میدان مبارزه انتخاباتی اصولگرایان کجاست؟ قالی بافی، سرزمین لاریجانی و روحانی یا پایداری

میدان مبارزه انتخاباتی اصولگرایان کجاست؟  قالی بافی، سرزمین لاریجانی و روحانی یا پایداری

اگر اصولگرایان واقع گرا هستند، نگاهشان به انتخابات آینده نه لاریجانی است و نه نگرانی از آمدن جهانگیری و روحانی و…، بلکه سردرگمی و دودستگی است که این جریان را درگیر کرده است. ناکارآمدی قوه مجریه واحد امروز پاشنه آشیل اصولگرایان شده است.

به جای بهبود کارایی و رفع عیوب و تن دادن به شفافیت، به هر دری می زنند تا رقبا را حذف کنند. چندی پیش در پارلمان می خواستند نامزدی افراد با سابقه نمایندگی در مجلس را ممنوع کنند، اما مجبور به عقب نشینی شدند. چون این تصمیم خلاف قانون اساسی بود. اکنون یک طیف به دنبال تسویه حساب سیاسی باقی مانده از انتخابات 96 برای حذف رقیب از میدان است و طیفی دیگر به دنبال ایجاد ترس از ورود اعتدال گرایان و شاید برخی اصلاح طلبان و به دنبال آن حذف طیف فعلی است. از اصولگرایان مجلس، پس شاید باید ائتلاف کرد و امید به بقا در یک جبهه واحد تقویت شد. در دنیای سیاست امروز ایران، ما در ژانر سینمایی نیستیم، اما در حقیقت، پیامدهای تصمیمات اشتباه و عملکرد ضعیف دولت واحد چنان بر زندگی مردم تأثیر می گذارد که حتی حفظ حداقل مشارکت و رسیدن به مجلسی مانند مجلس شورای اسلامی. مجلس یازدهم چشم انداز مساعدی ندارد. در حالی که نیاز به داغ کردن کوره انتخاباتی و افزایش مشارکت امری اجتناب ناپذیر است.

این در حالی است که در میان اختلاف نظر اصولگرایان، برخی از مردم بهارستان امضاهای خود را از دولت اصولگرا پس گرفتند و از دولت فعلی جدا شدند.

قالیبافان به امید برکناری اسحاق جهانگیری که آمدنش به معنای تصدی ریاست مجلس نیز خواهد بود، نزدیکان رئیس مجلس را وادار به پیگیری پرونده مناظره های انتخابات ریاست جمهوری 6 سال پیش کردند که در همان ابتدا نتیجه معکوس داشت و بسیاری منتظر اسحاق هستند. دفاعیات جهانگیری در دادگاه. مناظره سال 96 و ناکامی سیاسی و رسانه ای تیم کلیباف بازخوانی می شود. اگرچه افکار عمومی فراموشکار است، اما یادآوری گذشته در یک لحظه اتفاق می افتد. از سوی دیگر جریان رادیکال اصولگرایی که ورود لاریجانی برای آن منجر به ائتلاف بخش مهمی از اعتدال گرایان در جریان اصولگرایی می شود، پیشقدم شد و شروع به خبرسازی پیرامون ورود وی کرد و این رسانه رفتار آنها کلیدواژه جدیدی در ادبیات سیاسی کشور شد که «پاکسازی تمام شد و پاسخ علی لاریجانی برگ برنده او در این نبرد رسانه ای شد». همه اینها برای کمتر از

ساعت 24 اثربخشی تلاش اصولگرایان برای حفظ قدرت تثبیت شده خود در انتخابات اسفندماه را با تردید جدی مواجه کرد. فارغ از اینکه واقعاً علی لاریجانی امروز قصد شرکت در انتخابات مجلس را دارد یا خیر! بحث رقابت و تجمع متحدان برای حفظ «تصفیه» فعلی در پایگاه اصولگرایان به ویژه تندروها چندان مثمر ثمر تلقی نمی شود.

