اگر لندن محل ناامنی بود، این همه مخالف و تروریست قدیمی را در خود جای نمی داد.
چندین دلیل احتمالی را می توان برای این حرکت برشمرد. اولاً یک نوع رقابت بین انترناسیونال و بی بی سی که ارگان رسمی وزارت خارجه انگلیس است وجود داشت و به نظر می رسد افشاگری رانراخیم پور علیه انترناسیونال که دستور سعودی برای مصاحبه با سران تجزیه طلب را به آنها ابلاغ کرده است. در ایران نوعی تضعیف رقیب در کسوت لورفتن یک تماس تلفنی بود. لندن اکنون به احتمال زیاد عرصه را برای کار بین المللی محدود خواهد کرد. به خصوص که این تصمیم درست در پایان هرج و مرج پاییزی و سرخوردگی از سرنوشتی که این شبکه های لندنی برای او پیش بینی کرده بودند گرفته شد.
دلیل دیگر را می توان امکان تغییر رویکرد همزمان با این تغییر مکان دانست. رهبران انترناسیونال عربستان از یک سو در تلاش هستند تا بر بحرانی که با حمله به یمن در منطقه ایجاد کرده‌اند غلبه کرده و به روابط دیپلماتیک با ایران بازگردند و از سوی دیگر می‌دانند که با این دشمنی در رابطه با خود انجام می‌دهند. رسانه ها، چنین بازگشتی امکان پذیر نیست. از سوی دیگر، ناکارآمدی رسانه های فارسی زبان عربستان در هدایت هرج و مرج در ایران برای برگزارکنندگان انترناسیونال مهم است و این تغییر مکان باید سرآغاز تغییرات دیگری باشد.