مصطفی هاشمی طبا در روزنامه شرق نوشت: سال هاست که مسئولان کشور مانند رئیس شورای اسلامی از افزایش نرخ ارز در بازار آزاد ابراز نارضایتی می کنند و سال هاست که روسای بانک مرکزی. گفته اند که قیمت دلار در حال کاهش است و بلافاصله اسکناس های دلاری را به بهانه های مختلف وارد بازار می کنند.
همه بانك مركزي خون اقتصاد كشور را به بازار آزاد مي ريزند و البته چون از جيب خود خرج نمي كنند و نمي دانند آن دلارها چگونه به دست مي آيد، آنها را به كف خيابان مي پاشند. نفت و گاز و پتروشیمی ها و صادرکنندگان شریف با خون دلشان دلار به دست می آورند و روسای بانک مرکزی به خیابان ها می ریزند و ادعای آنها برای یکسان سازی ارز بر سر زبان ها افتاده و البته مسئولان کشور هم قربانی رئیس بانک مرکزی می شوند که نتوانست. تنظیم نرخ ارز.کنترل ارز. البته فروش ارز در بازار آزاد با قیمت های جدیدتر و جدیدتر به نفع دولت است و می خواهد با این کار کسری بودجه خود را جبران کند. زیرا هر چه این نرخ بالاتر باشد، درآمد دولت از فروش ارز کمک بیشتری به پوشش کسری بودجه می کند. درک اینکه چرا قیمت ارز در حال افزایش است بسیار آسان است. اما مشخص نیست که چرا مقامات وانمود می کنند که نمی دانند، حتی اگر می دانند. البته دلیلش روشن است; زیرا آنها نمی توانند یا نمی توانند کاری انجام دهند. اینطوری خودشان را گول می زنند. حالا برای اطلاعات بیشتر برادران عزیز.
1- طبق آمار منتشر شده سالانه حداقل چند صد هزار نفر مهاجرت می کنند. اموال خود را در صورت نیاز می فروشند و به ارز تبدیل می کنند. کاربردی ترین روش تبدیل ریال به دلار، ورود به بازار ارز است. همین افرادی که به خارج از کشور می روند، همراه با برخی از افرادی که مهاجرت کرده اند، در ایران درآمد کسب می کنند، از جمله درآمدهای حاصل از سپرده های بانکی یا از اجاره ملک یا سود سهام در ایران که باید در بازار آزاد برای ترجمه به دلار تبدیل شود.
2- خوشبختانه یا متأسفانه مرزهای کشور برای ورود کالاهای قاچاق باز است و نمونه بسیار بارز آن ورود بیش از 20 میلیارد نخ سیگار و کولبر قاچاق است که با وجود اینکه افراد نیازمندی هستند اما از مزایای آن بی بهره هستند. کالاهای قاچاق؛ اما آنها آن را حمل می کنند. طبق آماری که در روزنامه ها منتشر شده، حداقل 50 هزار نفر به کولبری مشغول هستند. البته قیمت این کالاها پس از فروش به ارز یعنی به ارز بازار آزاد تبدیل می شود.
مسئولان چشم بر خروج سرمایه از کشور و قاچاق کالا بسته اند و ظاهرا جز حرف کاری از دستشان بر نمی آید. بارها چه در زمان آقای حسن روحانی و چه پس از آن اشاره شده است که کشوری که از شدیدترین تحریم ها رنج می برد و محاصره سیاسی و اقتصادی کشور روز به روز تشدید می شود، نیازمند یک کشور جدید است. سیستم برای مقابله با آن؛ اما اقتصاد همچنان بر پاشنه لیبرالیسم و نوع بد آن می چرخد و مقامات مصرف هر چه بیشتر و پول بیشتر و بیشتر را جذب کرده اند. ارز فقط یک شاخص است. مسئولان حتی برای حل مشکل حمل و نقل (که البته قابل حل نیست) از مقام معظم رهبری اجازه برداشت از صندوق توسعه ملی را گرفتند. در حالی که اسکناس ها در کف خیابان ها جاری است. کسانی که می گویند تحریم ها تاثیری ندارد و فکر می کنند انقلاب در بیان حرف های خشن و خشن است و بدون دیدن مشکلات کشور و مشکلات مردم، خود را انقلابی می دانند، باید پاسخ دهند که چرا و چگونه کشوری که دارد. همه این امکانات، قدرت پول آن و قدرت خرید مردم به سرعت کاهش می یابد و گروه هایی از مردم زیر خط فقر می روند. نظرات مسئولان نیز بسیار جالب است. رئیس بانک مرکزی می گوید کمبود ارز نداریم. وزیر اقتصاد می گوید تا یک ماه آینده مشکل ارز حل می شود. انتقاد رئیس مجلس از تیم اقتصادی دولت. نماینده شیراز می گوید برخی گزارش های کذب به رئیس جمهور می دهند.