خبر آنلاین : مصطفی هاشمی طبا گفت: مردم با توهین به ظریف و روحانی از تندروها فحش دادن را یاد گرفتند.
هاشمی طبا: مردم با توهین به ظریف و روحانی توسط تندروها فحش دادن را یاد گرفتند
13 ماه از آغاز به کار دولت سیزدهم می گذرد و در این مدت دولت روحانی به هر نحو ممکن مورد هجمه رایشی و یارانش بوده است. از سیاست خارجی تا مسائل اقتصادی در نهایت به گفته آنها دولت دوازدهم دلیل اعتراضات اخیر معرفی شده است. اخیراً ماجرای افزایش قیمت بنزین را باخبر شده اند، به گونه ای که معتقدند با گذشت سه سال از این اتفاق تلخ، قیمت بنزین ثابت مانده است، در حالی که میراث دولت روحانی تورم 60 درصدی است. به گفته آنها طی سه سال گذشته برخی از دولت های قبلی و فعلی مجبور شده اند بیش از چند صد هزار میلیارد تومان از بودجه عمرانی، سرمایه گذاری و اشتغال کسر و به یارانه پنهان بنزین اختصاص دهند.
آنها معتقدند طبق قانون بودجه کشور قرار بود قیمت بنزین به تدریج افزایش یابد، اما با ثابت ماندن قیمت بنزین در دولت یازدهم، مصرف بنزین به رکورد بالای 100 میلیون لیتر در روز رسید و چهار سال بعد اواخر دولت دوازدهم خزانه را خالی یافت و در اقدامی شگفت انگیز قیمت را 300 درصد افزایش داد که بهانه ای برای تمسخر دشمن در آبان 1397 شد. وی در گفت و گو با دکتر مصطفی هاشمی طبا، فعال سیاسی اصلاح طلب دلایل و ریشه های حمله دولت فعلی به دولت روحانی را بررسی می کند.
دولت سیزدهم همواره مقصر اصلی مشکلات کشور را دولت قبل معرفی کرده و حتی در مورد بنزین نیز یکی از نشریات حامی دولت نوشته است که دولت روحانی با افزایش 300 درصدی قیمت بنزین در حال حاضر هزینه های زیادی می پردازد. فشار اقتصادی بر این دولت
ما یکسری مشکلات داریم که توسط دولت های قبلی ایجاد شده است و برخی از آنها اثر خوبی دارند و برخی دیگر اگرچه تاثیر خوبی دارند اما تاثیر بدی دارند. به عنوان مثال مصرف انرژی ما به شدت بالاست و ثروتی که باید برای بازسازی کشور هزینه شود در حال هدر رفتن است. زیرا ما نتوانستیم سیستم کنترل مصرف انرژی را از ابتدا تا کنون در کشور برنامه ریزی کنیم. اگر از آقای روحانی نام برده می شود به این دلیل است که این سؤال غریزی است و وقتی فردی می خواهد خیالش راحت باشد، اشتباه را به گردن دیگری می اندازد. نظام حکومتی ما مشکل دارد و همانطور که گفته شد در واقع به جای اینکه ثروت کشور برای توسعه کشور هزینه شود، این ثروت هزینه شد، مثلاً یک سکوی 80 میلیون دلاری در این کشور از بین رفت. این اشاره به دولت های گذشته به صورت غریزی صورت می گیرد، اما مشکل این است که این دولت چه برنامه ای برای حل این مشکلات دارد؟ قرار است همه ادعاهای دولت سیزدهم درباره دولت قبل درست باشد اما آقای رایضی چه برنامه ای برای حل این مشکلات دارد؟ می گویند چرا دانش آموزان فحش می دهند، کی جلوی فحاشی و بی سوادی را در کشور گرفت؟ شروع به توهین در سطح رهبران کشور کردند و به جای بحث و گفتگو و گردهمایی علمی که امام و رهبری هم به آن اشاره کردند، به آقای ظریف و روحانی توهین کردند.
آیا به نظر شما این بدان معناست که وقتی دولتمردان و نمایندگان مردم از چنین رفتاری صحبت می کنند، مردم آموزش دیده و از آنها پیروی می کنند؟
بله، کل دولت، نه کابینه، مجلس هم یکی از آنهاست. همین الان آقای رئیسی وارث یک سری آشفتگی هاست که عامل یک سری از این مشکلات در سیاست خارجی ماست و فقط راه حل های داخلی در آن دخیل نیست، برای این نابسامانی ها. باید دید چه برنامه‌هایی وجود دارد.
در برنامه هفتم تغییراتی در آینده نسبت به برنامه های قبلی می بینید؟
من مطمئنم برنامه هفتم کپی کاربنی برنامه ششم خواهد بود و اجرا نمی شود.
چرا؟
چون اولویت ها فراموش می شوند. آنها فکر می کنند که با چراغ علاءالدین می توانند همه مشکلات را حل کنند. مثلا چند وقت پیش گفتند ما اصلا کسری بودجه نداریم تا اینکه رئیس سازمان برنامه ریزی آمد و گفت 200 هزار میلیارد تومان کسری بودجه داریم و از معظم له اجازه گرفتیم و اجازه دادند. ما 10 درصد آن را از صندوق بگیریم.
