نقد جمهوری اسلامی/ دانشجویان چگونه سال 57 را فهمیدند اما سال 1401 را نه؟

نقد جمهوری اسلامی/ دانشجویان چگونه سال 57 را فهمیدند اما سال 1401 را نه؟

مجله جمهوری اسلامی: آن بزرگواران و دیگر بزرگوارانی که حجاب وصیت شهدا را می بندند و رگ های گردن خود را با غیرت محکم می کنند. باید گفت این درست است اما شهدا هزاران وصیت دیگر هم داشتند. رعایت حیثیت و حقوق مردم، پاکی اقتصادی، تکریم مظلوم و دوری از انواع مفاسد و سوء استفاده ها و… از سخنان شهدا بود. چرا اینجا محکم نمی ایستی؟

اگر مسئولین به مردم به دیده حقارت نگاه نکنند، وقتی معاون وزیر ارتباطات می گوید: «باید به این فکر می کردید که اگر روزی اینستاگرام تعطیل شود، چه اتفاقی می افتد؟ باید از اول به این موضوع فکر می کردی.” از ابزاری مثل اینستاگرام استفاده نکردی.”

یکی به این بزرگوار بگوید، مردم از ظرفیت قانونی در بستر قانونی استفاده کرده اند. آنها حتی دانش غیبی برای پیش بینی آینده نداشتند. چگونه جاده را بدون ساختن جاده فرعی ببندی؟ این استدلال همان است که به مردم مناطق زلزله زده بگوییم: «باید فکر می کردید که اگر روزی زلزله بیفتد چه می شود؟» یک بحث از بالا به پایین، یعنی.

نتیجه آن چیزی است که در جامعه می بینیم. رفتار از بالا به پایین این است که وقتی پایتان روی فرش است، اگر بخواهید آن را بکشید، مشخص است که می افتید. یا آن بزرگوارانی که حجاب را به وصیت شهدا می بندند و رگ های گردن خود را با همت محکم می کنند. باید گفت این درست است اما شهدا هزاران وصیت دیگر هم داشتند. رعایت حیثیت و حقوق مردم، پاکی اقتصادی، تکریم مظلوم و دوری از انواع مفاسد و سوء استفاده ها و… از سخنان شهدا بود. چرا اینجا محکم نمی ایستی؟

پایین نگاه کردن گاهی برایمان مشکل ایجاد می کند مثل اینکه در مجلس آقایی می گوید این افرادی که در خیابان آمده اند بچه هستند، دانش آموز هستند و چیزی نمی دانند که یکی پرسید آیا 13 آبان را در تقویم دیده اید؟ آیا می دانید یکی از دلایل این روز دانش آموز است؟ آیا می دانید فلسفه این نامگذاری چیست؟ چگونه دانش آموزان سال 57 را درک کردند اما سال 1401 را نه؟ یعنی سیستم آموزشی شطرنج یک آدم فهمیده تربیت کرده و ما…؟ بنده خدا چه بگوید؟ چه می توانست بگوید که این حرف ها به گردنش نخورد؟

نگاه به بالادست در این پایین دست نیز با مشکلات مشابهی مواجه است. ای کاش زبان مردمی و نگاه مردمی داشتیم. آن وقت کسی فریب زبان چرب دشمن را نمی خورد. هیچ کس فکر نمی کند دست چدنی او مخملی است. ما باید با افراد مناسب ارتباط برقرار کنیم. این امر نه تنها خیابان ها را ساکت تر می کند، بلکه قدرت آنها را برای حفاظت از مرزهای ایران عزیز متمرکز می کند…

دیدگاهتان را بنویسید