نیازی به گفتن نیست که کنار هم گذاشتن بازیکنان ملی به نفع و علیه دراگان اسکوچیچ کاری زشت و زیان آور است. یک مداخله آشکار، فراتر از توانایی بازیکنان، که به هیچ وجه قابل جذب نیست. جدای از این اصل خاص، نکات شگفت‌انگیزی در این رویارویی وجود دارد. چیزهای عجیب و غریبی که انتظارش را نداشتیم و در جای خود می توان به آن پرداخت.
معمای امیر عابدزاده
اگر قرار بود در کل اردوی تیم ملی فقط یک نفر از دراگان اسکوچیچ حمایت کند، شاید امیر عابدزاده بهتر از بقیه برای این هدف مناسب بود. شاید هیچکس تصورش را هم نمی کرد که دروازه بانی مثل علیرضا بیرانوند در مسابقات مهم مقدماتی جام جهانی روی نیمکت بنشیند و امیر عابدزاده فرصت بازی پیدا کند. اما دراگان اسکوچیچ این کار را کرد. به لطف نیمکت نشینی علیرضا بیرانوند در تیم باشگاهی اش و شرایط خوبی که عابدزاده در لیگ اسپانیا داشت، میدان را در اختیار پسر اسطوره فوتبال ایران قرار داد و به خاطر همین اعتماد فشارهای زیادی را تحمل کرد. عابدزاده چندین بازی در دروازه تیم ملی بود و در نهایت در دیدار مقابل کره جنوبی در سئول اشتباه بزرگ او منجر به شکست تیم ملی شد. در این زمین سخت و در غیاب کامل تیم کشورمان، بازی بدون گل پیش رفت که خطای امیر روی یک ضربه عقب منجر به گل اول شد و سپس به گل دوم رسید. در چنین شرایطی می توان انتظار داشت که مثلا امیر به مرد مورد اعتمادش وفادار بماند اما این دروازه بان مقابل اسکوچیچ تاریخ ساز شد، درست برعکس علیرضا بیرانوند که با وجود نیمکت نشینی از سرمربی کروات حمایت کرد.
ناکامی های باشگاهی، مقابل اسکوچیچ
نکته بسیار جالبی را می توان در میان کسانی که ظاهرا سرمربی فعلی تیم ملی علیه وضعیت موجود داستان نوشتند، مشاهده کرد. به جز مهدی طارمی و امیر عابدزاده، تقریباً همه آنها در رده باشگاهی وضعیت نامناسب و بعضاً ناامیدکننده ای دارند. مرتضی پورعلیگنجی بیش از یک سال است که بازی نکرده است، مجید حسینی در لیگ ترکیه در شرایط نامناسبی قرار دارد، میلاد محمدی کایدر و مریز در آاک یونان بازی می کنند، اما دو هم تیمی او که به طور اتفاقی از کی روش حمایت کردند احسان حیسفی و کریم هستند. انصاری فرد در شرایط بسیار نامناسبی قرار دارند و در لیست مازاد قرار دارند. سامان قدوس روی نیمکت برنتفورد است، سعید عزت اللهی در سال های اخیر بدترین نتایج ممکن را در عرصه باشگاهی کسب کرده و حضور بی نتیجه او در الغرافه نیز با موجی از انتقادات همراه شده است. در واقع بسیاری از این بازیکنان وضعیت باشگاهی باثباتی ندارند اما احتمالا منتظر فرصتی برای حضور در تیم ملی هستند.
چرا آقای جهانبخش؟
گفتیم که موضع هر دو گروه اشتباه و غیرحرفه ای به نفع و ضرر دراگان اسکوچیچ است. اما مثلاً انتظارات از علیرضا جهانبخش بیش از اینهاست. همان که شایعه می شود همراه با مهدی طارمی وارد ریاست جمهوری شده و اوضاع کنونی را شعله ور کرده است. او با کادرفنی تیم ملی روبرو شد و همه از شخصیت مثبت و آرام او تعریف می کنند. خود علیرضا همیشه نگرش حرفه ای دارد و این را بارها نشان داده است، به خصوص در دوران طولانی نیمکت نشینی در انگلیس و هلند. او همچنین برخی از بهترین دوران فوتبال ملی خود را در تیم اسکوچیچ به نمایش گذاشت و در همان مسابقات مقدماتی جهانی 5 گل به ثمر رساند. آلوده شدن علی جهان به این درگیری ها بسیار شگفت انگیز است.