چند روز پیش بحث افزایش قیمت حامل های انرژی مطرح شد و آقای میرکاظمی اعلام کردند امسال و حتی سال آینده افزایش قیمت حامل های انرژی نخواهیم داشت. به نظر شما با توجه به کسری بودجه ای که اشاره کردید، آیا دولت مجبور به افزایش قیمت بنزین خواهد بود؟
دولت با یک پارادوکس مواجه است، به نظر من قیمت حامل های انرژی مهم نیست، بلکه فقط بحث مصرف انرژی در کشور مطرح است. ما سالانه حدود 50 میلیارد تومان فقط برای نیروگاه های خود هزینه می کنیم، منابع خود را مصرف می کنیم. آب یا بنزین و بنزین فرقی نمی کند، منابع خود را می سوزانیم. می گویند هوای تهران آلوده است، چرا از منابع انرژی زیاد استفاده می کنیم و آلودگی تشخیص داده می شود. مشکلات مملکت ساده نیست، نیست، پیچیده است، فقط گفتند یارانه می دهیم و مشکلات را حل می کنیم و اینطور شد؟ اداره کشوری که هم دولت و هم مردمش به زیاده خواهی عادت کرده اند سخت است. اما اگر برنامه خوبی داده شود، مطمئنم مردم می پذیرند، اما وقتی مردم می بینند که مشکلات حل نمی شود، ناراحت می شوند. به نظر من باید بگویند اداره کشور سخت است و از مردم بخواهند که به دولت کمک کنند.
آیا این به همان شعارهای تبلیغاتی باز نمی گردد، شعارهایی که فقط برای رای دادن است و هرگز محقق نمی شود؟
بله، در زمان انتخابات یکی را در باغ سبزی نشان می دهند تا رای بگیرند.
مثلاً در شعارهای ستاد انتخاباتی آقای رئیسی بر موضوع یارانه و حج تاکید شده بود و اکنون شاهد پایان این شعارها هستیم.
بله، از اول گفتند.
من می خواهم به سوال اول برگردم و از شما بپرسم دلیل اصلی اینکه دولت سیزدهم همه چیز را به دوش دولت یازدهم و دوازدهم انداخت چیست؟
زیرا آنها به وظیفه خود ادامه می دهند و این یک امر طبیعی است و هرکسی می تواند مشکلات را متوجه دولت و شخص قبل از خود کند. این مشکلات هم وجود دارد و نه تنها در دولت روحانی، آقای احمدی نژاد یکی از کسانی است که در کشور آشوب های زیادی به پا کرد، در دوره ایشان نظام حاکمیتی، نظام کنترل ارزی و مالی ما به هم ریخت.
یعنی آقای رئیسی باید به دوره ای قبل از آقای روحانی برگردد و ریشه مشکلات را در آنجا جستجو کند.
نه فقط یک دوره، بلکه همه دوره های قبل را می گویم چون برخی از تصمیمات آنها باعث مشکل شده است.
حتی در زمان آقای خاتمی؟
بله، هرچند دوره آقای خاتمی از نظر آماری بهترین دوره نسبت به سایر دولت ها بود. در بسیاری از موارد با توجه به مشکلات و مطالباتی که در کشور وجود دارد، در بسیاری از موارد شکست خوردند، اما باز هم کارشکنی نکردند، اما آقای احمدی نژاد کارشکنی کرد، یعنی در دوره احمدی نژاد، دستگاه های اداری آنها کارشکنی کردند. شورش کردند و بی اعتمادی و دروغ و تهمت ایجاد کردند. منظورم این است که معدل همه این دولت ها به گونه ای شده است که ما به این مشکلات بزرگ برخورد کرده ایم، اما همانطور که قبلاً گفته شد، باید راه حلی داشته باشیم. طبیعی است که آقای رایضی وارث یک سری مشکلات قبلی باشد اما راه حل ایشان برای برون رفت از این مشکلات چیست؟ فراموش نکنیم که از ابتدا با این شعار که می خواهیم به مردم کمک کنیم، هزینه انرژی به قدری پایین بود که افرادی که منصوب شدند بیشتر از آن استفاده کردند و این روش ادامه دارد. خیلی وقت‌ها نیت خیر بود، اما کسانی که کشور را اداره می‌کردند نمی‌دانستند چگونه با این تصمیم رفتار کنند. باید اشتباهات خود را در برنامه هفتم ببینیم و اصلاح کنیم. مثلاً اخیراً صدا و سیما بارها بر طبل ایران کوبید، در حالی که قبلاً صحبتی از ایران نبود و اصلاً ناسیونالیسم را محکوم می کردند، قبلاً اگر یکی می گفت می خواهم افتخارات تاریخی خود را داشته باشم، می گفتند فلانی هستی. . اینها اشتباهات تصمیمات است و باید جبران شود، جبران آنها هم در برنامه هفتم است و طبیعی است که هر دولتی بر مشکلاتی که داریم می افزاید.