در بازار موبایل علاءالدین و چارسو چه خبر؟

تهران چند بازار سیار معروف دارد که یکی از آنها بازار علاءالدین و چارسو در تقاطع خیابان جمهوری و حافظ است. بازارهایی که بسیاری از عمده فروشان و مصرف کنندگان خرد موبایل و لوازم جانبی آن از شهرستان ها به تهران می آیند و به این بازارها می روند. این دو بازار لوازم جانبی موبایل مانند قاب و لوازم تزیینی گوشی موبایل و حتی تعمیر و تعویض گوشی موبایل را عرضه می کنند. معابر چند طبقه، جایی که تقریباً همه چیز را برای دستگاه های تلفن همراه می توانید پیدا کنید.

مرکز سیار علاءالدین با مغازه های داخلی

مرکز موبایل پاساژ علاءالدین با راهروهای باریک و مغازه‌های شلوغ واقع شده است. علاءالدین فاقد هر گونه زیبایی بصری در داخل و خارج است. گویی فقط برای اجاره فروشگاه های بیشتر و ساختن فروشگاه های بیشتر در نظر گرفته شده است. همین راهروها و راهروهای پر از اثاثیه و تجهیزات احتمالاً در صورت بروز تصادف باعث دردسر و تلفات بیشتری می شود.

این قسمت در افکار عمومی جایگاه خوبی ندارد. در راه وقتی از راننده تاکسی خواستم مرا به پاساژ علاءالدین برساند، خیلی صریح به من توصیه کرد: این کارت موبایل را نخر. اینجا تا جایی که می توانند می فروشند.

ده ها شغل کاذب در یک بازار

چگونه وارد کار موبایل شوم؟ چگونه در پاساژ علاءالدین کار پیدا کنم؟ پاسخ به این سوال هم ساده و هم پیچیده است. مرکز موبایل علاءالدین مجموعه ای از روابط کاری پیچیده است. این بازار در دل ده ها فرصت شغلی غیرقابل تصور را پنهان کرده است که در نگاه اول هیچکس متوجه حضور و زندگی آنها نمی شود، اما وقتی چند ساعتی را در آنجا سپری کنید متوجه این فرصت های شغلی عجیب خواهید شد. البته بسیاری از این مشاغل جعلی و ناامن هستند.

افزایش مشاغل کاذب باعث شده است که چهار تا پنج پسر جوان در هر فروشگاه – اغلب کوچک – فرود بیایند و هر از گاهی در داخل خانه کار کنند. چیزهایی که بسیاری از آنها تقلبی هستند، بادوام هستند زیرا به صاحب فروشگاه کمک می کنند فروش بیشتری داشته باشد. نحوه محاسبه حقوق آنها مبهم است. برخی از آنها کمیسیون و برخی حقوق پایه دریافت می کنند.

داد زنه ها; تبلیغات صوتی عالی

دزدها در طبقه اول علاءالدین کار می کنند. به همین دلیل طبقه اول پاساژ شلوغ ترین و پر سر و صداترین قسمت این مرکز خرید است. جایی که فروشگاه هایش گرانتر از اقشار دیگر است و چیزی شبیه شریان اقتصادی است. جایی که مشتری احتمالاً برای خدمات یک طبقه بالاتر مناسب است. مغازه داران در گوشه های قاب ایستاده اند و در مغازه ها رشد کامل دارند و مدام با خدمات مغازه خود و برندهایی که می فروشند تماس می گیرند. در طبقه اول، تقریباً در همه مغازه های کوچک علاءالدین، یک نفر ایستاده و فریاد می کشد.

دادستان ها قوانینی برای کار خود دارند. یکی که خود را صاحب مغازه می‌دانست، درباره آن‌ها می‌گوید: «به در تکیه نکنند و رها نکنند، بلکه باید بایستند و همه کارشان را انجام دهند. اگر قرار است به در تکیه دهند، بهتر است به دنبال کار دیگری بگردند».

بازار بخاری

یکی از فعالیت های عجیب علاءالدین، بازار بخاری است. داستان کارشان از این قرار است که وقتی مشتری برای خرید یا فروش گوشی یا تعمیر موبایلش قیمت می‌گیرد، با فروشنده چانه می‌زند و می‌گویند قیمت منصفانه است و او بهتر از آن پیدا نمی‌کند. آن دسته از افرادی که در فروشگاه خود را به عنوان مشتری، رهگذر یا رفیق تظاهر می کنند، سعی می کنند مشتری را متقاعد کنند که در جای مناسبی است و نباید این فرصت را از دست بدهد.
مشتری را بگیرید

پر استرس ترین شغل پاساژ علاالدین جذب مشتری است زیرا هیچکس به جز کارفرمای خود تحمل دیدن آنها را ندارد. مشتریان اسنچ افرادی هستند که احتمالا با چندین خرده فروش کار می کنند و برای آنها مشتری پیدا می کنند. به گونه ای کار می کنند که از راهرو عبور می کنند و به محض اینکه مشتری گوشی دست دومی را می بیند یا متوجه نیاز آنها به حرف های آنها می شود، با آنها وارد گفتگو می شود و آنها را به فروشگاه همکار هدایت می کند. تنش زیادی بین آنها و سایر معامله گران وجود دارد. به عنوان مثال، تاجران می گفتند که نمی توان آنها را از راهرو بیرون آورد، آنها حق دارند این کار را فقط جلوی فروشگاه خودشان انجام دهند، نه اینکه مشتری را که قصد ورود به فروشگاه های دیگر را دارد، چنگ بزنند.