دفتر علی لاریجانی شامگاه دوشنبه با انتشار متنی ادعای دست داشتن در انتخابات را تکذیب کرد و نوشت: رفع نگرانی از روند پاکسازی؛ خبری از انتخابات مجلس نیست به این ترتیب نگرانی در مورد جریان تصفیه از بین می رود و بعید است که رقابت مصنوعی با روش این برادران ایجاد شود. راه حل دیگری لازم است. این توضیح برای عدم حضور در انتخابات مجلس حاکی از آن است که نزدیکان لاریجانی چند روزی است که در مورد این تصمیم صحبت می کنند و حتی گمانه زنی هایی مبنی بر حضور احتمالی وی در انتخابات مجلس وجود دارد. اما مسئله اتحاد یا تقریب سیاسی است که در زمان میانه‌روها به وجود آمد و فتح بهارستان به عنوان کلید ورود به بهارستان تعبیر شد. البته این متن از دفتر لاریجانی در نهایت قبل از اینکه به عنوان دلیلی بر غیبت لاریجانی تعبیر شود به عنوان محلی برای تفسیر مقالات سیاسی لاریجانی تعبیر شد.

محمدجواد آذریجهورمی، وزیر ارتباطات دولت دوازدهم در توییتی نوشت: بی تاثیر بودن «تصفیه» برادران احتمالا با «تنوع» جبران نمی شود، بلکه به راه حل «تقطیر» روی می آورند.

حسین دهباشی همچنین در توئیتی نوشت: نامه علی لاریجانی را خواندید؟ پیش‌بینی این پیرمرد قهوه‌خورده اینجا می‌ماند و یادآوری می‌کند که نه تنها او و حسن روحانی در انتخابات آینده شرکت می‌کنند، بلکه از این پس به همان شکل تکراری، حداقل 127 کرسی را هدف دارند. ناگفته نماند که برخی رسانه ها بر این باورند که لاریجانی قصد آمدن ندارد و هدف سازندگان این گمانه زنی ایجاد رقیب مشترک و جلب حمایت اصطبل ها و خلاصه ایجاد وحدت در درون جبهه اصولگرایان است! کانال تلگرامی بامد نو که طرح این چاه را به نفع کلیباف و ایجاد فضا برای حرکت در نزدیکی آن و توسعه بیشتر سناریوی خود برای آرام کردن جبهه طوفانی اصولگرایی می داند، از هماهنگی لاریجانی با حسن خبر داد. روحانی به این موضوع ادامه داد و بر شدت تذکر خود افزود، بلکه اصولگرایان از ترس رقیب مشترک کمتر به روی یکدیگر باز شوند. چرا که علی لاریجانی و حسن روحانی دو خط قرمز جبهه پایداری هستند که از هم اکنون با معرفی سعید جلیلی در دوره بعدی مجلس قصد برکناری محمدبکر قالیباف از کرسی مجلس را دارند. حسین نظامی، کارشناس فرهنگی نیز در توییتی نوشت: قدرت یک سیاستمدار در قدرت موج زدن اوست. با یک حرف، با یک عمل، دستور کار بسازید. همه را وادار به واکنش کنید و البته حریف را چنان شوکه کنید که در همان ساعات اولیه و با وجود ارتش سایبری غافلگیر شود. رئیس سابق مجلس در پاسخ به گزارش تسنیم نوشت: به این ترتیب نگرانی از فرآیند تطهیر برطرف می شود و بعید است با این شیوه های برادران رقابت مصنوعی ایجاد شود. تصمیم دیگری برای ملک مورد نیاز است».

اما تجربه انتخابات های مختلف در ایران نشان داده است که تا آخرین لحظه ثبت نام کاندیدا امنیت وجود ندارد و حتی خود نامزدها چه اصولگرا و چه اصلاح طلب هم نمی توانند چنین ادعایی داشته باشند. چه سیدابراهیم رئیس جمهوری نبود که نزدیکانش حضور وی در انتخابات ریاست جمهوری را قاطعانه تکذیب کنند و چه خود علی لاریجانی در آخرین لحظات در انتخابات ریاست جمهوری ثبت نام کرد، چنین رفتاری در میان جریان های دیگر از جمله اصلاح طلبان غیرعادی نیست.

