دوران افتخار ورزشکاران ایران پس از انقلاب

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از یزدرسا ، دوران افتخار ورزش ایران از سال 57 با پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شد. اجزای دیگر را مشاهده کرد.

یکی از آرزوهای دست نیافتنی و تقریباً محال ورزشکاران ایرانی حضور در کشورهای دیگر و لژیونر شدن قبل از انقلاب است.

اگرچه قبل از انقلاب در تیم های مختلف ورزشی به تعداد انگشتان دست لژیونر داشتیم، اما این را هرگز نمی توان با دوران بعد از انقلاب اسلامی مقایسه کرد.

حسین صادقیانی معروف به حسین افندی اولین لژیونر تاریخ ورزش ایران، بنیانگذار تیم ملی فوتبال ایران و اولین سرمربی این تیم است. سادگیانی در سال 1281 متولد شد و در سن 10 سالگی به تیم فوتبال فنرباغچه ترکیه پیوست تا اولین لژیونر تاریخ ورزش ایران شود.

بیش از یک قرن از لژیونر شدن اولین ورزشکاران ایرانی می گذرد و اگر به تاریخ ایران قبل و بعد از انقلاب نگاه کنیم، این انقلاب بود که به ورزشکاران بومی هویت بخشید و توانایی های خود را به جهانیان نشان داد.

لژیونر شدن فرصتی طلایی برای ورزشکاران است تا در خارج از ایران و در کشورها و تیم های معروف دنیا به کار خود ادامه دهند و خود را به عنوان یک چهره بین المللی در بالاترین سطح ورزش جهان معرفی کنند که در دوران تاگوت نیز بسیار محدود و دشوار بود. . اما در چهل و سومین سال انقلاب اسلامی می بینیم که این کمترین دغدغه ورزشکاران توانمند ایرانی است.

علاوه بر افتخارآفرینی ورزشکاران ایرانی به رشته‌های مختلف در مسابقات جهانی و بین‌المللی، پس از انقلاب اسلامی، هر ساله بیش از 30 بازیکن در تیم‌ها و کشورهایی مانند انگلیس، هلند، بلژیک، پرتغال، آلمان، اسپانیا، فارس بازی کرده‌اند. خلیج و حتی ما آمریکا هستیم.

این استقبال از ورزشکاران ایرانی در بسیاری از کشورها به این معناست که امروز ورزشکاران ما توانسته اند توانایی ها و توانایی های خود را زیر پرچم ایران اسلامی به نمایش بگذارند.

پیشرفت ورزش و ورزشکاران ایران در 43 سال گذشته را نمی توان کتمان کرد و بدون شک این روند در چهل سال دوم نیز ادامه خواهد داشت و گام های موثرتری برخواهد داشت.

یادداشت محمدجواد حق پور، فعال رسانه ای