ساعت: 11:29
تاریخ انتشار: ۱۳۰۱/۰۹/۱۹
کد خبر: 1916813
اسکان غیررسمی و انباشت آسیب های اجتماعی در تربت جام;
در نتیجه شهرنشینی مدرن در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، سکونتگاه های غیررسمی به عنوان مظهر فقر شهری در داخل یا اطراف شهرها شکل گرفته و چهره ناهمگونی از شهرها را به نمایش گذاشته اند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از صبح توس; امروزه یکی از اصلیترین چالشهای بیثباتکننده شهری کشور، نوعی شهرنشینی با مشکلات حاد است که به سکونتگاههای غیررسمی یا حاشیه نشینی معروف است. سکونتگاههای غیررسمی مناطقی هستند که مهاجران روستایی و کسانی که از جامعه شهری یا خارج از برنامهریزی رسمی حذف شدهاند، در آنها قرار دارند. و توسعه شهری قانونی، عمدتاً بدون مجوز در داخل یا خارج از محدوده قانونی شهرها. فقدان سند رسمی و محرومیت از خدمات و زیرساخت های شهری از جمله شاخص های این سکونتگاه هاست که شرایط موجود حاکم بر چنین مناطقی برای بروز ناهنجاری های اجتماعی بسیار مساعد است.
ایجاد بستر برای ارائه خدمات اساسی و زیربنایی، بهسازی و تامین زیرساخت ها برای کاهش فاصله فیزیکی از هسته شهر و ارائه خدمات همه جانبه و رفع تبعیض به ویژه برای اقشار آسیب پذیر کم درآمد از مهم ترین اهداف این طرح است. طرح توانمندسازی در سکونتگاه های غیررسمی در حال حاضر 42 درصد از جمعیت کشورهای جهان سوم یا کشورهای در حال توسعه در این شهرک ها زندگی می کنند. بر اساس گزارش سازمان ملل، سکونتگاه های غیررسمی (سکونتگاه های حاشیه ای) به عنوان چالش اصلی هزاره سوم معرفی شده اند. به طور کلی از هر 6 نفر در جهان 1 نفر در سکونتگاه های غیررسمی زندگی می کنند و اگر این روند ادامه پیدا کند و دولت ها برنامه ای برای این مشکل نداشته باشند، تا سال 2030 حدود 2 میلیارد نفر از جمعیت شهری جهان در این سکونتگاه ها زندگی خواهند کرد.
توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی شهری
مهندس امید نیاز صالحی کارشناس شهرسازی در گفتگو با خبرنگار ما با بیان لزوم توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی شهری اظهار داشت: توانمندسازی رویکردی نوین در برنامه ریزی برای کاهش فقر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است و شامل مجموعه اقداماتی است که منجر به شکوفایی توانایی های فردی و خلاقیت برای ارتقای وضعیت موجود به وضعیت بهتر شود.
وی تصریح کرد: برنامه توانمندسازی مجموعه اقداماتی است که با هدف ساماندهی فضایی ساختارهای غیررسمی انجام می شود و فرآیندی از پایین به بالا را در بر می گیرد نه نقطه پایانی و این برنامه به معنای مشارکت همه اقشار نیازمند و فقیر جامعه است. جامعه برای سرنوشت خود
مهندس نیاز صالحی اظهار داشت: راهبرد اصلی این مدل این است که به مردم ایمان داشته باشیم و باور کنیم که مشکلات به بهترین شکل ممکن توسط افرادی که روزانه با این مشکلات زندگی می کنند حل می شود. کشورهای گروه های ذینفع
سکونتگاه های غیررسمی چالشی جدی در تربت جام است
دکتر خوشخو شهردار تربت جام در جلسه ستاد بازآفرینی پایدار شهری با حضور اصحاب رسانه با بیان اینکه سکونتگاه های غیررسمی چالشی جدی در تربت جام است اظهار داشت: بیش از هزار نفر در سکونتگاه های غیررسمی شهری سجادیه زندگی می کنند. منطقه گسن آباد و باغسنگان سفلی و این یک چالش جدی برای شهرستان تربت جام است.
وی تصریح کرد: در این سه سکونتگاه غیررسمی شاخصهای زندگی مطلوب نیست و نمیتوانیم این مناطق را رها کنیم و آن هم در صورت وجود بافت فرسوده در محدوده شهری.
شهردار تربت جام تصریح کرد: 23 دستگاه اجرایی باید در بازآفرینی نقش آفرینی کنند و 30 درصد از اعتبارات ساختمانی این دستگاه ها صرف بازآفرینی شود. وی از اعزام معاون و نماینده دستگاه های اجرایی به این جلسه گلایه کرد و گفت: شهرداری همانند سایر اعضای دستگاه های اجرایی در ستاد احیا مسئولیت دارد.
دکتر خوشخو در خاتمه گفت: در طرح توسعه شهری نیازمند فعال سازی تمامی مناطق شهری در ابعاد مختلف با سرعت و دقت هستیم و در این حوزه به طور خاص توسعه و رفع مشکلات حاشیه نشینان و فرسوده ها را هدف قرار داده ایم. مناطق خارج از شهرستان تربت جام .
جعفر باقری معاون فرماندار تربیجام در جمع اصحاب رسانه در این خصوص گفت: بی شک با توسعه شهری و افزایش خدمات شهری در بافت های حاشیه ای و فرسوده، میزان آسیب های اجتماعی در منطقه نیز افزایش می یابد. کاهش می یابد، لذا انتظار همکاری بیشتر همه نهادهای شهرستان برای رفع این مشکلات را داریم.
وی تصریح کرد: مدیران شهری در شهرستان باید بر اساس برنامه های راهبردی تعریف شده با جدیت عمل کنند و هیچ گونه تاخیر و سستی در روند کار مجاز نیست.
معاون فرماندار تربت جام در پایان تصریح کرد: بازدید بدون اطلاع و بدون اطلاع از پروژه های در دست اجرا یکی از برنامه های کاری فرماندار تربت جام است و تمامی نواقص با جدیت و قاطعیت پیگیری می شود.
در دهههای اخیر اکثر دولتها در کشورهای مختلف جهان با رویکردی منفی به این مناطق نگاه کردهاند و سیاست کلی آنها این بوده است که در صورت امکان سکونتگاههای غیررسمی را در سطح وسیع تخریب کنند و در صورت عدم امکان، حذف فیزیکی این مناطق را انجام دهند. مرزها و ساکنان خود را نادیده بگیرید، در نتیجه این بی توجهی، برخی از سکونتگاه های غیررسمی در کشورهای در حال توسعه به محل پرورش باندهای مافیایی تبدیل شده و کاملاً از کنترل دولت خارج شده اند، به نظر می رسد امروزه اکثر کشورهای جهان و مثلاً از ایران. رویکرد خود را نسبت به سکونتگاه های غیررسمی تغییر داده و به این نتیجه رسیده اند که به جای حذف سکونتگاه های غیررسمی، سیاست های دیگری از جمله گسترش تسهیلات، توانمندسازی، اشتغال زایی و حمایت از آسیب دیدگان را برای حل مشکلات موجود این مناطق اتخاذ کنند.
انتهای پیام/