روز معلم؛ از دهه شصت تا هزار و چهارصد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش سرویس فرهنگی تبریزبیدار / شیرینی، فراموش کردن هر روز مدرسه از دهه 1960 غیرممکن است، از یک کتاب فارسی که با ترکیبی از گل و مداد تزئین شده تا داستان های خاطره انگیز روباه و کلاغ سیاه، یاد کبرا با راه حل عالی خود، به یاد پدری که نان داد و مردی را که زیر باران آمد به یاد بیاور.

برخی از خاطرات برای همه دانش آموزان مشترک است، استرس ناشی از سوال نکردن و شیطنت هایی که برای جلوگیری از تدریس بیشتر معلم انجام دادیم یا حتی پنکه سقفی کلاس که میزبان ما را آزار می داد.

برای دهه شصت اردیبهشت با همه روزها فرق دارد، روزی که از هیچ کس درس نمی خواهند، دلیلش هم کاملا مشخص است، دوازدهم اردیبهشت روز معلمانی است که به لطف این روز دانش آموزان بخشیده می شوند و شیرینی می خورند. و دانش آموزان خیلی چیزها را می دانند. ما روز معلم را داشتیم و تمام آن مجازات های گذشته را فراموش کردیم.

روز معلم در دهه 1960 مانند روز تولد معلم بود، روزی که به نظر شیرین تر از روزهای دیگر و دلخراش تر بود زیرا قرار بود به خانه برگردیم و کل داستان روز اعضای خانواده را تعریف کنیم. شکر در دلمان آب شد تا اینکه گفتیم معلم از هدیه ما خوشش آمد.

اما زمان گذشته است و امروز چهار دهه از خاطرات دهه شصت می گذرد، بسیاری از دهه شصتی ها می توانند در کلاس درس تدریس کنند، اما شرایط برگزاری جشن روز معلم این روزها کمی متفاوت است. مدیر مدرسه از دانش آموزان می خواهد که تا حد امکان اسکناس در پاکت بگذارند و این حرکت می تواند به کودک بفهماند که بهای همه چیز در این دنیا پول است، حتی دردی که معلم برای یادگیری آن متحمل می شود.

انتهای پیام/