بازار لوازم و قطعات طبقات بالا

طبقات دوم و بالاتر بازار فروش لوازم و لوازم یدکی می باشد. فضا کمی آرامتر شده و خبری از دزد نیست. به استثنای طبقه دوم که مشتریان عام بیشتری دارد، طبقات بالا توسط عمده فروشان شهرها یا تعمیرگاه های سراسر کشور بازدید می شود. به همین دلیل فضا کمی حرفه ای تر است. اما راهروهای باریک و کارتن های باقی مانده در راهروها عملا امنیت و سهولت رفت و آمد را از آنها سلب کرده است. تقریباً هر برش در این کلاس ها است. برخی نو هستند و برخی از فروشگاه ها قطعات باز برای گوشی های دیگر را می فروشند.

خرید و فروش تلفن، پیاده رو

در فاصله بین مراکز خرید علاءالدین و چارسو، انگار مردم از آنجا عبور می کنند و پیشنهاد خرید و فروش تلفن همراه را می دهند. مشخص نیست مکانیسم آنها چیست، اما آنها به وضوح بخشی از بازار غیررسمی هستند. اگرچه این مسئولیت روزنامه نگار بود که مشخص کند آیا آنها به سرقت رفته اند یا سالم هستند، اما می توان آن را به خاطر آورد. پلیس اخیرا تعداد قابل توجهی از آنها را به دلیل خرید و فروش گوشی های سرقتی دستگیر کرده است.

مرکز موبایل چارسو نظرها را به خود جلب می کند. انگار طراح متوجه شد که مشکل این مرکز خرید فقط محصولات فروشگاه نیست. در این مرکز راهروها عریض بوده و یک قسمت نشیمن وجود دارد. به نظر می رسد مشتریان به اندازه فروشگاه ها مهم هستند. شاید به همین دلیل است که معماری درست نیاز دزد را برای گرفتن مشتری بی نیاز می کند. مغازه ها فضای زیادی برای نمایش محصولات خود دارند. پنجره ها بزرگ هستند و طراحی دکور به خریداران کمک می کند تا بدون به خطر انداختن راحتی دیگران، مشتری را جذب کنند. طبقه همکف چارسو بیشتر موبایل فروشی است و طبقات بالا مرکز فروش لوازم و قطعات موبایل است.

مردم باید با گوشی های کره ای خداحافظی کنند

با توجه به تحریم ها و قیمت دلار، اکثر مصرف کنندگان باید با گوشی های معروف کره ای مانند سامسونگ خداحافظی کنند. این را می توان از بیلبوردهای بزرگ بازار چارسو فهمید. واردکنندگان تلفن همراه به تولیدکنندگان چینی روی آوردند. اکثر فروشگاه های چارسو بازار متعلق به شیائومی و سایر برندهای چینی است. به نظر می رسد تاجران تمایلی به واردات گوشی های کره ای نداشته باشند. این مشکل باعث شده تا تابلوهای تلفن چینی بسیار بزرگ طبقات بازار چارسو را اشغال کند.

چه کسی نماینده واقعی سامسونگ نیست؟

بازار مصرف چارسو و علاءالدین از حمایت سازمان حمایت از حقوق مصرف کنندگان برخوردار نیستند. ده ها فروشگاه در بازار چارسو وجود دارد که بدون سند ادعای نمایندگی سامسونگ را دارند. اطلاعات آنها در وب سایت رسمی سامسونگ نیست و مشخص نیست که آنها چگونه چنین ادعایی را مطرح می کنند، اما مهمتر از آن، آژانس حمایت از مصرف کننده هرگز با ادعاهایی که باعث گمراهی مصرف کنندگان می شود، برخورد نمی کند.

چگونه گوشی های اصل و تقلبی را تشخیص دهیم؟

یافتن لوازم جانبی مانند باتری، دوربین هندزفری و همچنین لوازم جانبی اصلی و تقلبی تقریبا غیرممکن است. این کار حتی با گوشی اصلی سخت است. اکثر معامله گران موافق هستند که این کار آنهاست. این باعث می شود که رابطه فروشنده و خریدار نابرابر باشد و مشتریان مجبور شوند هر آنچه معامله گران می گویند را بپذیرند. به همین دلیل نباید از نقش سازمان حمایت از مصرف کنندگان غافل شد. برای مبدا واردات کالاهای اساسی و جانبی باید معیارهای اساسی وجود داشته باشد تا مصرف کننده از قطعات اصلی یا جانبی مورد نیاز خود مطمئن شود.

“برند ما است” به چه معناست؟

در مغازه های طبقه بالا انواع لوازم جانبی وجود دارد که لوازم جانبی می فروشند. هندزفری و … از برندهای ناشناس در تمامی فروشگاه ها به فروش می رسد. وقتی از فروشندگان در مورد منشاء آن پرسیدم، گفتند: “این برند ماست”. وقتی در مورد برند خودشان بیشتر پرسیدم، برایم توضیح دادند که این برندها به سفارش تجار ایرانی از کارخانه های چینی ساخته می شوند. این بدان معناست که این کارخانه ها ممکن است به زودی کالاهای بیشتری تولید نکنند. به همین دلیل خرده فروشان گفتند: ما خودمان این را تضمین می کنیم، زیرا این برند ماست.

بازار موبایل آشفته و نامطمئن است. هیچ نهادی مسئول تایید اصالت لوازم جانبی موبایل نیست. این امر منجر به افزایش خدمات غیررسمی و لوازم یدکی ناشناس شده است و چنین شرایط غیراصولی گاه به ضرر مصرف کنندگان منجر می شود.