محمد مهاجاری در روزنامه اعتماد نوشت: جناب حجت الاسلام والمسلمین حسین طیب مشاور محترم فرمانده کل سپاه و رئیس سابق سازمان اطلاعات این نهاد اخیرا نکاتی را در مورد مشکلات کشور از جمله اتفاقات 3 ماه گذشته در چندین سخنرانی عمومی.
من هیچ انتقادی نسبت به اظهارات آقای طیب در رسانه ها ندیدم. دلیل می تواند یکی از دو مورد باشد:
1- با توجه به موقعیت فعلی و قبلی.
2- تکرارپذیری تحلیل ها و شباهت آنها به نوشته های یک جناح خاص.
اما به نظر می رسد به محض اینکه آقای طیب از درون دنیای سیاست به بیرون رفت و از عرصه امنی که در گذشته از آن برخوردار بود خارج شد، شرایطی پیش آمد که همه شهروندان و اهالی سیاست و رسانه ها آزادانه از او انتقاد کردند. .
تداوم این منتقدان می تواند دیدگاه آقای طیب و به ویژه عملکرد سیاسی قبلی او را به چالش بکشد و او را به جای تک گویی در موضع گفت و گو و گفت وگوی چند وجهی قرار دهد. آقای حسین طیب در سخنان خود از دولت رئیس جمهور تمجید کرد.
چنین دفاع جانانه ای از سوی ایشان کاملاً طبیعی است، مخصوصاً در فضای سیاسی کشور، این شبهه وجود دارد که رئیس سابق سازمان اطلاعات سپاه عملاً تلاش زیادی برای حذف رقبای جدی آقای دکتر کرد. رئیسی و در واقع دولت سیزدهم محصول عملکرد اوست. بنابراین، حمایت از دولت رئیس جمهور نه تنها حمایت از دولت رئیس جمهور، بلکه حمایت از خود آقای طیب نیز هست. به یاد داریم که در سال 1393 بسیاری از شخصیت‌های سیاسی، فرهنگی و حتی نظامی از آقای احمدی‌نژاد حمایت کردند، اما بعداً متوجه شدند که حمایت‌های بی‌دریغ آنها از او چیزی جز یک اشتباه سیاسی نبوده است.
احتمالا آقای طیب با دیدن این تجربه این بار عجله ای به داخل آب نبرده و از آقای رئیسی کاملا راضی است. در چنین شرایطی چاره ای نیست جز اینکه کارنامه آقای رئیسی را روی حساب آقای طیب بگذاریم.
او باید بداند وقتی برای دفاع با تمام توان از دولت سیزدهم وارد میدان می شود، عملا «سازنده وضع موجود» است. چه آقای رئیسی را موفق بدانیم و چه عملکرد ایشان را ضعیف ارزیابی کنیم، آقای طائب بنی آن وضعیت است.
قرار است آقای طیب با حضور شخصیت های سیاسی، فرهنگی و رسانه ای نشست های تحلیلی مشترک برگزار کند. در این دیدارها علاوه بر بحث و بررسی تحلیل های بسیار بحث برانگیز آقای طیب که اخیراً بیان شده است، حقایق اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی (که محصول عملکرد دولت سیزدهم است) قابل طرح است. طائب ممکن است نداند چون از زمین دور است مردم و حضور در سیاست نباید از آنها آگاه باشند.