کوروش احمدی، دیپلمات سابق ایران در سازمان ملل می گوید: من آقای احمدیان را نمی شناسم و نمی دانم مواضع ایشان چیست. من فکر می کنم نظرات او در رسانه ها نیز پوشش داده نمی شود. به هر حال گمان نمی‌کنم انتصاب وی تأثیر تعیین‌کننده‌ای بر برجام داشته باشد، زیرا نمی‌توان موضوع برجام را به نقش یک فرد تأثیرگذار بر آن تقلیل داد.
بر اساس بررسی پرونده برجام در شورای عالی امنیت ملی، برخی معتقدند جایگزینی شمخانی منجر به تغییراتی در این پرونده و ظهور دیدگاه‌های جدید می‌شود. اما برخی نیز معتقدند درست است که شمخانی همکاری های زیادی با روحانی داشته است، اما در چند سال گذشته اختلافات بین او و دولت روحانی را در روند برجام نیز می توان دید.
کوروش احمدی، دیپلمات سابق ایران در سازمان ملل در گفت و گو با الکت در مورد اینکه شورای عالی امنیت ملی تا چه اندازه روند برجام را تعیین می کند، گفت: این موضوع از دو جهت قابل بحث است: یکی اینکه آیا مسائل مربوط به بعد اجرایی هم هست یا خیر. مشخص است که آیا به شورای امنیت ملی سپرده خواهد شد یا خیر. سوال دیگر این است که نقش شورای عالی امنیت ملی تا چه اندازه در رسیدگی و تصویب موضوعاتی است که ابعاد اجرایی آن در سایر نهادها انجام می شود؟ به عنوان مثال در مورد اول، امور اجرایی برجام برای مدتی به شورای عالی امنیت ملی محول شد و دبیران این شورا کار اجرایی و مذاکره با کشورهای خارجی را انجام دادند. در دوره ای دیگر به ویژه در دولت های یازدهم و دوازدهم کار به دولت سپرده شد.
فکر نمی‌کنم خروج شمخانی تأثیر چندانی در روند احیای برجام داشته باشد/ به نظر می‌رسد شمخانی بدون اطلاع روحانی با مجلس و شورای نگهبان مذاکره کرده یا شاید نامه‌ای به شورای نگهبان نوشته که موجب تصویب طرح راهبردی شده است. اقدام ممکن توسط مجلس / انتصاب احمدیه تأثیری را تعیین می کند هیچ ارتباطی با برجام ندارد. موضوع برجام را نمی توان به نقش یک نفر تقلیل داد
وی ادامه داد: اکنون اگر کار برجام یا هر ایده دیگری درباره برنامه هسته ای به شورای امنیت ملی سپرده شود، طبیعتا نقش دبیر آن بسیار مهم می شود. فراموش نکنیم که مشکل در سطح تصمیمات نهایی و تایید نتایج کار است. شوراي عالي امنيت ملي موظف است در سياست هاي كلي هر اقدامي را بررسي و در مورد نتايج آن تصميم گيري نمايد و در نهايت با تاييد مديريت مي توان كار را انجام داد. از آنجایی که شورای عالی امنیت ملی با حضور طیف وسیعی از مسئولان حوزه های مختلف سیاسی و امنیتی برگزار می شود، محل رایزنی و همفکری و توافق همه دست اندرکاران مسائل امنیتی و سیاست خارجی نظام است. رئیس شورا نیز رئیس جمهور است. البته از آنجایی که رئیس جمهور نقشی در تعیین اکثریت اعضای شورا ندارد، طبیعتا اختیارات وی به عنوان رئیس شورا و استماع وی محدود است. به همین دلیل هر چند دبیر شورا از سوی رئیس جمهور منصوب می شود، اما رابطه تشکیلاتی به گونه ای است که این دبیر چندان از رئیس جمهور نمی شنود.
وی در خصوص استعفای شمخانی از دبیری شورای عالی امنیت ملی و تأثیر آن اتفاق بر پرونده برجام، افزود: فکر نمی‌کنم استعفای وی تأثیر چندانی در کار برجام داشته باشد. آقای شمخانی در ده سال گذشته که سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی را برعهده داشت، بارها با برجام همسو شده است، به ویژه در سال 1393 که برجام به تصویب نظام رسید. در سال 1398 همانطور که در خبرها مشاهده می شود، منتهی همکاری خود را با قانون راهبردی مجلس برای رفع تحریم ها که در آذرماه همان سال تصویب شد، نشان داد. و این در حالی بود که دولت روحانی و وزارت امور خارجه به شدت با قانون فوق الذکر مخالفت کردند و به گفته آقای واعظی، این قطعنامه به گونه ای بود که ایشان بار دیگر پرونده هسته ای ایران را به شورای امنیت سازمان ملل ارسال کردند.
وی افزود: در این مدت در رسانه ها مطرح شد که آقای شمخانی بدون اطلاع دولت و رئیس شورای امنیت ملی که رئیس جمهور بود، مذاکراتی با مجلس و شورای نگهبان داشته یا شاید. نامه ای مبنی بر تایید شورای عالی امنیت ملی به شورای نگهبان که تصویب کرد این قانون با تصویب مجلس و تصویب سریع آن توسط شورای نگهبان امکان پذیر شد. این موضوع از آن جهت حائز اهمیت بود که اقدامات مربوط به برجام توسط سایر نهادها باید موافقت دولت را می گرفت و دولت باید با اقدام مجلس موافقت می کرد تا شورای نگهبان آن را تصویب کند. در آن زمان گفته می شد که با وجود اینکه روحانی رئیس شورای عالی امنیت ملی بود، دبیر این شورا نظر شورای عالی امنیت ملی را به نفع این مصوبه اعلام کرد. اگر این خبر صحت داشته باشد یعنی در آن زمان آقای شمخانی کمتر با دولت همسو بود و بیشتر با مجلس که موضع محکمی در مورد برجام داشت.
احمدی در خصوص علت انتخاب احمدیان به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی و تاثیر حضور وی در برجام گفت: من آقای احمدیان را نمی شناسم و نمی دانم چه سمت هایی دارد. من فکر می کنم نظرات او در رسانه ها نیز پوشش داده نمی شود. به هر حال گمان نمی‌کنم انتصاب وی تأثیر تعیین‌کننده‌ای بر برجام داشته باشد، زیرا نمی‌توان موضوع برجام را به نقش یک فرد تأثیرگذار بر آن تقلیل داد. این رهبری و دولت آقای رئیسی و سایر اعضای شورای امنیت ملی هستند که در حال هماهنگی بین خود برای تصمیم گیری درباره سرنوشت برجام هستند. البته اکنون سؤال به گونه ای دیگر مطرح می شود; وزیر امور خارجه و آقای مرندی به عنوان مشاور رسانه ای اعلام کردند که ایران آماده پذیرش برجام به همان شکلی است که در اوت گذشته نهایی شد. از این منظر به نظر می‌رسد مشکل بیشتر از جانب آمریکایی‌ها و اروپایی‌هاست که امروز هیچ علاقه‌ای به برجام نشان نمی‌دهند. بنابراین حداقل فعلا تغییر دبیر شورا نقش چندانی در ماجرا نخواهد داشت.