه قضائیه نیز حضور داشتند، افراد دیگری که به تیم دولت پیوسته اند (البته تا جایی که من با او صحبت کرده ام) را شامل می شود. ) م) رئيس كشور كارشناسي را كه قادر به تصميم گيري دقيق و بزرگ نيست، ناتوان مي داند.
دوستان ما در بهترین حالت با لبخند تلخی بحث را جمع می کنند که «آقای رئیسی خوب می شود!
ما هم باید در بحث بهتر شویم تا متهم به ریختن آب به آسیاب اصلاحات نشویم.