انجمن اسلامی اساتید دانشگاه در نامه ای اعتراضی به وزیر علوم در خصوص حوادث و محدودیت ها در برخی از دانشگاه های کشور اظهار نظر کرد.
به گزارش شفقنا، در این نامه آمده است:
به نام خدا
جناب دکتر زلفی گل
وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری جمهوری اسلامی ایران
سلام؛
متأسفانه تحولات اخیر در پناهگاه امن دانشگاه ها و تبدیل آن به فضای امن و ناامنی باعث نگرانی جدی دانشگاهیان شده است که مسئولیت مستقیم آنها بر عهده رهبری در حوزه بسیار مهم و آینده ساز وزارت علوم، تحقیقات و تحقیقات است. فن آوری.
نیک واقفید یکی از اهداف اصلی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را حفظ و تحکیم آزادی و استقلال علمی دانشگاه ها، مراکز علمی و تحقیقاتی دانست (بند «و» ماده یک قانون اهداف، وظایف. و سازمان های وزارت علوم، تحقیقات و فناوری). اما در نیمه دوم سال، استقلال این منبع اصلی دانش، یعنی. دانشگاه ها در کانون آتش سوزی قرار گرفت که پیامدهای آن کل کشور را تحت تاثیر قرار داد. قیامی که با پرسش آغاز شد، اما متأسفانه به جای دریافت پاسخ قابل قبول از طریق وزارت متبوع، با سرکوب دانشجویان در دانشگاه ها و دانشکده های کشور مواجه شد و صحنه مبارزه نابرابر در بارگاه مقدس گشوده شد. از دولت عالی کشور مراکز آموزشی از یک سو افسران مسلح و از سوی دیگر جوانان با دست خالی کسانی بودند که باید آینده ایران را بسازند.
حملات غیرقابل باوری افراد تصادفی به دانشجویان شاغل در دانشگاه های ممتاز کشور یعنی دانشگاه شریف و در پی آن حملات خشونت آمیز به خوابگاه های دانشجویی در دانشگاه های معترض، تیراندازی غیرقانونی در صحن مقدس دانشگاه ها و به دنبال آن ریختن خون تعدادی از معترضان و غم و اندوه خانواده ها و نیز زندانی شدن دانش آموزانی که سینه های خود را باز کردند تا بهای این پرسش را با جان و آینده بپردازند، دل و غرور دانشگاهیان را جریحه دار کرد و سؤالاتی را در ذهن آنها تقویت کرد که اگر پاسخی به آنها داده نمی شد. اساتید به ناچار به جمع دانشجویان معترض می پیوندند
متأسفانه حتی پس از گذشت بیش از 40 روز، اعتراضات و اعتصابات دانشجویی ادامه دارد، وزارت عطاف به جای کمک گرفتن از کارشناسان و دانشگاهیان دلسوز و اتخاذ تدابیر معقول و دلسوزانه، به نیروهای امنیتی اجازه موفقیت در فضای دانشگاه ها و ایجاد رعب و وحشت را داده است. تماس فیزیکی با دانشجویان، فیلمبرداری، ضبط شناسنامه دانشجویی، دستگیری در ترددهای دانشگاه، تشکیل پرونده انضباطی و غیره برای مهار این اعتراضات. حتی به چشم خود شاهد بوده ایم که از ورود تعداد قابل توجهی از دانشجویان معترض به منزلشان جلوگیری شده است. در دانشگاه و یا تهدید به سلب حق ادامه تحصیل که می دانید مصادیق بارز نقض قانون اساسی است.
یادآور می‌شویم که قانون اساسی به‌ویژه اصل ۲۳ تأکید می‌کند که «هیچکس را نمی‌توان به صرف داشتن نظر مورد تعرض و استیضاح قرار داد» و اصل ۹ قانون اساسی نیز به صراحت می‌گوید: «در جمهوری اسلامی ایران هیچ مقامی حق ندارد استقلال و تمامیت را حفظ کنید.» سرزمین کشور، آزادی های قانونی را سلب کنید، هرچند با وضع قوانین و مقررات». علاوه بر این، اصول 20، 22، 30، 36 و 37 قانون اساسی، دولت را صرف نظر از مذهب، مسلک و عقیدتی سیاسی می خواهد با رفع تبعیض ناعادلانه، ایجاد شرایط عادلانه برای آحاد ملت و حفاظت از آنها در برابر هر انسانی و حقوق سیاسی، اجتماعی و فرهنگی. علاوه بر این، با تجربیاتی مانند آنچه در سال‌های 1357 و 1367 اتفاق افتاد یا آنچه امروز در سال 1401 شاهد آن هستیم، دریافتیم که دیگر نمی‌توان ریشه مشکلات دانشگاه‌ها و ارتباط آنها با عوامل بیرونی را از طریق ترس، سرکوب و سرکوب حل کرد. طرح ریزی
بدیهی است که این همه خشونت در دانشگاه به عنوان نماد خرد (که اساساً با خشونت به عنوان نماد جهل بیگانه و بی ارتباط است) روح را آزار می دهد و تمرکز دانشگاه را از کار اصلی خود منحرف می کند. بنابراین از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انتظار می رود نه تنها نظارت داشته باشد، بلکه مسئولیت ایمنی و امنیت دانشگاه را نیز بر عهده بگیرد.
از وزیر محترم علوم می خواهیم صراحتا پاسخ دهند، آیا از مرگ تدریجی استقلال دانشگاه ها گریزی نیست؟ آیا این قلعه از بیرون هدایت می شود و وزارت عطاف نقشی در اداره دانشگاه ها ندارد و بنابراین امکان حفاظت از استقلال دانشگاه ها خارج از مسئولیت وزارت عطاف است؟ آیا وزیر نمی خواهد عذرخواهی کند یا با درایت و مدارا و همدلی در چنین لحظات حساسی درخواست ها به اینجا نمی رسد؟ همچنین اعلام کنند که انتهای راه از نظر وزارت عطاف کجاست و راه برون رفت چیست؟
انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه در کشور معتقد است هنوز راه گفت و گو به طور کامل بسته نشده است، گفت و گوی صادقانه و مومنانه و نه گفت و گو در فضای تبعیض آمیز که منجر به جلوگیری از ورود به دانشگاه و محرومیت از دانشگاه شود. دانشجوی پرسشگر، نه به نسخه های تسکینی و بی اثر. لذا با ابراز نگرانی از روند برخورد با دانشجویان معترض در دانشگاه‌ها، خواسته‌های خود را به شرح ذیل به وزیر عطاف اعلام می‌کنیم:
به دستگیری و زندانی شدن دانشجویان معترض پایان دهید و بلافاصله فرزندان ما را بدون قید و شرط آزاد کنید.
حذف پیشینه بد از سوابق دانشجویان معترض و حذف کلیه وثیقه های دریافتی.
به رسمیت شناختن پلورالیسم و اعتراض مسالمت آمیز در دانشگاه ها.
برای حفظ استقلال دانشگاه ها با جلوگیری از ورود پرسنل نیروهای امنیتی با لباس نظامی یا شخصی.
بگذارید افکار پرواز کنند و به یاد داشته باشید که افکار نه تنها در زنجیر تولید می شوند، بلکه یا می پوسند یا می میرند یا راهی برای رهایی پیدا می کنند.
آینده هر کشوری به ویژه ایران عزیز نیازمند افراد با اراده و با عزت نفس است.
سالامی
انجمن اسلامی معلمان دانشگاه
14 نوامبر 1401