یکی از دانش آموزان مسموم گفت: سر کلاس بودیم. سرفه های زیادی دیدیم. وقتی به بیرون از کلاس نگاه کردیم، دیدیم که 3 دانش آموز احساس بیماری و سرفه می کنند. با اورژانس تماس گرفتند و این 3 دانش آموز را بردند. کم کم بقیه دانش آموزان آن کلاس حالشان بد شد و رفتند. بعد همه کلاس ها بیرون ریختند و حال بقیه رو به وخامت بود. آنها نمی توانستند نفس بکشند. با آتش نشانی تماس گرفتند. اکسیژن آوردند. بچه های زیادی روی زمین پراکنده شدند. همه بدتر می شدند، در حالی که چند دقیقه پیش حالشان خوب بود. معلمان هیچ کاری نکردند. بچه های آن کلاس گفتند که بوی گاز می دهد. انگار در کلاس چیزی انداخته اند.
وقتی حوالی ظهر دیروز دانش آموزان مدرسه نجمه مشهد بویی را استشمام کردند، مدیر مدرسه گفت: چیز خاصی نیست. سیستم فاضلاب در منطقه خراب است و این بو است.» اما وقتی بچه ها مریض شدند و اورژانس آمدند، همه فهمیدند که داستان متفاوت است.n
با توجه به مرجع “انتخاب”؛ پرونده دانش آموزان دختر مسموم هم اکنون به مشهد رسیده و دانش آموزان 5 یا 6 مدرسه در یک روز گذشته درگیر شده اند و به گفته رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد 80 دانش آموز به مراکز درمانی منتقل شده اند.
اولین مدرسه ای که دانش آموزانش مسموم شدند مدرسه صداقت در بلوار رسالت مشهد بود.
یکی از دانش آموزان مسموم این مدرسه که کلاس هفتم است می گوید: سر کلاس بودیم. سرفه های زیادی دیدیم. وقتی به بیرون از کلاس نگاه کردیم، دیدیم که 3 دانش آموز احساس بیماری و سرفه می کنند. با اورژانس تماس گرفتند و این 3 دانش آموز را بردند. کم کم بقیه دانش آموزان آن کلاس حالشان بد شد و رفتند. بعد همه کلاس ها بیرون ریختند و حال بقیه رو به وخامت بود. آنها نمی توانستند نفس بکشند. با آتش نشانی تماس گرفتند. اکسیژن آوردند. بچه های زیادی روی زمین پراکنده شدند. همه بدتر می شدند، در حالی که چند دقیقه پیش حالشان خوب بود. معلمان هیچ کاری نکردند. بچه های آن کلاس گفتند که بوی گاز می دهد. انگار در کلاس چیزی انداخته اند.
به حیاط که رسیدیم به معلم ها گفتیم که به خانه بروند اما اجازه ندادند. یکدفعه حال همه آنقدر بدتر شد که اورژانس آمد. سپس در را باز کردند و گفتند هر که احساس خوبی دارد برود و هر که احساس بدی دارد بماند.
من گیج شدم. نمی توانستم راه بروم. نفس نفس می زدم همه گریه می کردند. یک موقعیت بود. ساعت 10 و 10:30 اتفاق افتاد. ما 400 نفر هستیم و نیمی از بچه ها بیمار بودند. وقتی به معلمان گفتیم حالمان خوب نیست، معلمان گفتند شما تلقین می کنید و حال شما خوب است.»
یکی دیگر از دانش آموزان این مدرسه نیز می گوید: گاز گرفتم. من اولین بار در کلاس هشتم گاز گرفتم. سه نفر از دانش آموزان حالشان بد شد و به حیاط آمدند. مدیر مدرسه به همه معلمان گفت که دانش آموزان به حیاط بیایند. حال بچه ها یکی یکی بدتر می شود، چند آمبولانس، آتش نشان و پلیس از راه می رسند. به ما ماسک اکسیژن دادند.»
اورژانس مسمومیت بیمارستان امام رضایی مشهد روز گذشته بسیار شلوغ بود. چون تعداد زیادی از 80 دانش آموز دختر مسموم را به آنجا رساندند.
مردم و والدین در اطراف این بخش جمع شده اند. روی 5-6 ردیف صندلی هایی که آنجاست، برخی دانش آموزان با لباس مدرسه و برخی دیگر با لباس بیمارستان نشسته اند. بازوهای آنها آنژیوم شده و سرم تزریق شد. آنها اغلب آب میوه یا یک بطری آب در دست دارند. همچنین در کنار آنها که لباس بیمارستانی به تن دارند، یک کیسه پلاستیکی مشکی قرار دارد که لباس مدرسه در آن قرار گرفته است. این بخش دارای دو اتاق با حدود 15 تخت برای دانش آموزان مسموم است. برخی از آنها صورت خود را با آب در تابه می شویند. برخی از دانش آموزان بد هستند و حتی نمی توانند صحبت کنند. نگرانی از چهره‌شان می‌ریزد.
درهای سالن مدرسه که به حیاط باز می‌شد بسته بود و گفتند کسی اجازه بیرون رفتن ندارد.
یکی از دانش آموزان مدرسه نجمه که در بلوار شفای مشهد قرار دارد در اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) می نشیند. همه به حیاط رفتند. یک ربع همگی تو حیاط بودیم. بعد مدیر گفت چیز خاصی نیست. فاضلاب منطقه خراب است و بو به خاطر آن است. بعد دوباره همه به کلاس رفتیم. بعد پلیس را آوردند. سپس زنگ به صدا درآمد. همینطور که داشتیم پایین می رفتیم، چند تا از بچه ها مریض شدند و با آمبولانس تماس گرفتند. درهای سالن مدرسه که به حیاط باز می شد بسته بود و می گفتند هیچکس اجازه خروج ندارد.
