یکی تجربه نشان می دهد که وقتی اوضاع داخلی گرم می شود، عبدالحمید هم روی آتش بنزین می ریزد. سمت های او در سال های 1988 و 1998 گواه این مدعاست. اما در حوادث پاییز 1401 عبدالحمید لقمه ای بزرگتر از دهانش گرفت. حقوق زن شعاری نیست که این مرد بتواند ادعا کند. بازخوانی مواضع عبدالحمید در رویدادهای اخیر، جایی که او خود را یک اولترا فمینیست نشان می دهد، ضروری است.
دو شواهد عمومی وجود دارد که نشان می دهد مقامات ارشد طالبان در مسجد دارالعلوم مکی زاهدان (در حکومت عبدالحمید) آموزش های دینی خود را دیده اند. یکی از نمونه ها عنایت الله خوارزمی است که در حال حاضر سخنگوی وزارت دفاع حکومت طالبان است. سخنگوی وزارت دفاع طالبان به صراحت می گوید که مدرسه دارالعلوم زاهدان (به مدیریت عبدالحمید) بوده است.
سه. آیا بین دستورات اجتماعی طالبان (به عنوان حکومت) و مفاهیمی که در دارالعلوم زاهدان تدریس می شود تفاوت فاحشی وجود دارد؟ عبدالحمید دقیقاً چه ادعایی دارد؟ آیا دستورات اجرایی طالبان در مورد کیفیت حضور زنان در جامعه با آنچه عبدالحمید در علوم تدریس می کرد مغایرت دارد؟ آیا رفتار مراجع تقلید عبدالحمید با زنان بلوچ با ادعاهای اخیر او برای حقوق زنان مطابقت دارد؟
فرض کنید یک امارت اسلامی تشکیل شود و عبدالحمید امیر آن شود. آیا عبدالحمید به فتوای خود عمل خواهد کرد یا خیر؟ اگر کار نمی کند چرا فتوا داده است؟ اگر کار می کند، پس مزخرفات اخیر او چه معنایی دارد؟