اما مهم این است که حتی تلاش برای ایجاد فضای رسانه ای و حمله به نامزدهای احتمالی نیز به دلیل کار جریان تصفیه نتیجه معکوس دارد.

سردرگمی طیف های مختلف اصولگرایان برای انتخابات پیش رو از یک سو نگرانی از حضور رقبای قوی است و به همین دلیل بارها بر ائتلاف روحانی و لاریجانی تاکید می کنند، مجلس کنونی حال و هوای یکسانی ندارد و اگر ائتلافی است، حتی با تاکتیک ایجاد دشمن مشترک، احزاب ثبات شانس چندانی برای حضور در این ائتلاف ندارند و احتمالاً با همان گرایش و افراطی گری معمول که چاشنی آن است، به تنهایی وارد انتخابات می شوند. رفتار و سکونت آنها و فکر می کنند که با یک حداقل مشارکت در کرسی های خود در مجلس را حفظ می کنند و نیازی به ائتلاف ندارند و اگر بتوانند سعید جلیلی را به مجلس بیاورند به ریاست قالیباف پایان می دهند و پیروزی دلگرم کننده ای حاصل می شود.

لذا در یک سال اخیر سایر طیف های اصولگرا را رقیب دیدند و در جایی که منافع آنها تامین نشد، هجمه خود را انجام دادند. همین یک سال پیش، در اردیبهشت 1401، زمانی که ماجرای دروازه سیسمونی سر زبان ها بود، فایل صوتی منتسب به مهدی طیب منتشر شد که در آن او جبهه پایداری را به تلاش برای برکناری آقای کلیباف از ریاست مجلس متهم کرد. او همچنین طرح «دفاع» برای مهار اینترنت را طرحی در جبهه پایداری خواند. مجید متقی فر، سخنگوی جبهه پایداری در واکنش به این اظهارات، انتقاد کرد که «حضراتی که خود را عمار می دانند، به جای اینکه حقیقت را روشن کنند و به وحدت جبهه انقلاب اسلامی کمک کنند، با اظهاراتی که هیچ تأثیری ندارد، خارج نیست. با تقوا، صداقت و بصیرت، باعث سردرگمی نیروهای انقلاب می شوند، گفت: این اولین بار نیست که آقای مهدی طائب علیه جبهه پایداری اظهارات کذب می کند. وی چندی پیش نیز با استناد به جلسه محرمانه و بدون رعایت موازین شرعی و اخلاقی، اظهاراتی علیه جبهه پایداری بیان کرد که آقای آقا تهرانی در بیانیه ای آن را تکذیب کرد. در شرایطی که همه ما به فکر حل مشکلات مردم هستیم، این آقایان راهی برای تخریب جبهه پایداری پیدا کرده اند و دائماً دروغ می گویند.

بخش معتدل مستقر مجلس نمی‌داند متعلق به کدام طیف است و قالیبافی‌هایی که به اتحاد با حدادعادل پایبند هستند هم نمی‌دانند. هنوز مشخص نیست که نتیجه چه خواهد بود. به ویژه ضعف در حفظ پایگاه اجتماعی در جریان اصولگرایی نیز مشهود است. شاید به همین دلیل است که پروژه لزوم وحدت در برابر ائتلاف احتمالی لاریجانی و روحانی را کلید زدند تا فضا را برای انتخابات رقابتی ایجاد کنند. در هر صورت آنها به خوبی می دانند که حتی اگر لاریجانی نیاید، بخش مهمی از نمایندگان ادور که قصد شرکت در انتخابات مارس را دارند از نزدیکان لاریجانی هستند. بنابراین ترس از نقش علی لاریجانی در انتخابات اسفند برای آنها جدی است. به خصوص کسانی که نگران از دست دادن پاستور در بازی سیاسی لاریجانی هستند.

دیدگاهتان را بنویسید