فکر کردم دارم میمیرم
در مورد اتفاقاتی که در مدارس افتاده بود، مامانم شب قبل چیزی برای من گذاشته بود و می گفت اگر چیزی احساس کردی جلوی بینی خودت بگیر، اما من عادی نفس می کشیدم که ناگهان هوا سنگین شد. فکر کردم دارم میمیرم دلمان خیلی خالی بود و ترسیده بودیم. تجربه خیلی بدی بود، هر کدام از ما علائم خاصی داشتیم، همه ما تنگی نفس داشتیم، اما من حالت تهوع و سرگیجه داشتم. نفس نفس می زدم وقتی از هوش رفتم مرا سوار آمبولانس کردند. در آمبولانسی که من بودم سه نفر از مدرسه ما بودند. 10 دقیقه در مدرسه احساس خیلی بدی داشتم و حدود 40 دقیقه طول کشید تا به بیمارستان برسم.
بیشترین مسمومیت دانش آموزان مربوط به مدرسه صداقت و تدین است که با اتوبوس از آنجا آمده اند. تعداد این مدارس بسیار زیاد بود».
آیا پلیس و استاندار باید اینگونه رفتار کنند؟
پدر این دانش آموز که به شدت عصبانی است، می گوید: «چرا مسئولین نیامدند تحقیق کنند و ببینند این بچه هایی که اینجا خوابیده اند چه شده است. آنها نمی دانند دانش آموزان به کدام بیمارستان منتقل شده اند. پلیس به مدرسه آمد. بچه ها افتادند و پلیس گفت خبری نیست. آیا پلیس باید اینطور رفتار کند و بگوید “الکل می کنی؟”
همه را باید زیر سوال برد. پلیس، مدیر مدرسه، رئیس آموزش و پرورش… همه باید جواب بدهند. دری که به حیاط می رسد را بستند. به ندرت مدیر به ما می گوید که به کلاس برویم و در را قفل کنیم. چه کسی این اجازه را داده است؟ چرا درب باید قفل باشد؟ چرا باید بگوید بو از فاضلاب است؟ چرا این اتفاق برای هیچ یک از رهبران و معلمان نیفتاد؟
همه مدارس دوربین دارند، آیا چیزی وجود دارد که آنها از دست بدهند؟
مادر یکی از دانش آموزان هم می گوید: مدرسه دخترم هم گفته شوخی می کنی و نمی گذارند بیرون بروند، گفتند نمره انضباطی شما را کسر می کنند. آیا مدیر مدرسه باید تا این حد آگاه باشد؟ این شغل کار امروز و دیروز نیست. یک ماه از قم می گذرد. یعنی نمی توانند ردیابی کنند؟ همه مدارس دوربین دارند، آیا چیزی وجود دارد که آنها از دست بدهند؟
دانش آموز دیگری که بی حال بود و به سختی راه می رفت و دستان پدرش را گرفته بود، گفت که نمی تواند درباره این حادثه صحبت کند. پدرش ادامه می دهد: بچه خیلی ترسیده و حالش خوب نیست. انگار بو گرفتند و همه گیج شدند.
پدر که از دیر پیدا شدن دخترش به شدت ناراحت است، می گوید: از صبح در حال جستجو بودیم تا متوجه شدیم دخترمان در کدام بیمارستان است. نه مدیر مسئول است و نه پلیس. تا آمدیم بیمارستان هاشمی نژاد و امام حسین(ع) می رفتیم.»
عوارض گاز چیست؟
مداری نیز از عوارض این گازها نگران است و از مسئولان می خواهد در این باره شفاف سازی کنند.
یکی از دانش آموزان مسموم مدرسه بشاری واقع در بلوار فرامرز عباسی مشهد نیز از ماجرای این حادثه گفت: «بعد از به صدا درآمدن زنگ، وقتی وارد کلاس شدیم بوی مواد شوینده به مشاممان رسید. تشنه بودم و از کلاس بیرون آمدم تا آب بخورم، دیدم چند بچه بیرون آمدند و حالشان بد شد. سرگیجه داشتند و زیاد سرفه می کردند. با اورژانس تماس گرفتند. وقتی اورژانس آمد گفتند چیزی نیست و بچه ها کمی ترسیده بودند.
یکی از فرزندانش به شدت بیمار شد و او را به اورژانس بردند و به او اکسیژن دادند. نگذاشتند مادرمان را صدا بزنیم. در مدرسه را بستند اما ما مادران را صدا زدیم و آن ها برایمان باز کردند. سه آمبولانس پر پر شده و از مدرسه خارج شده و گفته اند آنها را به بیمارستان رضوی می بریم. پدرم دنبالم آمد و آمدیم اینجا خیلی از بچه ها مریض بودند. فکر می کنم فقط 12 نفر در آمبولانس بودند.
هر چند دقیقه یکبار، پزشکان اورژانس از دانشجویانی که در محوطه دانشگاه نشسته‌اند بازدید می‌کنند و از حال آنها می‌پرسند. اگر کسی مشکل خاصی نداشته باشد مرخص می شود. توصیه پزشکان به کودکان این است که مایعات زیاد بنوشند و زیاد به توالت بروند. صدای یکی از اورژانس ها را می شنوم که به همکارش می گوید چرا برخی از بچه ها هنوز لباس فرم هستند و با همان لباس مرخص می شوند. او می گوید آنها نباید با آن لباس باشند و باید با لباس بیمارستان به خانه بروند.
در صورت فوت دانشجو چه کسی پاسخگوست؟
پدر هم می گوید: در کدام مدرسه سربازی برای نگهبانی فرستادند؟ در صورت فوت کودک چه کسی مسئول است؟