قانون باید مدافع اصلی محیط بانان باشد/ چرا محیط بانان وظیفه شناس کشته می شوند؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ صبح چهارشنبه 8 دی ماه سرهنگ جمشید محبتانی فرمانده یگان سازمان حفاظت محیط زیست از دستگیری محیط بانان ایلامی خبر داد.

در تشریح وضعیت باید گفت یدالله همتی پناه 50 ساله ایلامی در حین ماموریت صیادی خود در سال گذشته و پس از اطلاع مقام قضایی دو شکارچی غیرمجاز را دستگیر کرد که منجر به پرداخت جریمه این شکارچیان شد.

2 شکارچی پس از محاکمه و جریمه نقدی در 14 آذرماه امسال به سمت معترضان وظیفه شناس روبروی نانوایی رفته و از محل متواری شدند.

آن طور که محبت هانی درباره این سوءقصد توضیح داد، به نظر می رسد صیادان متخلف به طور ناگهانی انگشتان نگهبان را قطع کرده و دست او را شکستند. در جریان این درگیری جراحات شدیدی به گردن وی وارد شد که اگر جراحات وارده به گردن وی عمیق تر بود ممکن بود منجر به مرگ شود.

به گفته سرهنگ محبتانی، مهاجمان ایلامی پس از دستگیری تحویل مراجع قضایی شدند.

این خبر یادآور عناوین و خبرهای ناخوشایندی است که در ذهن هموطنانی که کمترین عرق از محیط زندگی و منابع طبیعی و مواهب خدادادی را به محیط زیست می بندند.

با این حال، بسیاری از سوالات بی پاسخ به ذهن خطور می کند. از جمله اینکه چرا مقررات زیست محیطی که در چند سال اخیر در رابطه با تخریب و بلایای محیطی به روز نشده اند به محیط بانان جایگاه مردم عادی و نه مجری قانون می دهد؟ اگر حرف دیگری هم هست در حوزه حرف و شعار است. محیط بانان فقط در یک روز خاص قهرمان می شوند و به شهرت می رسند و پس از 364 روز دیگر این گروه از بندگان خانواده خود را به امان خدا رها کردند و جان خود را در کوه و صحرا و جنگل و دریا از دست دادند. دست به دست هم می دهند تا مناطق طبیعی دست نخورده باقی بماند و مردم دیگر این منطقه را از دست ندهند!

نمونه آن وضعیت اسفناک محیط زیست است که هر روز اسفناک می شود و در بسیاری از موارد مایه بیماری و بدبختی مردم شده است.

جدای از هجوم ریزگردهای عبوری از زاگرس به دلیل قاچاق بی رویه بلوط در جنگل های زاگرس، با هجوم ریزگردها مواجه بوده ایم و به زودی با کمبود آب شیرین دست و پنجه نرم خواهیم کرد. چرا که به گفته کارشناسان، جنگل های زاگرس تامین کننده (و شاید هم) حدود 70 درصد آب شیرین کشور است که کشتزارهای بلوط تاثیر انکارناپذیری در تصفیه و شیرین سازی آب دارند.

این نمونه کوچکی از این استدلال بود که اگر محیط بانان نبودند، قطعاً مردم امروز در شرایط بسیار بدتری زندگی می کردند. زیرا برخی از آدم خواران قسمت های زیادی از محیط زیست را تصرف کرده اند و به منابع طبیعی دست درازی کرده و آن ها را مستندسازی می کنند.

باید انصاف داشت که محیط بانان و جنگلبانان علیرغم خطرات محسوسی که در هر روز و ساعت ماموریت در کمین آنهاست، آنچنان که شایسته است مورد توجه قرار نگرفته اند.

برعکس، اگر مثلاً محافظه‌کار کوچک‌ترین ضربه‌ای به متجاوز و شکارچی وارد کند، به عنوان یک فرد عادی مورد قضاوت قرار می‌گیرد. در حالی که درگیری او با کسانی که در معرض اراضی طبیعی و مواهب ملی و خدادادی کشور قرار دارند، تعارض شخصی نیست، اما چنین فضایی پاسخگوی الزامات و الزامات قانون برای او بوده است و انتظار می رود که همان قانون در حوادث غیرممکن مدافع این لایه را پیش بینی کنید.

بنابراین به نظر می رسد در جریان محاکمه محیط بانانی که به صورت ناخواسته به سوی متجاوزان در محیط و عرصه های طبیعی تیراندازی کرده و حادثه ناخوشایندی را رقم زدند، قانونگذاران باید قوانین تکمیلی را برای حمایت و حمایت از این قشر زحمتکش وضع کنند.

در عین حال همه ما می دانیم که مقابله با تخریب طبیعت، تخریب زیستگاه حیوانات و جانوران، شکار بی رویه، قاچاق چوب و تخریب مناطق سرسبز و جنگل ها، کوهنوردی، دریانوردی و دریانوردی وظیفه حافظان ماست. … و به نوعی پاسدار اولیای روح بر کف این مواهب الهی است که در سالهای گذشته باعث نابودی و نابودی آنها شده است به ویژه در دهه اخیر شتاب بی سابقه ای داشته است.

انتظار می رود این دولت و در رأس آن سازمان محیط زیست به همراه مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه باشد که در حال حاضر در حل مشکلاتی که در گذشته مورد غفلت یا فراموشی قرار گرفته اند، بی سابقه هستند. اهتمام به تكميل و تدوين قوانين زيست محيطي به ويژه موضوعاتي كه جنبه حمايتي از دوستداران محيط زيست دارد.

انتهای پیام/